Лус... Познавам, лично... Луѓе кои влегле во брак како такви, едниот со повеќе, другиот со помалку. Едните вакви се распаѓаат, другите преживуваат. Не постои правило. Јасно е дека постои можноста едниот да се обидува да доминира, доаѓа до непопустливост, караници и нетолеранција. Но не мора да значи дека не може, нема да успее, не ни пробувај, точка. Можеби ќе треба да жртвуваш не едно него сто, да се откажеш од нешто што до вчера те исполнувало, да заборавиш на себе кога ќе треба на децата да мислиш итн итн... Ама да не мрднеш со прст... Зашто?
Armin, парите не значат по дифолт и ѓубре од човек, знаеш. Не значи дека нема да те погледне, или ако те погледне дека ќе е од високо, или нема да те дружи или дека ќе те навреди на било кој начин. Парите некого го расипуваат, некого го збогатуваат (дури и духовно), зависи од човекот. Не сањаш ти дали е таа тупа или скромна или стои на земја, нели. И најпаметната работа, не нагаѓаш по амбалажата. И не гледам зашто не би пробувал.
@Анастазија, зошто да не на крај краева? Да, и откажување нека е. Ако го сакам, нели ќе ми е тој пред пивото?
Најдобро би функционирале ако сме на горе - долу исто рамниште, факт. Ама не се заљубувам во тој дел од него, не го бирам јас (по тоа).