Natural-girl
Morphine
- Член од
- 16 октомври 2007
- Мислења
- 3.462
- Поени од реакции
- 5.246
Дали цврсто стоите на земја или пак сонувате за подобро време? Дали сте реалисти или пак, идеалисти? Дали идеализирањето на работите ви помага? Може ли да се направи некаква спојка меѓу она што го имаме и она што го посакуваме? Очекувам размислувања, а и јас ќе се произнесам на подолго:helou:
Реалноста и идеалот - она што не опкружува и она што го посакуваме се прекрасни кога се сплотуваат во едно. Во едно нешто што го сакаме и го имаме. Звучи добро, но човечиот дух е тешко задоволлив и немирен, тој е обележан со постојаната замисла и потрага по нов идеал.
Човекот е талкач. Талкач кој напати бега од реалноста и скита по патишта барајќи го идеалот. Човекот живее меѓу два света, реалноста го ранува, идеалот го лечи. Тој нема дом. На земјата ја насетува минливоста, а небото му е недостижно.
Човекот се обидува да го пронајде својот космос и место во универзумот. Човекот бара се додека не открие дека идеалот треба да го вметне во реалноста. Идеалот го носиме во разумот и ако научиме да го вклопуваме во сегментите од реалноста, ако научиме да ги отфрламе негативните мисли во главата, ако бар малку ги гледаме порозово нештата, на крајот ќе се вчудоневидиме кога ќе сфатиме дека - и кога ќе ги тргнеме очилата, сликата ќе биде истата, веќе видената и замислената.
Реалноста и идеалот - она што не опкружува и она што го посакуваме се прекрасни кога се сплотуваат во едно. Во едно нешто што го сакаме и го имаме. Звучи добро, но човечиот дух е тешко задоволлив и немирен, тој е обележан со постојаната замисла и потрага по нов идеал.
Човекот е талкач. Талкач кој напати бега од реалноста и скита по патишта барајќи го идеалот. Човекот живее меѓу два света, реалноста го ранува, идеалот го лечи. Тој нема дом. На земјата ја насетува минливоста, а небото му е недостижно.
Човекот се обидува да го пронајде својот космос и место во универзумот. Човекот бара се додека не открие дека идеалот треба да го вметне во реалноста. Идеалот го носиме во разумот и ако научиме да го вклопуваме во сегментите од реалноста, ако научиме да ги отфрламе негативните мисли во главата, ако бар малку ги гледаме порозово нештата, на крајот ќе се вчудоневидиме кога ќе сфатиме дека - и кога ќе ги тргнеме очилата, сликата ќе биде истата, веќе видената и замислената.