И мене ми се случи нешто слично.Беа црни сенки,како да се наоѓав меѓу мртовци,ми беше премногу страв,а бев будна,само неможев да ги отворам очите.Неможев да дишам,ми беше тешко,како да сум дел од хорор филм.
А овие сенки често ми ги кажува една блиска особа,редовно се појавуваат...
Според досегашните истражувања , тоа е најверојатно
Sleep paralysis моментот кога тонеш во сонот , пред да заспиеш и духот е заглавен помеѓу сонот и реалноста .
Или пак коа се будиш , кога се враќа духот во телото , нормално е да осеќаш потешкотии во дишење , неможеш да збориш , пробуваш да врискаш , комшмар во реалноста.
Тоа се случува ретко , но повеќето кога тогаш ќе го искусат , непријатно е многу .
Сенките се битијата што си ги замислуваме или сакаме да ги видиме , нашиот мозок сега веќе ги гледа тие пореално , бидејќи се будиме и нормално не плашат , мускулите ни се парализирани и тоа уште повеќе параноја ни создава.
Зошто во сон ..незнаеме дека сонуваме , кога очигледно се што гледаме во опкружувањето нема смисла и логика?
Зашто што
what you see is what you get тоа што го гледаме мислиме дека е реално , додека во луициден сон свесни сме дека сонуваме , , во таков сон
what you think is what you get .
Појавава е некаде измеѓу ,ги гледаме тие сенки и битија , и полека избледуваат , се враќа во нормала работата на мозокот и илузиите исчезнуваат за брзо време , тешко ни е нашата свест да се навикне на таква работа на мозокот при свест и затоа ни е многу непријатно,како да има некој со нас во собата , но незнаеме кој е .
Не трае многу , брзо поминува , мене ми се има случувано исто.
... доволно е само тоа
