Ви се случила некоја натприродна работа?

[Necrophilia]

cudna rabota... khm... vcera doagam od grad da si legnam doma nakaj 01.30 i ja soblakam maicata i gleam me zdrma struja... se naelektrizirala i pominuvam so raka pokraj rakavite i gleam iskri letaat pak pominuvam i gleam pocnaa se posilno i posilno da letaat i da pukaat iskri i si legnav da spijam.
ozbilen sum.

 

[girlll]

Citav toa so senkite.. I momentalno ni ja nemozam da se pomrdnam.. ama OD STRAV

 

[Emma]

Памтам како вчера да беше. Минатото лето... Не баш лето, ама пред крај на школска година. Имаше гоооолема забава, по повод, нели... Крајот. Петок.
Завршивме со часови тој ден, па со другарка ми се шлаевме по град, и на крај ни текна да одиме заедно, па ќе спијам кај неа. Добро...
Отидовме, после два саата сите беа пијани, а ја у тоа време не бев по алкохолот.
Шо знам шо праевме, нешто зборевме... И дојде на тема Куќата. Е од тоа место сите беа... Онака, фасцинирани! Ај да одиме, па да одиме! Како бе ќе одиме... Пешки бе, саат време од овде е! Е ај добро, ќе одиме...
Куќата е... Нешто НЕНОРМАЛНО! Огромна е, стара преку 70 години, има приземје, спрат, поткровје и подрум.
Нејсе, прозорите се испокршени, а на тие од приземјето има и решетки. И кровот е баш како на замок, што уствари и ја прави страшна, не нешто друго. И нормално, шприцеви, кондоми, шишиња... Бог знае што се` се собирало таму.
И така ние, пијани и мошне гласни, стоиме пред влезот, ја гледаме, и иде прашањето... КОЈ?
- Пер ај, твоја идеја беше, влагај!
- Не бе пер шо ти е, ќе ми излезе нешо, бегај таму...!
А, у меѓувреме публикава ги зеза, као ми се причини нешо ондека, леле што тресна така, духови има, го слушна ова, проколната е и слично...
Пооооола саат! И на крај се убедивме некако, влеговме!
Разрушена е цела, подот е од дрво, нема даска што не крцка, све е со стакло, од плафонот паѓаат парчиња, по ѕидовите неколку слоја тапети се одлепиле... Шо уште не! А, црна темница! Со џебна светилка од привезок нешто као се гледа, па со упаљач... Ама пак ништо.
Во ходникот имаше скали за накај поткровјето. И идеме накај скалите полека, а долг ходник, од другата страна е влезната врата... И ете ти од таму, преку ходникот се слуша нешто... И онака две три секунди тишина... Се отвора вратата (колку морбидно крцка само), и одеднаш - светло! Право у очи!
Е тука нема размислување, дел од секунда е тоа, се разбегаа сите кој кај стигна... Ја у соседната соба со еден другар... И се слушаат чекори, се движи светлото... Имаше некој, очигледно. После тоа се убедувавме дали бил дух.
Кој и да беше, го помина ходникот и си излезе. Веројатно комшија кој сме го разбудиле. Барем вратата ја чувме. За тоа време ја разгледував собата, а овој другар ми мислам најпијан од сите беше, почна да пее. Да пее, да се дере... Викаше нешто, ја пробував да излезам, и му викам ајде бе, отворив, и овој онака... Ид....! И толку беше. Од "идам" - "ид"...! Не знам што се` ми помина низ глава додека не се појави пак - од земја. Имало дупка во подот и дечкото успеал да ја погоди...:lool: Пак ме преплашија другиве кога влегоа во собата. Едвај не` нашле, ги бркал "духот" бла бла...:lool: Ама добро, беа пијани па ни сами не знаеа шо зборат...
Сеа шо ќе праиме, горе ќе идеме... Ајдее... Поткровјето има дупка на таванот, собира човек... Ај маса, па стол, па да видиме каков е погледот... И овој откачениов, не му беше доста што пропадна у подот, сеа и горе главата да ја пикне! И се симнува... _
- Мене не ми е добро. Па сигурно нема да му биде кога е камен!
- Не, има нешто горе! Мислевме дека измислува или лаже, нормално... Каде е тоа горе?! Излзе надвор до пола од кровот практично кажано... Шо може да видел, ѕвезди?!
Се симнавме, тргнавме да си одиме, и будалиов...
- Абе ја забораив да ви кажам, имаше нешто таму!
- Знаеме, ај сеа да си одиме..
- Ама имаше!
- Абе мрдај ајде!
- Ама не разбирате... ДОЛУ!
- Каде долу бе?!
- Кај што паднав!
- Колку испи?
- Добро бе не ми верувај, сакаш да се вратиме да видите?!
- И што виде?
- Се смееше...
- Што ти е бре тебе?! Кој се смеел?
- Па тоа...
- КОЕ?
- Ај остајте ме на раат, дај да се губиме од местово...!



Си отидовме после тоа. Тој ден толку убаво ми почна, а истата вечер претрпев таков страв... Свашта. И ден денес дечково одбива да зборува за било што поврзано со тоа. А јас не верувам дека видел било што, мислам дека му се причинувале работи, најискрено. Дека беше страшно - беше, и колку и да пишувам нема да ја доловам атмосферата, ама беше... Ужас.
Инаку, Д. ми е прв другар, сме правеле муабет, ама не му се зборува... И размислуваме да се вратиме еднаш, само ја и он. Преку ден.

 

[scorpion]

Па добра е. Такви глупости не и се дешаваат од тогаш. Она ти викам беше многу потресена. Беше во манастир, па таму некои ритуали со вода, глупости некои.. и као божем од тоа еве од тогаш навака нема ништо.

"Gluposti nekoi"... nemoj taka...ne za manastirite. Sakav poostro da reagiram na ova, no nema. Zapoznaj se podobro so monaskiot zivot i nivniot nacin na zivot, ke svatis i sto bilo i kako pominalo. Dokolku sakas, kazi ke probam da ti objasnam. (Imam slicno iskustvo i go zboruvam ona sto go znam, ne "na veter") Pocit i pozdrav...

(Zs nema makedonski font???????)

 

[DAMAGE]

Мене ми се нема десено, ама знам за други, затоа верувам во такви чудни работи, ама преку сон имам предвидено за смртта на мои блиски и имам слушано за многу сонови...

 

[scorpion]

Нешto што ќе го памтам цел живот, и ме промени од корен
Беше пред 7-8 години автобусот се качуваше по ридот после велес, некаде околу 21 саат. А внатре преполно луѓе. Како што беше така мирно, силен блиц дојде од страна, синкаста боја, скоро заслепувачка, дури во тоа време почувстував како времето да застана таа секунда, како бран да ти удри на душата. Не знам како да го објаснам, едноставно замислете за секунда целата динамика околу вас да сопре за дел од секунда. Имаше околу 30 луѓе тогаш и зално е што не стигна до вести, оти сите го осетија тоа и беа испаничени. Автобусот си пордолзи да си вози како ништо да не станало.

E sea, da ne bide demek i jas..ama ke kazam. Pred isto 7-8 godini, kasna esen bese, moze i zimo, znam ladno bese, so drugar mi ja nosevme majka mu kaj onoj (Dule bese mislam) od Veles , gledarec. Bese okolu 3 casot nautro(da fatime red, so zakazuvanje bilo) koga se iskacivme na "Velesko brdo" pravec Stip-Vles, na istok, znaci levo od gradot primetivme silna portokalova svetlina. Zastanavme so kolata i izlegovme nadvor i vidovme nesto so ne bi go narekol "cinija" tuku fudbalski stadion, ogromno cudoviste sto lebdese nad onie malite ridcinja vo dalecina. Postoja taka 20-tina sekundi i iscezna kako da ne bilo. Da podsetam bevme trojca, i site go vidovme, taka da ne haluciniram, a i ne mi lici ama se zainteresirav od vasite postovi, pa aj i jas da si kazam... Pomisliv da ne se raboti za istava pojava...koj ke ja znae? Pocit i pozdrav do site.

Но интересно е тоа што неможеш да кажеш ШТО ЌЕ СЕ СЛУЧИ,
затоа што и ти си дел од СЛУЧКАТА, дали ме разбираш и дали сито мислиме. САМО ОТПОСЛЕ (по препознавањето) можеш да кажеш дека ова си го доживеал. Да... интересни работи...

Da be...znaes samo sto ke kaze sega ovoj, pa sto onoj, a ti samo nemo gledas ko magepsan, samo mene od sonovi mi se sluckite, ponekogas nesto so sonuvam mi se slucuva na jave, delcinja, secundi ko so vikas.
Ne mu ja mislam mnogu, iako ednas mnogu se uplasiv od sonot sto mislev deka moze da se sluci, a se sluci podocna.

А ако го слушнеш па со двете уши.... радијација се шириииииииииии.... :lol: :lol:

Ne be, izgleda fintava vazi za sedecki stav samo...

 

[ВМРО]

Памтам како вчера да беше. Минатото лето... Не баш лето, ама пред крај на школска година. Имаше гоооолема забава, по повод, нели... Крајот. Петок.
Завршивме со часови тој ден, па со другарка ми се шлаевме по град, и на крај ни текна да одиме заедно, па ќе спијам кај неа. Добро...
Отидовме, после два саата сите беа пијани, а ја у тоа време не бев по алкохолот.
Шо знам шо праевме, нешто зборевме... И дојде на тема Куќата. Е од тоа место сите беа... Онака, фасцинирани! Ај да одиме, па да одиме! Како бе ќе одиме... Пешки бе, саат време од овде е! Е ај добро, ќе одиме...
Куќата е... Нешто НЕНОРМАЛНО! Огромна е, стара преку 70 години, има приземје, спрат, поткровје и подрум.
Нејсе, прозорите се испокршени, а на тие од приземјето има и решетки. И кровот е баш како на замок, што уствари и ја прави страшна, не нешто друго. И нормално, шприцеви, кондоми, шишиња... Бог знае што се` се собирало таму.
И така ние, пијани и мошне гласни, стоиме пред влезот, ја гледаме, и иде прашањето... КОЈ?
- Пер ај, твоја идеја беше, влагај!
- Не бе пер шо ти е, ќе ми излезе нешо, бегај таму...!
А, у меѓувреме публикава ги зеза, као ми се причини нешо ондека, леле што тресна така, духови има, го слушна ова, проколната е и слично...
Пооооола саат! И на крај се убедивме некако, влеговме!
Разрушена е цела, подот е од дрво, нема даска што не крцка, све е со стакло, од плафонот паѓаат парчиња, по ѕидовите неколку слоја тапети се одлепиле... Шо уште не! А, црна темница! Со џебна светилка од привезок нешто као се гледа, па со упаљач... Ама пак ништо.
Во ходникот имаше скали за накај поткровјето. И идеме накај скалите полека, а долг ходник, од другата страна е влезната врата... И ете ти од таму, преку ходникот се слуша нешто... И онака две три секунди тишина... Се отвора вратата (колку морбидно крцка само), и одеднаш - светло! Право у очи!
Е тука нема размислување, дел од секунда е тоа, се разбегаа сите кој кај стигна... Ја у соседната соба со еден другар... И се слушаат чекори, се движи светлото... Имаше некој, очигледно. После тоа се убедувавме дали бил дух.
Кој и да беше, го помина ходникот и си излезе. Веројатно комшија кој сме го разбудиле. Барем вратата ја чувме. За тоа време ја разгледував собата, а овој другар ми мислам најпијан од сите беше, почна да пее. Да пее, да се дере... Викаше нешто, ја пробував да излезам, и му викам ајде бе, отворив, и овој онака... Ид....! И толку беше. Од "идам" - "ид"...! Не знам што се` ми помина низ глава додека не се појави пак - од земја. Имало дупка во подот и дечкото успеал да ја погоди...:lool: Пак ме преплашија другиве кога влегоа во собата. Едвај не` нашле, ги бркал "духот" бла бла...:lool: Ама добро, беа пијани па ни сами не знаеа шо зборат...
Сеа шо ќе праиме, горе ќе идеме... Ајдее... Поткровјето има дупка на таванот, собира човек... Ај маса, па стол, па да видиме каков е погледот... И овој откачениов, не му беше доста што пропадна у подот, сеа и горе главата да ја пикне! И се симнува... _
- Мене не ми е добро. Па сигурно нема да му биде кога е камен!
- Не, има нешто горе! Мислевме дека измислува или лаже, нормално... Каде е тоа горе?! Излзе надвор до пола од кровот практично кажано... Шо може да видел, ѕвезди?!
Се симнавме, тргнавме да си одиме, и будалиов...
- Абе ја забораив да ви кажам, имаше нешто таму!
- Знаеме, ај сеа да си одиме..
- Ама имаше!
- Абе мрдај ајде!
- Ама не разбирате... ДОЛУ!
- Каде долу бе?!
- Кај што паднав!
- Колку испи?
- Добро бе не ми верувај, сакаш да се вратиме да видите?!
- И што виде?
- Се смееше...
- Што ти е бре тебе?! Кој се смеел?
- Па тоа...
- КОЕ?
- Ај остајте ме на раат, дај да се губиме од местово...!



Си отидовме после тоа. Тој ден толку убаво ми почна, а истата вечер претрпев таков страв... Свашта. И ден денес дечково одбива да зборува за било што поврзано со тоа. А јас не верувам дека видел било што, мислам дека му се причинувале работи, најискрено. Дека беше страшно - беше, и колку и да пишувам нема да ја доловам атмосферата, ама беше... Ужас.
Инаку, Д. ми е прв другар, сме правеле муабет, ама не му се зборува... И размислуваме да се вратиме еднаш, само ја и он. Преку ден.

Stanva zbor za kukata vo Crnice?

 

[scorpion]

A takvi "nenormalni" slucki stvarno mnogu ima. Ednas se vrakam so tetin mi, a go cekav da zavrsi so rabota pred kapija, pa da pojdeme kaj nego zs me ucese da slikam, umetnik bese. Vtora smena vo fabrikava ovde "RUEN" 10 casot navecer, i znaete, rabotnici eden kup se turkaat na kapija, i popat odime, koga gledam od drugata strana na ulicata kaj zeleznicka eden covek stoi, taka vo crn mantil oblecen, i me gleda. Sijalici svetat (ulicni) narod kupcinja onde-ovde...i mu vikam na tetin "So me gleda vaka ovoj be??" Koj, me prasuva, -Eve ovoj, mu pokazuvam so glava, -Koj be, mi vika... -Abe eve onoj, ne go gledas? -More dete, kaj gledas mi vika? Koj covek? Nema nikoj tamu?!?! ...I se sokirav smesta, mi dojde vo glava"pak nesto od ona mi se slucuva" I, glavata v zemja, mi se pricinilo vikam, i se svrtev po nekolku metri, si stoi toj taka i me gleda. Zamrznav togas, a mal bev...nakaj 14-15 god. Kazav na majka mi so mi se sluci, pa taa na baba mi, pa so bilo so ne bilo, mi rece sum bil SABOTNJAK demek, na onie rodeni vo sabota im se pokazuvale dusi i da ne se plasam, ama ja ne ja poslusav i si se plasam ...bog da cuva.

A za nevesti ste slusnale nekogas? I jas, ama eve mene sto mi se sluci, ne nevesta tuku cela svadba. So me fati togas, ribarska treska. I lovdjii budali-ribari beter, trskite v kola rano 3 ipol sabajle, mugri, vo "kecot" na Kalimansko ezero pojduvam. I taman go odminuvam seloto Istibanje, po mostot, mi se gubi stanicata od radiovo vo kecot, deka golemi ridista se naokolu, pa baram so rakata nekoja od kasetite da najdam. Nekade okolu 4 bese, ni utro ni mrak, napola, koga pred mene na asfalt svadba. Si vikam, aj poleka da ne udram nekogo, sigurno ima pijani vo guzvava. I vrtam levo, iskacam so kolata pola nadvor od asfaltot, poleka prva, normalno, a lugevo si se veselat pograj mene, eden postar taka, iskaca pred kola i mi mavta so raka da zastanam, a jas bas ja stavam kasetata vo kasetofon i vrtam toa kopceto, i se stapisav luge, mislam dusava mi pobegna od strav a mene me ostavi, se vrtam nakaj lugeto, nevestata me gleda preku ona, kako se vika onaa mrezata, a stanuvam svesen deka u stvari e potpolna tisina, nikakov zvuk osven motorov na "kecot" Kako be ova, si mislam, lele eden strav ko me fati, gas do daska, slusam zemja pod kolata udira od trkaloto so vrti, vtora, treta, a krivini, svirat gumi, i se kaciv taka po usponot do onaa pomosnata brana, se vrtam-nisto. Zastanav malce da poglednam podobro, nema nisto. Aj pak..gas do "daska" se kaciv na ezeroto, ispusiv edna kutija cigari za pola saat, ne mozam da se smiram. Aj se razdeni, sonce, se vrativ nazad, ama mornici po teloto, zastanav na sred selo kaj bunar eden, i imase luge cekaa prevoz verovatno. Izlegov i eden go prasam, abe majstore, vikam, da ne znaes koj se zenese vecerva, zastanav so eden od svatovite pa izgleda dokumentite mi padnale, pa kade da baram, moze gi nasol nekoj. Kakva svadba be decko, mi vika, den Vtornik e. aj prasa po drugive nekoja veridba da nemalo, site vrtat glava, rekov, aj da ne me napravat budala, sto verovatno i sum, si zaminav. I den deneska koga ke pominam od tamu "ezata me faka" Posle slusnav deka na nekoi im iskacala nevesta vo toj region, ama pretezno molcam....

Za senkive sto pisuvase pogore...dvajca drugarimi se poverija deka imaat isto takvo iskustvo, od koi edniot mnogu cesto. Go vodev so mene na manastir, i Igumenot mu rece da pali temjan odvreme navreme, i od togas "spiam djoa bebence" mi vika. Pa probajte i vie, nego da ve prasam.... Imate ponekoja ikona doma??? Pocit i pozdrav.

 

["Свршаваат само што ќе ме погледнат"]

Да ми се случи еднаш еден ден на Водно на марково кругче видов самовили како играат оро.

 

[Toreador]

Да ми се случи еднаш еден ден на Водно на марково кругче видов самовили како играат оро.

Урбани самовили? Ваљда биле некои тренди шом биле на Водно а не у жена парк...као, демек, жена парк не бил веќе у мода. Премногу урбано.

Дај малце објасни да му се невиди. Прв пат да слушнам вакво нешо. Па и на водно!

 

[Shorty]

Vo Tetovo na Dva Bresta ednas si se setav navecer kaj 2.30 saat.(a zivim mnooogu daleku od dva bresta) I taka si idev (so strav u sebe) i tamu ima edna crkva ama rusena e. Koga projdov pokraj nea vidov edna bela svetlina koja doagase od vnatre od crkvata. I mene me fati adrenalin i so seta brzina pocnav da trcam koga vidof eden Taksist i mu plativ 100 den da me odnese odma doma. Odtogas ja ne se setam navecer zos imam 15 god . Sedi si doma, najuboo. Mozelo toa da bidat nekoi lugje ali sepak u toa vreme na takvo mesto... (se usrav)

 

[girlll]

Na moj najbolji drugar so mi e ko brat.. Neso takvo ko DejaVu ednas mu se desi..
Sedevme na IRC i ja se karaf so eden tip.. Drugar mi sedese i citase.. I posle mi pisa na PVT deka ke mi se javi odma da mi kaze neso.. I se izgasi od IRC.. Toa so mi go kaza bese deka NEZNAE od kade.. NEZNAE kako no muabetot sto go praef ja so toj drugiot na IRC.. Karanicata.. Nekako mu licela poznata.. I kako da znael sto ke piseme.. 3-4 sekundi pred voopsto da go napravime toa.. Mu veruvam zoso mi e najbolji drugar.. A i ebano mnogu jezivo mi lici toa..

A inace nekolku pati mi se ima deseno da sonuvam nekoja scena.. Kratko del4e.. Blic scena dovolno da znam sto se desava vo nea.. I sledniot den da ja doziveam istata..

Ima i drugi stvari ali ke gi raskazuem drugpat.. Me mrzi sea :baeh:

 

[Shorty]

A inace nekolku pati mi se ima deseno da sonuvam nekoja scena.. Kratko del4e.. Blic scena dovolno da znam sto se desava vo nea.. I sledniot den da ja doziveam istata..

Ima i drugi stvari ali ke gi raskazuem drugpat.. Me mrzi sea :baeh:

Izgleda na site im se slucuva istoto toa so sonot. I jas sum go doziveal toa 342432325 pati. Mozebi Nostradamu go razvil toa i pocnal da ja predviduva idninata

 

[gale_vlae]

Памтам како вчера да беше. Минатото лето... Не баш лето, ама пред крај на школска година. Имаше гоооолема забава, по повод, нели... Крајот. Петок.
Завршивме со часови тој ден, па со другарка ми се шлаевме по град, и на крај ни текна да одиме заедно, па ќе спијам кај неа. Добро...
Отидовме, после два саата сите беа пијани, а ја у тоа време не бев по алкохолот.
Шо знам шо праевме, нешто зборевме... И дојде на тема Куќата. Е од тоа место сите беа... Онака, фасцинирани! Ај да одиме, па да одиме! Како бе ќе одиме... Пешки бе, саат време од овде е! Е ај добро, ќе одиме...
Куќата е... Нешто НЕНОРМАЛНО! Огромна е, стара преку 70 години, има приземје, спрат, поткровје и подрум.
Нејсе, прозорите се испокршени, а на тие од приземјето има и решетки. И кровот е баш како на замок, што уствари и ја прави страшна, не нешто друго. И нормално, шприцеви, кондоми, шишиња... Бог знае што се` се собирало таму.
И така ние, пијани и мошне гласни, стоиме пред влезот, ја гледаме, и иде прашањето... КОЈ?
- Пер ај, твоја идеја беше, влагај!
- Не бе пер шо ти е, ќе ми излезе нешо, бегај таму...!
А, у меѓувреме публикава ги зеза, као ми се причини нешо ондека, леле што тресна така, духови има, го слушна ова, проколната е и слично...
Пооооола саат! И на крај се убедивме некако, влеговме!
Разрушена е цела, подот е од дрво, нема даска што не крцка, све е со стакло, од плафонот паѓаат парчиња, по ѕидовите неколку слоја тапети се одлепиле... Шо уште не! А, црна темница! Со џебна светилка од привезок нешто као се гледа, па со упаљач... Ама пак ништо.
Во ходникот имаше скали за накај поткровјето. И идеме накај скалите полека, а долг ходник, од другата страна е влезната врата... И ете ти од таму, преку ходникот се слуша нешто... И онака две три секунди тишина... Се отвора вратата (колку морбидно крцка само), и одеднаш - светло! Право у очи!
Е тука нема размислување, дел од секунда е тоа, се разбегаа сите кој кај стигна... Ја у соседната соба со еден другар... И се слушаат чекори, се движи светлото... Имаше некој, очигледно. После тоа се убедувавме дали бил дух.
Кој и да беше, го помина ходникот и си излезе. Веројатно комшија кој сме го разбудиле. Барем вратата ја чувме. За тоа време ја разгледував собата, а овој другар ми мислам најпијан од сите беше, почна да пее. Да пее, да се дере... Викаше нешто, ја пробував да излезам, и му викам ајде бе, отворив, и овој онака... Ид....! И толку беше. Од "идам" - "ид"...! Не знам што се` ми помина низ глава додека не се појави пак - од земја. Имало дупка во подот и дечкото успеал да ја погоди...:lool: Пак ме преплашија другиве кога влегоа во собата. Едвај не` нашле, ги бркал "духот" бла бла...:lool: Ама добро, беа пијани па ни сами не знаеа шо зборат...
Сеа шо ќе праиме, горе ќе идеме... Ајдее... Поткровјето има дупка на таванот, собира човек... Ај маса, па стол, па да видиме каков е погледот... И овој откачениов, не му беше доста што пропадна у подот, сеа и горе главата да ја пикне! И се симнува... _
- Мене не ми е добро. Па сигурно нема да му биде кога е камен!
- Не, има нешто горе! Мислевме дека измислува или лаже, нормално... Каде е тоа горе?! Излзе надвор до пола од кровот практично кажано... Шо може да видел, ѕвезди?!
Се симнавме, тргнавме да си одиме, и будалиов...
- Абе ја забораив да ви кажам, имаше нешто таму!
- Знаеме, ај сеа да си одиме..
- Ама имаше!
- Абе мрдај ајде!
- Ама не разбирате... ДОЛУ!
- Каде долу бе?!
- Кај што паднав!
- Колку испи?
- Добро бе не ми верувај, сакаш да се вратиме да видите?!
- И што виде?
- Се смееше...
- Што ти е бре тебе?! Кој се смеел?
- Па тоа...
- КОЕ?
- Ај остајте ме на раат, дај да се губиме од местово...!



Си отидовме после тоа. Тој ден толку убаво ми почна, а истата вечер претрпев таков страв... Свашта. И ден денес дечково одбива да зборува за било што поврзано со тоа. А јас не верувам дека видел било што, мислам дека му се причинувале работи, најискрено. Дека беше страшно - беше, и колку и да пишувам нема да ја доловам атмосферата, ама беше... Ужас.
Инаку, Д. ми е прв другар, сме правеле муабет, ама не му се зборува... И размислуваме да се вратиме еднаш, само ја и он. Преку ден.

kazi kade se naoga taa kuka?

 

[black angel]

najcudno do sega mi bese (pak jas so ova) mojata telepatija duri se isplasiv!