Простување

[Dzvonulka]

Chovechki e da se zgresi, a bozestveno e da se prosti !

 

[Drama Queen]

Од два коментари на една тема ми дојде идеја за темава. Не знаев дали да ја отворам во Општи муабети или тука, но сепак одлучив да остане овде. Ако треба, ќе ја префрламе.

Значи, одиме понатаму.

Дали вие сметате дека простувањето е за послабите? Дали ако не простиш - ти си силна личност, цврсто застаната и доследна на своите принципи да не попуштиш? Или обратно - ако простиш си се издигнал повисоко и си ја ослободил душата од напнатост, горчина, мисли што оптеретуваат за одредена ситуација/личност во животот?


Колку е за вас тешко да простите? Дали им простувате на луѓето, барем длабоко во себе? Дали сте доволно силни во очи на некој да му кажете: „Ти простувам, ослободи ја душата“?
Дали простувањето е ослободување на самиот себе си од стегите на некоја болна случка, дали е ослободување на другиот или и на двајцата?

Сте имале потреба да ви прости некој? Како сте реагирале во такви моменти кога имате потреба да знаете дека ви простуваат? Молите за прошка, искрено кажувате дека сте згрешиле и сакате да продолжите понатаму со крената глава?
За да побараш од некого прошка, или ако барем ја чувствуваш таа потреба, треба прво да се покаеш?

Лука 17: Пазете на себе, ако згреши против тебе братот твој карај го и ако се покае прости му. И ако седум пати на ден згреши против тебе и седум пати на ден дојде и ти рече `Се кајам` прости му.

Не мислам дека простувањето е за послабите ,туку за луѓето кои имаат трошка разумност,зошто животот е премногу краток за да губиш луѓе кои ти значеле и со кој имаш многу убави спомени.Човечки е да се згреши,но и да се прости.

Да бидам искрена тешко простувам ако некој стварно ме повреди,увреди,запостави и отфрли, а сум го/ја сметала за важна личност во мојот живот.Само блиските можат да ме повредат до толку за да бидам лута и никогаш да не се свртам назад.Бидејќи времето ги лечи раните и тоа на крајот станува минато на кое не сакам да се сеќавам ,ама се сеќавам без емоции па ми е полесно да простам,сеедно ми е.Простувам ако личноста се покае искрено и ми покаже дека таа црна дамка би можела да се запостави и заборави (за момент) и дека ќе следат многу убави моменти за кој вреди да се запостави и заборави.

До сега сум немала таква потреба да барам прошка бидејќи не сум се довела до таква ситуација,ама од сега ќе имам!И тоа ќе барам прошка од 2 особи!Јас се имам искрено покајано за тоа што го имам направено ,не сум доволно силна тоа да го признаам ама се надевам ако не го дознаат особите барем тој што гледа одозгора ќе ми прости.Спремна сум на последиците бидејќи го заслужувам тоа.

 

[peperutka25*]

Site gresime,nikoj ne e bezgresen i voopsto ne mi e tesko da prostam covecki i hristijanski e da se prostuva...no do odredena granica

 

[Nemiseverue]

Site gresime,nikoj ne e bezgresen i voopsto ne mi e tesko da prostam covecki i hristijanski e da se prostuva...no do odredena granica

Значи ти си христијанка и човек до одредена граница? :nesum:

 

[THE_CHOSEN_ONE]

и амбасадорка..

 

[peperutka25*]

Значи ти си христијанка и човек до одредена граница? :nesum:

Taa granica e individualna mora da se ima i sekoj sam si ja postvauva ako taa ja premines ke se pogazis i sebe i svoeto dostoinstvo kako vo prostuvanjeto taka i vo se drugo taa granica ja odreduva covekot vo sebe no ne te pravi da bides covek(ili covkek do granica) ..ti si kako covek stvoren veke...........p.s sekako koga pisuvam mrazam da bidam bukvalno svatena

 

[Nemiseverue]

Taa granica e individualna mora da se ima i sekoj sam si ja postvauva ako taa ja premines ke se pogazis i sebe i svoeto dostoinstvo kako vo prostuvanjeto taka i vo se drugo taa granica ja odreduva covekot vo sebe no ne te pravi da bides covek(ili covkek do granica) ..ti si kako covek stvoren veke...........p.s sekako koga pisuvam mrazam da bidam bukvalno svatena

Многу си изнафилозофирала, не можам да те сфатам некои делови, ама по тоа што сфатив, можеш сам да си поставиш граница (како што си поставуваш за простувањето) и за тоа колку да бидеш човек или колку да бидеш христијанин. Баш ме интересира муслиманите и будистите дали можат да бидат онака... малку муслимани, на пример да јадат само 100 грама свинско ама не поише.

 

[peperutka25*]

Многу си изнафилозофирала, не можам да те сфатам некои делови, ама по тоа што сфатив, можеш сам да си поставиш граница (како што си поставуваш за простувањето) и за тоа колку да бидеш човек или колку да бидеш христијанин. Баш ме интересира муслиманите и будистите дали можат да бидат онака... малку муслимани, на пример да јадат само 100 грама свинско ама не поише.

Sekoj so svoi filozofiranja...ali muslman da jade 100 gr svinsko ne e prav musliman a ne malku musliman...ali kako i da e toa e veke druga tema

 

[Fantasy]

Простувам. Дури и пречесто. Но некои луѓе дури и кога им ги укажуваш грешките, не сакаат да се извинат. Дали на тој начин ќе си ја повредат гордоста? Јас баш сакам да ми кажуваат каде грешам, за да можам да се поправам за да не се дискутира за моите грешки меѓу другите луѓе. Вака барем ќе знам каде грешам и како можам да се поправам пред тоа да се случи. (освен доколку сама не сум свесна дека грешам, во тој случај станува глупо некој да ти повтара нешто што очигледно го знаеш.)

А да, простување. Доколку е некоја мала работа, НОРМАЛНО. Но кога се работи за нешто посериозно, сакам да ми се извинат и можам да простам, иако нема да заборавам. Проблемот е што сум имала искуства каде што не само што се повеќе од свесни каде грешат, ТУКУ НЕ СЕ ИЗВИНУВААТ. Зар немаат грижа на совест? Јас не би можела доколку не му се извинам на некој, би ме мачело..ќе се чуствувам виновна( знаете, оној внатрешен судија ).

 

[StereoLove]

Секогаш простувам и ко треба и ко не треба и тоа знаат да го користат.Сепак никој не е совршен на овој свет и сите грешиме барем по еднаш во животот

 

[lemurijanka]

Според мене ова е единствениот вистински одговор на поставената тема. Само мислам дека малкумина се спсобни вистински да му простат на оној кој вистински ги повредил Велат “лесно е да се прости на целиот свет но најтешко е да им се прости на оние двајца од моето село“

[




quote=Dzvonulka;2887100]Chovechki e da se zgresi, a bozestveno e da se prosti ! [/quote]

 

[El 'Borracho]

Не сакам да простувам! Сите се гомна и кога еднаш ке сватат дека можат да грешат, се разбира дека нема да внимаваат за вториот пат. Ако му укажеш уште на почеток дека нема да има втора шанса нема да ти згреши и нема да мора да му простуваш

 

[lemurijanka]

А ти никоме никогаш не си му згрешил ниту намерно нити случајно. Дали си сигурем дека си безгрешен?

Не сакам да простувам! Сите се гомна и кога еднаш ке сватат дека можат да грешат, се разбира дека нема да внимаваат за вториот пат. Ако му укажеш уште на почеток дека нема да има втора шанса нема да ти згреши и нема да мора да му простуваш

 

[Nemiseverue]

Не сакам да простувам! Сите се гомна и кога еднаш ке сватат дека можат да грешат, се разбира дека нема да внимаваат за вториот пат. Ако му укажеш уште на почеток дека нема да има втора шанса нема да ти згреши и нема да мора да му простуваш

Аха, тоа дека ти си работодавец, и сите чекаат на ред за да им простиш за гревовите на работното место. Од друга страна ти си безгрешен, па нема потреба да ти се прогледа низ прсти коа ќе згрешиш. Супер.

 

[El 'Borracho]

Аха, тоа дека ти си работодавец, и сите чекаат на ред за да им простиш за гревовите на работното место. Од друга страна ти си безгрешен, па нема потреба да ти се прогледа низ прсти коа ќе згрешиш. Супер.

сурово е а? па мислам брат дека прво да гледаш за себе па после за другте. Тоа не ме прави безгрешен. тоа ме прави преживувач