Простување

  • Креатор на темата Креатор на темата Fortune
  • Време на започнување Време на започнување
Дали вие сметате дека простувањето е за послабите? Дали ако не простиш - ти си силна личност, цврсто застаната и доследна на своите принципи да не попуштиш? Или обратно - ако простиш си се издигнал повисоко и си ја ослободил душата од напнатост, горчина, мисли што оптеретуваат за одредена ситуација/личност во животот?
Кликни за повеќе...
Не мислам дека простувањето е за послабите. Има други начини за да се покаже дека си цврста личност, доследна на своите принципи, не со тоа што нема да простиш.
Напротив, простувањето му дава шанса да човекот промени некои работи, да се покаже како личност која знае да го цени тоа што го има, реално да ја согледа ситуацијата и да не дозволи да изгуби некои работи од животот.

Колку е за вас тешко да простите? Дали им простувате на луѓето, барем длабоко во себе? Дали сте доволно силни во очи на некој да му кажете: „Ти простувам, ослободи ја душата“?
Дали простувањето е ослободување на самиот себе си од стегите на некоја болна случка, дали е ослободување на другиот или и на двајцата?
Кликни за повеќе...
Зависи за што се работи, на која личност треба да и простам, како јас сум ја поминала целата таа работа, зависи од многу работи.
Мислам дека простувањето е една од најдобрите човечки особини и откако ќе се прости на некој начин личноста иако воопшто и не била виновна, се чувствува како да си ја прочистила душата, од грижа на совеста, ако не од ништо друго.
Простувам, но тоа многу тешко ми оди за работи со кои ме повредиле. И кога веќе ќе и простам на таа личност, тоа што ми го направила ми е тешко да го заборавам. Можеби и продолжувам да ги имам контактите со особата, но сепак тоа ми останува како сенка која секогаш ќе ме прати.

Сте имале потреба да ви прости некој? Како сте реагирале во такви моменти кога имате потреба да знаете дека ви простуваат? Молите за прошка, искрено кажувате дека сте згрешиле и сакате да продолжите понатаму со крената глава?
За да побараш од некого прошка, или ако барем ја чувствуваш таа потреба, треба прво да се покаеш?
Кликни за повеќе...
За да ти простат треба прво да се покаеш во себе, јасно да му дадеш на знаење на тој на кој си му згрешил дека си се покајал и дека сакаш да ти прости. Така и постапувам, иако не правам некои толку големи работи за од некој да барам прошка. Можеби некогаш, ненамерно.
Но, откако ќе ми простат, се чувствувам полесно и како да ми паднал камен од срцето.
 
DA prostuvam. . .i sakam koga kje prostam zosto mi dava mnogu najposebno cuvstvo i ispolnuvanje! inaku, ne cesto nesto mnooogu mi e zgreseno pa da mora da me molat i kolenicat za da prostam! ete moze sum i lesna i naivkasta ama no hard feelings! -"da se lutis znaci da se kaznuvas sebesi za greskite na drugite"!! zosto da imam rasipan den koga podobro e koga nema tenzija, zategnati vilici i lutina..?!?!...
 
Дали простувате?

Sakam da znam dali prostuvate. Mislite li deka nekoj koj vi zgresil zasluzuva da mu prostite otkako ke sfati deka zgresil i iskreno vi se izvinuva?
 
Justice for All напиша:
Абе, темава ми е некако позната... да не е дупла?
Кликни за повеќе...
Дупла е.
Пошо некој не ги чита сличните теми кои одат под насловот на новата пред да ја отвори.
Како и да е, споени се.

Па, повелете, кажете колку сте добри/лоши и колку можете да преминте преку туѓите неправди.
 
Секој простува.И јас и сите.Ама коа ќе простам никогаш повеќе нема да ја гледам личноста со исти очи како што било порано(збориме за простување на некоја посериозна работа а не за детски глупости)
 
Јас секогаш простувам. Но, имам и црн тефтер со имињата на оние кои ми згрешиле и го разгледувам секоја ноќ пред спиење. Just in case.

Како и да е, простувањето не ми пречи. Баш напротив, инсистирам секогаш на опрост...Секогаш, као кога ми простуваат за мои глупости:pipi:
 
Човечки е да се згреши-учте почовечки е да се прости. Исус простил кога го распнувале...
Папата Јован му прости на оној кој сакал да го убие па дури и му ја бакнал раката... Која сум јас да не простам кога и Исус и Папата простиле...
Простувам ама не заборавам...а сепак не се одмаздувам
 
Простувам, али до кој степен зависи од "шамарот". Ако немало трага од прсти на образот, тогаш полесно или потешко - битно простувам, а во некои случаи дури и заборавам.
Али ако има траги нит простувам, нит заборавам. Само не враќам на ударот. Но, не вртам ни друг образ. Вртам грб, засекогаш.
 
prostevanjeto ne znaci nisto moze site da ti prostat i posle koa ke ti se sluci neso loso ke se prasas zs ja?????? e zs i ke se setis na toa sto si prael loso i sto ti prostile i ke svatis deka jabe ti prostile ete kaznata stignala se se vraka.
 
Prostuvam od pricina sto me zamaraat tenzii i objasnuvanja dokazuvanja i sl......ali deka nema da bide isto nema nikad
 
_^ZoKoO^_ напиша:
pa covecki e da se prostuva.
by the way - se prostuva ama ne se zaborava...
Кликни за повеќе...

Да простиш значи потполно да заборавиш и да дадеш друга шанса.

Ако не си заборавил, значи, не си ни простил, ами само си рекол дека е простено, но вистински не си го почувствувал.

Вистинското простување е многу тешко, скоро и невозможно.
Оној кој што знае вистински да сака (без разлика за каква љубов се работи), знае и вистински да прости.
 
nihilista напиша:
da prostis i zaboravis znaci da si dozvolis pak da ti zgresat so dupla doza!
Кликни за повеќе...
До некаде се согласувам со тебе но не во целост... Треба да се простува, но треба и да знаеш на ког простуваш... Неможеш ти да му простиш на секој, и потоа да очекуваш да не го повтори истото...

Јас, лично, простувам само на оние на кои мислам дека треба, оние кои грешката ја признаваат без притоа да речат „АМА БЕШЕ ВАКА БЕШЕ ТАКА НЕ БЕШЕ СЕ ДО МЕНЕ“...затоа што за танго се потребни двајца...
А за оние пак кои обидувајќи се да ја добијат мојата прошка наведуваат Х причини зашто и како се случило тоа што се случило, можеби ќе има некој си мал попуст, меѓутоа према тие луѓе секогаш ќе се понашам со резерва, очекувајќи секој момент да го направат истото:helou:
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom