Ќе ви раскажам еден пример на мое лично искуство пред 8 месеци. Моја пријателка се породи со ќеркичка. Откако малото се роди, тоа цело време плачеше и не знаеја што му е. Го водеа 2 месеци на доктор и никако не можеа да окријат што му е. Еден ден, мојата пријателка забележа дека воопшто не реагира кога таа поминува покрај неа. Мавтала, скокала пред бебето, но тоа никако не рагирало на нејзините движења. Веднаш го однесоа на доктор за видот. Направени беа три пати темелни тестови и беше констатирано дека бебето е целосно слепо. Родителите, како и секој родител, се уплашија и решија веднаш утредента да го крстат бебето (крштевката беше ептен молитвена и благодатна). После крштевката пак беа на очен... и замислете - детето прогледа. Единствен проблем кој сега остана е само мало нераспознавање на боите, кое се верува дека со тек на времето ќе се среди.