Глеам пак почнаја да ја даваат.
Вакви емисии може да гледа некој со ретардиран мозок. Ни ја потруја и така сељачко-ориенталнава младина.
Пола држава србомани со бугарски пасоши, на сите манифестации, концертии што ги организираат градоначалниците се отепаа од земање пари српски куравели, во секоја кафана, ресторан, дискотека се пушта исклучиво српска музика. Каде е македонизмот, каде се убавите македонски староградски и селски изворни песни, каде е македонската поп и рок сцена? Сакаме држава да правиме, национален идентитет да градиме, сакаме да се воздигнеме како народ духовно, културно, јазично, демографски со српски дркотини и турско-индиски серии? Страшно! Последниов период често се замислувам и длабоко сфаќам дека ние воопшто не заслужуваме да имаме своја држава. На 23 октомври никој не ми честита државен празник, но ме отруја со некој српски Циган и муџахедин од Нови Пазар што завивал како куче.
Барем да научевте нешто и да гледавте подалеку од сопствената мизерија. На секое српско шоу што се пласира кај нас сите Срби излегоа и пееја на својот мајчин јазик, а нашите што пееја? Србите, Бугарите, Грците, Албанците на секој начин гледаат да си ја форсираат нивната музика, а ние гледаме само да ја форсираме нивната. Нели така не учеа уметноста и музиката немале граници, но страшно грешеле. Музиката и уметноста и те како има граници. Ако ти не ставиш граници ќе те уништат и асимилираат. Затоа кај нас денес секое просечно дете знае англиски и српски подобро од мајчиниот јазик.
