Биолошки е невозможно една жена да затрудни друга. Јајце клетката, само по себе, кај луѓето, не може да се оплоди.
Зошто твојот морален компас го ограничуваш стриктно на 2 родители? Што е со оние дечиња кои имаат само еден родител? Независно дали биле посвоени, родителот е непознат или пак починал! Што е со оние дечиња кои имаат повеќе од 2 родители, во тој ваш имагинарен свет? Што е со инцестот и педофилијата? И тие се нормални? И зрелоста (возрасната граница) за полово општење е општествено создадена и дефинирана категорија, дали и тоа ќе го рушите?
Мислам дека редно е да се сопре со ретардацијата и фокусот да се стави на суштинските проблеми кои го мачат целокупното општество, општество кое не ги прифаќа тие ваши нови вредности. Можеби со промената на генерациите ќе се променат и вредностите, ама ова што се промовира е на раб на здравиот разум. Што сѐ може да се промени? Годините? Што ако јас сметам дека сум реинкарнација на некој библиски пророк? Дали општеството треба да ми помогне да живеам во таа заблуда?
Дали мора да креираме нова законска рамка со цел да ја ограничиме слободата на говор само затоа што одредено малцинство (транџите) рушат рекорди во сите општества по стапките на самоубиства, пред или по операцијата за "промена" на пол!? Операцијата не е решение на проблемот. И не зборуваме за булинг, туку за прифаќање на нивната нова лажна перцепција за себе...затоа што биолошки е невозможно да се промени полот.
Дефиницијата за брак е убава, сега за сега, нема реална потреба да се редефинира.