Во врска со љубовта: Сакам да ти кажам дека...
- Креатор на темата Crazy in Love
- Време на започнување
- Член од
- 21 март 2013
- Мислења
- 379
- Поени од реакции
- 1.080
Го знаеш она чувството кога даваш се од себе и се трудиш нешто да успее со сите сили...и на крај полека полека ти станува сеедно за личноста?
Па почнуваш да се оддалечуваш онака лабаво, па се така до степен кога веќе не можеш да му го поднесеш присуството, ти смета неговиот допир, почнува да ти се превртува у стомак коа ти збори и ти доаѓа да го почастиш со една воспитна у секундата коа ќе ти пререче нешто и ти се качува на глава без причина....а???
Не верував дека до овие екстремности можело да дојде. Од колку љубов до толку одбивност...
Ама се` си направи сам, знаеш.
Толку многу вложив, за назад да добијам само разочарување и непочитување.
Уште за некој ден и година дена од кога сфатив дека веќе не те сакам до мене. Дека кога те гледам повеќе не се смеам, дека кога сум тажна не ми требаш, дека кога слушам љубовни песни не те помислувам, дека кога ќе те видам немам потреба да те гушнам.
И знаеш како...уште од првиот ден кога не сум со тебе јас се разбудив како нов човек.
Цела тежина од мене исчезна. Повторно осетив желба да живеам.
Забележав дека почнав да дишам со полни гради...онака ненаситно.
Ми се врати позитивната енергија која ти без милост ми ја црпеше. Ми се врати смислата за хумор што постојано ја убиваше.
Што е најважно ми се врати насмевката на лицето...онаа насмевка од срце, искрена.
Затоа скоро никогаш и не те помислувам...зашо не сакам да се враќам во таа темница.
Продолжи да живееш во твојот измислен свет. Каде што ти си најдобар, најпаметен, се нај најјј....и каде што другите не се битни, не се вредни за почит...туку сите треба тебе да те почитуваат.
Ете така, цар си на егоизмот!
А и што ми е гајле, што сакаш биди...само да знаеш за друг пат, не ги умирај луѓето до тебе. Не ги влечи со себе!
Поздрав.
Па почнуваш да се оддалечуваш онака лабаво, па се така до степен кога веќе не можеш да му го поднесеш присуството, ти смета неговиот допир, почнува да ти се превртува у стомак коа ти збори и ти доаѓа да го почастиш со една воспитна у секундата коа ќе ти пререче нешто и ти се качува на глава без причина....а???
Не верував дека до овие екстремности можело да дојде. Од колку љубов до толку одбивност...
Ама се` си направи сам, знаеш.
Толку многу вложив, за назад да добијам само разочарување и непочитување.
Уште за некој ден и година дена од кога сфатив дека веќе не те сакам до мене. Дека кога те гледам повеќе не се смеам, дека кога сум тажна не ми требаш, дека кога слушам љубовни песни не те помислувам, дека кога ќе те видам немам потреба да те гушнам.
И знаеш како...уште од првиот ден кога не сум со тебе јас се разбудив како нов човек.
Цела тежина од мене исчезна. Повторно осетив желба да живеам.
Забележав дека почнав да дишам со полни гради...онака ненаситно.
Ми се врати позитивната енергија која ти без милост ми ја црпеше. Ми се врати смислата за хумор што постојано ја убиваше.
Што е најважно ми се врати насмевката на лицето...онаа насмевка од срце, искрена.
Затоа скоро никогаш и не те помислувам...зашо не сакам да се враќам во таа темница.
Продолжи да живееш во твојот измислен свет. Каде што ти си најдобар, најпаметен, се нај најјј....и каде што другите не се битни, не се вредни за почит...туку сите треба тебе да те почитуваат.
Ете така, цар си на егоизмот!
А и што ми е гајле, што сакаш биди...само да знаеш за друг пат, не ги умирај луѓето до тебе. Не ги влечи со себе!
Поздрав.
Gea
месечинка
- Член од
- 11 октомври 2011
- Мислења
- 217
- Поени од реакции
- 720
Се сеќаваш, ти беше мој Петар Пан, а јас твоја Ѕвончица.
Си ветивме, ти текнува? Си ветивме дека нема да пораснеме пред да научиме да летаме.
А што направивме? Еве не, двајцата грубо чекориме по земјата. Ко да таа ни е крива, што не сме заедно, што не научивме да летаме.
Не беше тоа план за нас, е не беше.
Си ветивме, ти текнува? Си ветивме дека нема да пораснеме пред да научиме да летаме.
А што направивме? Еве не, двајцата грубо чекориме по земјата. Ко да таа ни е крива, што не сме заедно, што не научивме да летаме.
Не беше тоа план за нас, е не беше.
Д Малиот
Нинџа лепотан!
- Член од
- 25 јануари 2009
- Мислења
- 296
- Поени од реакции
- 43
Еднаш се заебав и после тоа на путот до моето срце стаев клинци, да не дојде некоја друга и ти ми долета и ми се вгнезди као чавка мори кокошко една! Памет за нареден пут, мине за по воден пут и нешто против летала 
Џ
ЏинЏер
Гостин
Со месеци копнеам да те видам, никаде те нема. Таман престанувам да мислам на тебе и почнувам да те преболувам, од нигде никаде ми излегуваш пред очи. 
Од нервоза се исфарбав кафеава. А можев и инфаркт да добијам. Ти си крив за се.
Чао пријатно.
Од нервоза се исфарбав кафеава. А можев и инфаркт да добијам. Ти си крив за се.
Чао пријатно.
- Член од
- 16 јуни 2014
- Мислења
- 314
- Поени од реакции
- 797
Дојде и таа вечер, не дека и претходните не мислам на тебе ама... оваа е таа вечер кога твојот мирис го чувствувам сеуште во моите ноздри... чувствувам како после бакнежите твојот поглед е вперен во мене... се сеќавам на сите работи поминати со тебе... и секоја песна на тебе ме потсеќа... и само тешко дишам бидејќи те немам... не си веќе до мене...
Солзи ми навираат во очиве ама тоа нема да го дознаеш... не си ни свесен колку сеуште живееш во мене... колку живеам за тебе...
И еден живот малку е да те преболам...
И те мразам затоа што те сакам... те мразам затоа што ненормално многу ми недостигаш... те мразам затоа што се ме потсетува на тебе... а те сакам со целото срце...
Конфузија во глава... хаос низ мисли... а за срцево муабет да не праам...
Солзи ми навираат во очиве ама тоа нема да го дознаеш... не си ни свесен колку сеуште живееш во мене... колку живеам за тебе...
И еден живот малку е да те преболам...
И те мразам затоа што те сакам... те мразам затоа што ненормално многу ми недостигаш... те мразам затоа што се ме потсетува на тебе... а те сакам со целото срце...
Конфузија во глава... хаос низ мисли... а за срцево муабет да не праам...
Gea
месечинка
- Член од
- 11 октомври 2011
- Мислења
- 217
- Поени од реакции
- 720
Е да, ти треба да го знаеш тоа...
Секојпат кога ќе видам симпатичен дечко, и кога ќе кажам дека моногамија не е за мене...па дури и кога пијана ќе го запишам истото во ,,Драга Кајагана‘‘..
Треба да знаеш...дека сето тоа исчезнува во иста секунда кога ќе те погледнам тебе.
Кога ќе почувствувам како ме љубиш, милиметар по милиметар, со се‘ од тебе. Кога ќе сфатам колку ми е удобно крај тебе, колку ми е се‘ што сакам. Тогаш душо, треба да знаеш дека никој не ми е потребен. Освен ти.
Жалам што некогаш те терам да се двоумиш, да мислиш.
И жалам што нема да ти го кажам тоа, а ќе го мислам секогаш. И ќе знам зошто ќе си тажен,и ќе ми биде жал. И ќе те сакам. На мој, чуден начин, додека не научам дека да љубам не значи дека сум поразена, покорена.
Секојпат кога ќе видам симпатичен дечко, и кога ќе кажам дека моногамија не е за мене...па дури и кога пијана ќе го запишам истото во ,,Драга Кајагана‘‘..
Треба да знаеш...дека сето тоа исчезнува во иста секунда кога ќе те погледнам тебе.
Кога ќе почувствувам како ме љубиш, милиметар по милиметар, со се‘ од тебе. Кога ќе сфатам колку ми е удобно крај тебе, колку ми е се‘ што сакам. Тогаш душо, треба да знаеш дека никој не ми е потребен. Освен ти.
Жалам што некогаш те терам да се двоумиш, да мислиш.
И жалам што нема да ти го кажам тоа, а ќе го мислам секогаш. И ќе знам зошто ќе си тажен,и ќе ми биде жал. И ќе те сакам. На мој, чуден начин, додека не научам дека да љубам не значи дека сум поразена, покорена.
- Член од
- 1 јуни 2011
- Мислења
- 25.932
- Поени од реакции
- 41.916
Може да не заспиваш на сред филм? 
