Уште сега чувствувам тежина на душава, нешто што ме тера цело време да плачам и да се нервирам.
Не можам да ти опишам колку не сакам да си одам, се чувствувам како првиот ден кога требаше да заминам, а замисли како ќе ми е утре. Ама се тешам со тоа дека цел ден ќе бидиме заедно, па ваљда малку од малку ќе ми е полесно.
И со нетрпение го чекам петок, ветувам дека ќе останам кај тебе, освен ако не излезе нешто неочекувано.
Те сакам сонце мое, пренајмногу, не можам да престанам да мислам на тебе. :back: