Вашиот приватен живот

[кики]

Некогаш па многу работи си ги чувам само за себе.
Пријателите се пријатели, на оние кои ги сметам за најблиски им кажувам скоро се, но сепак некои работи се само за мене.

Знам дека околу мене се зборува сешто, такви се луѓето кои ме опкружуваат. Ниту чувствувам потреба да споделам некој детал од животов со оние кои ги познавам малку, ниту пак го правам тоа.

 

[_Lovefool_]

Мојот приватен живот си е моја работа. Им се доверувам единствено на луѓе на кои им верувам иако од ден на ден нивниот број е се помал. Озборувањето може да биде начин за пополнување на времето, посебно кога луѓето немаат што да прават со себе или кога немаат доволно капацитет да се занимаваат со попаметни теми. Со озборувањето можеби се заинтересирани за туѓите животи, но тогаш каде се доживувањата од нивните животи, како би им било тие да се тема на нечиј разговор?

 

[Ilumious]

Се согласувам со скоро сите од вас, сите имате слични мислења, гледам дека и вас ве нервираат личности што кога ќе почнат да зборат не знаат да прекинат. Ај да беше само тоа, туку раскажуваат на цел град буквално и потоа ако дознае некоја личност факти што не треба да ги дознае, Цацко им е крив и уште повеќе после ти ја тупат главата со тоа. Затоа ја отворив и темава, согледувам дека некои од вас имале такви искуства како и јас.

 

[ПрИтИ_гРл]

Портарење.. шит!

Во глобала, мислам дека сум отворена многу со луѓето. Им кажувам се што ми лежи на душа, и затоа ме сакаат. (колку нарцисоидно звучеше ова)

Но, кога се работи за мојот приватен живот т.е мојата интима, е тогаш сум сосема поинаква. За тие работи знаат само 2-3 другарки целосно што и како ми се случува. Едноставно немам потреба да зборувам со други за тоа, бидејќи она што сум сакала да го дознаат некој освен мене, го дознале и друг не е потребен (не дека не треба).

Кога ќе ме прашаат, отворено си кажувам, да имам некој (доколку имам, или немам (долколку немам). (ако зборуваме за твојов пример - момче) Но, потоа следи фразата, не е важно, ако треба да дознаеш, ќе видиш и самиот, нема да морам јас да ти кажувам...

И така...

 

[*Каталонец*]

Го оставам за мене приватниот живот

 

[CuCeNcE]

Доста затворена личност сум. Секогаш пазам што зборам и на кого зборам. На сите не им кажувам еднакво. Има некои личности коишто ги сметам за поблиски и имам голема доверба во нив и се повеќе упатени во мојот живот и работите што ми се случуваат, а тие другите што не ми се до толку блиски ги знаат само општите работи, многу ретко им доверувам некој проблем или нешто поинтимно. Несакам сите да ги знаат моите проблеми и што и како ми се случува во животот. Во секој момент тоа може да биде искористено против мене и после јас да бидам повредената.

 

[LiGLaTa]

Чист пример за „Радио Милева“ луѓе е моето малоо таму сите знаат што ти се дешава дома... инаку нејкам да ги замарам другите со моите проблеми и со мојот личен живот сепак тое е мојата приватност и нема потреба другите да се мешаат тука... Доволно сум големка сама да си ги решам проблемите .....

 

[Potato]

Сите мислат дека знаат, а уствари никој не знае.

 

[muhaha]

не кажувам све на секого.

И ги мрзам тие бабичките што седат на улица и го оговараат секој што ќе помине покрај нив.

 

[Ivon4ee]

Jas imam 2 li4nosti sto mnogu im veruvam ama i tie mene mi veruvaat taka da za mojot privaten zivot im se doveruvam samo niv i na nikoj drug oti nejkam da se rasirat mojte raboti niz cel grad

 

[Kvendolin]

Јас имам некаква способност за водење на “селективен разговор“. Со сите правам муабет на начин на кој мислам дека би ме разбрале. Значи дури и со оние најблиските го изведувам селективниот разговор, тоест се прилагодувам. Не се отворам, па на странци тоа е веќе невозможно pos .
Непосредни и зборлести личности кои со секој можат да зборуваат за нивниот живот ми се предизвик. pos.
Најмногу се отворам на личности во кои препознавам дел од себе, а тие се ретки.

 

[Pere]

Се си има граница така и кажувањето околу приватниот живот...

Сепак имам 2-3 групи кои знаат по нешто за приватниот ми живот...

1. Подалечни другари пријатели....роднини ... кои би им кажал како сум си поминал кај сум бил и такви општи работи
2. Поблиски кои би знаеле нешто повеќе од првите
3. Најблиски круг од 2-3 кој знаат се она што ми е тешко, што ме мачи и што сакам да си го олеснам од душава

и секако работи кој само јас ги знам... и никогаш никој друг не би ги дознал, затворен сум за некој работи иако мислам дека не треби толку многу, а за оговарање и трачарање воопшто не ме интересира, ако во мое друштво има трачари станвам и си одам, ако некој ме рече „еј знаеш ова“ одговор би бил „не ни сакам да знам“...

 

[The Mummy]

Не ширам многу наоколу за се што ми се случува. Не дека ми е гајле што ќе речат другите, ама што знам така по навика сакам да си чувам некои работи за мене.

 

[Sk girl]

Iskreno ona so mislam deka bi mozela da go kazam na drugite bi go kazala no ona sto e samo moe kako na primer ljuboven zivot, semejstvo i takvi raboti skoro nikogas ne kazuvam nisto vo vrska so toa i epten redok slucaj e da se otvoram za toa pred nekoi licnosti no toa se samo onie na koi im veruvam...

A otsekogas postoele ozboruvaci i sekogas ke postojat no ne obrakam mnogu vnimanie na niv...

 

[Mad Maxx]

Сите си имаме приватен и социјален режим на работа.Приватниот е резервиран за „мојот круг“,социјалниот за сите останати со кои во тек на еден ден сакам или морам да комуницирам.А работа која на некого може да му даде увид у мојата темна страна е мешање у приватен живот.Факт е дека живееме во средина каде скоро никој не си ја гледа својата работа туку,како што вика баба ми,за да си ги покријат своите лајна чептаат во туѓи.Малограѓанштина имало и ке има,финтата е или да се игнорира или да не се даваат поводи за виличење.