Стихијни победници или вечни паничари?

  • Креатор на темата Креатор на темата Lady
  • Време на започнување Време на започнување
Тивка вода брег рони.... Значи колку и да е нешто ново сепак го решавам со ладна глава. Нормално ако нешто не ми е јасно ќе прашам, но се трудамда го направа што е можно подобро и my way.
 
Lady напиша:
Колку себеси се притискате да ги ускладите работите според вашите цели, правила, принципи, желби, ставови и што ти уште не, толку повеќе си создавате една бариера која го кочи нивното извршување, ве фаќа паника, нервоза а понекогаш тоа знае да е фатално по здравјето....
Колку често го изговарате она "Гајле ми е за се" и опуштено ги редите животните победи и успеси или сте од типот на тешки паничари кои загрозуваат се околу себе да би го оствариле своето?
Стихијни победници или вечни паничари?
Кликни за повеќе...

Причината поради која мајка ми радо би ме фрлила од балкон - „Гајле ми е за се.„.:kesa: Шала на страна, не сум никогаш напната и не се нервирам и притресувам многу многу за ништо. Единствено нешто по што сакам да се ускладам и водам се плановите, што толку многу сакам да ги правам, ама тие па најчесто некој ми ги укакува, така да правило ми е да си кулирам. Можеби е тоа затоа што верувам во себе и знам дека ако нешто треба да завршам ќе го завршам без разлика дали ќе почнам да го правам со време или ќе седнам последниот ден и без пауза ќе мислам, куцам или што и да е 5,6,7 саати. Што би рекла мајка ми, по гзот ми се гледа колку се нервирам.:kesa: Јас сум за тоа се да биде лагано, полека и што треба да се направи ќе се направи, што треба да си дојде ќе си дојде, само без нервози:pipi:
 
Комбинација од двете, повеќе од првото. Многу се притискам дека нешто мора да биде, дека ако не е така нема да може да помине. Стојам зад моите ставови и се мора да биде како што било планирано, може само малку да се попушти. Многу си задавам обврски, цели во кои верувам и ако не ги извршам во одредено време ќе се разочарам во себе. Од друга страна кога нешто избега од контрола паничам, но за кратко време се враќам во нормала. Не го покажувам многу тоа, не мора секој да знае што е и како е. Од друга страна, кога сум уморна од се, а тоа е многу ретко, кога глава ме боли од проблеми и немири можам да кажам више гајле ме, ама тоа е само една ноќ додека не ме фати сон. Утредента истото. Таква сум и си се сакам како таква.
 
Најчесто сум смирена зошто знам дека со ладна глава се решаваат сите проблеми и се донесуваат сите одлуки....се додека не ми пукне филмот или истекува рокот во кој треба нешто да се заврши.....е тогаш ....епа Паника!!!
 
ja sum od pobednicite ama povremeno i paničam ama so toa ne povreduvam nikogo osven sebesi
 
На почеток,кога треба нешто важно да направам ме фаќа паника,нервоза дали се ќе испадна јас како шо си замислувам,дали се ќе биди во ред и сл.,ама на крајот знам да си речам гајле ми е ,што сака нека биди,не можам да се нервирам.
Така да нешто помеѓу сум:)
 
Нешто посебно не се притискам за ускладување на работите, самото ми доаѓа да ги доведам во ред. Зависно од ситуацијата, понекогаш ме фаќа паника во момент на соочување со истата. Да, паниката создава бариера, умот ти е растргнат на повеќе страни и не знаеш од каде да почнеш. Кога ќе го најдеш почетокот, после се` е лесно и нема паника, нема нервоза. Со смирено, приземјено, правилно и објективно размислување како да се решат работите навистина се решаваат. И после може да си речам дека гајле ми е за се`.
Мирна ми е главата штом ќе ги разгледам сите опции, слободно можам да се опуштам, па смирено и постапно да се зафатам со решавање на ситуацијата.
Почесто не паничам воопшто, ми светнува во мозокот и баш ми е гајле и не се замарам бидејќи си имам начин и решение во главата.
 
Па од секогаш сум бил стихиен... секогаш мирно и без проблеми се решавале работите... коа сме нервозни неможеш да мислиш мн интелегенцијата опаѓа за некој процент и потешко се вршат некои работи... затоа смирено се ќе биде како што треба се ќе се реши брзо навремено и со мн помачце грешки некогаш и без грешки..
 
COOL RUNNING...JUST...COOL RUNNING:)
 
Не паничам никогаш. Ме нервираат луѓе што паничат, уште повеќе ја влошуваат ситуацијата. Смирено и со ладна глава се донесуваат многу решенија што можат да влијаат за подобрување или целосно решавање на проблемот.
Затоа само полека, со размислување и се` ќе биде во ред.
 
Некаде на средина..некогаш знам многу да испаничам заради некој проблем..и да шетам со изгубени мисли лево десно..мегутоа често ги решавам со мир без паника..размислувам за опциите кои ги имам за решавање на тој проблем а истотака понекогаш и самиот од себе се решава
 
Со паника ништо не се решава, на почетокот може заради збунетост да изреагирам чудно (да се здрвам) но за многу кратко време се соземам и ја гледам работата од друга перспектива да изнајдам решение а во меѓувреме да се смирам.
Само ладна глава и трезвено гледање на работите може да не спаси од дополнителен хаос.
 
Za sitnici me faka panika...

Toa mi e golema mana i cesto doma imame razgivarano na ovaa tema.
primer: u skolo edno dete padna po skali, jas cela se stresov nemozam da sedam mirna, iako ne go ni poznavam, pa duri panika me faka koga nekoj silno se zakasla...

Vo sli4ni sostojbi od navedenite, nikomu vo momentot na nastanot ne sum sposobna da pomognam
 
јас сум ептен стихиен победничар...поише накај стихиен него победничар али кулирам у врска со ствари...не се умарам...што е пишано мора да биде, не се бега од пишаното....не се бега од судбината....
 
По правило мое јас не паничарам многу. Но сепак има такви моменти кога се случува и јас да кренам паника. Сепак се обидувам да се воздржувам од паники и смирено да си завршам работата. Еве на мене сум си забележал кога играм игри со тркање ако се возбудам дека сум претркал некој или прв сум или пак кренам паника нема да тепам одма некако полошо играм, но ако ја искористам техниката ВУСА како од филмот bad boys 2 што стварно постои и да си испуштам воздух говорејќи го тоа смирен сум и ми нема рамен во никоја работа после тоа.
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom