Црн леб, печен (
тостер!), ама не премногу пошто после тоа на ништо не личи (се усовршува со тек на време

), па на него кило путер, и додека се топи, сол. И така, врел...

Црн леб, пак печен (
рерна!), да крцка, ама не премногу (и ова се усовршува

), маслиново масло, пармезан, босилок и оригано.
Сеедно каков леб, павлака и моцарела. Цел ден можам вакви да јадам.
Француско лепче (на кругчиња) + сирење (по избор, ја биено го сакам, ако е козјо онда е грчка работа

), и врз него маслиново масло и оригано. Е овакви, дека се малечки, кога ќе си ги наредам на дрвена табла...

Се заборавам.
И не е леб, ама пак е интересно... Лиснато тесто, има од Dr. Claus едни добри, коцки од интегрално брашно (ту мач сусам, ама се трпи

), на топлење, па на пола и им` шлапам ABC, или како и да се вика проклетото.

И уште една работа... Леб и чоколадо, најобично, млечно. Некој ми го кажа ова, поим неам шо финта е, ама ненормално добра ствар. Озбилно.
Не мачкам баш леб, поретко. Пoинтересно ми е вака кога ќе си се заиграм.
