Што кога пријателството ќе потфрли?

[Sk girl]

E bas ova na nekoj nacin mi se desavase mene pred 2 dena no sea se se sredi na nekoj nacin.So drugarkata so se druzev dolgo vreme i koja so slobodno moze da kazam deka mi bese kako sestra i so koja podeliv se odednas ovaa godina pocna da se oddalecuva od mene.Stvarno na pocetokot si mislev ajde ne e mozeno ova ona...ama posle vidov deka e toa vistina.Iskreno mnogu sum direktna licnost i se nerviram koa nekoj mi prai raboti za koi ne mi kazuva zasto voopsto mi gi praii, si sednav fino lepo so nea si praev muabet, gi otvoriv site karti na masa i na krajot so-ispadna deka ja sum bila kriva...bila ljubomorna na edna drugarka druga so koja so se druzam i imase devojceto problemi i i pomagav a ona se nalutila zaso bilo toa taka i pocna da me odbegnuva-Boze sacuvaj...no na krajot nekako pocnavme da se prisetuvame na site dobri raboti i se nekako se vrati no sepak ne e pak toa toa so bese, seuste komunicirame i se druzime i se toa no ne kako porano...

 

[NaSTy`G|rL]

ова ми се случува моментално. другарка која буквално ја направив нормален човек ми забегува. се прави паметна, иако не е воопшто, се буни за се`, ако нешто не е по нејзино "ЈАС СИ ОДАМ ДОМА", па потоа "ЗОШТО НЕ ВО ОНОЈ ТУКУ ВО ОВОЈ КАФИЧ, ПА ТАМУ КОКА КОЛИТЕ СЕ ПОЛАДНИ". Проблемот е што таа ми е другарка од основно а кога влеговме во средно нормално дека ќе се запознаат и нови фаци, па влеговме во ново друштво и мене ми е супер а на нејзе и требаше година и пол да го прифати друштвото, а всушност на почетокот правевме што ќе посакаше, за да не се осеќа отфрлено од сите, а најмн од мене. но имаше периоди кога се беше ок, и таман ќе помислам УХХ КРАЈ СЕ СРЕДИ СЕ она пак по старо. разговарав со неа безброј пати, после разговорот ден два ќе беше супер, потоа пак по старо. и не можам да го прекинам ова другарство (ако може така да се нарече) оти потоа цело друштво ќе иде во пропаст. а веќе и отрпнав на нејзините глупости, сите отрпнавме

 

[-={K-O-R-U-N}=-]

Терам све у пичку матер!

 

[BuSarCe]

ма, ти не ме пулиш јас ич:bip:

 

[^Кристи^]

Ако забележам дека тоа одбивање се случува за повеќе од една работа, ќе го/ја седнам пријател/ката и ќе прашам дали има некаков проблем во нашиот однос, може ли нешто да се промени, која е причината поради тоа и сл. Ќе се обидам да го решам тоа директно и во четири очи.
Не би можела туку така да ставам крај на некое пријателство само ако согледам дека нешто зачкрипело, штом ми значи ќе го спасам. Но, ако гледам дека на другата особа не и е до тоа, чао, пријатно. Јас се обидов.

 

[*princess*]

што кога пријателите ќе ве изневерат??

Што кога пријателите ќе ги симнат маските и ќе сфатите дека тие не се онакви какви што сте мислеле дека се? До вчера сте мислеле дека имате прекрасно друштво,, најдобри другари/ки кога одеднаш се паднало во вода,, оние кои порано не сте ги ни приметувале сега токму тие се покрај вас на местото на поранешните другари................мене ми се случи вакво нешто и сфаќам дека не е сеедно со кој си во друштво и дека добриот избор на пријатели може понекогаш да влијае на атмосферата во друштвото.но исто така си докажав себеси и дека и со најлошото друштво можам да си поминам убаво ако јас тоа го сакам и ако се потрудам да биде така.....................А што е со вас? Сте имале ли такво искуство кога сте изгубиле некој ДОБАР пријател за кој всушност само сте мислеле дека е добар а испаднало дека всушност се дружел со вас само од корист и кој кога нешто не му одговарало си заминал од вашиот живот? Пријателите не заминуваат ,, тие се тука засекогаш но ова важи само за вистинските пријатели..

 

[Anck-Su-Namun]

Имавме една таква “пријателка“ во друштво. Со сите беше добра. Арно ама позади грб, колку што беше добра толку беше и лоша (ги бцкаше сите еден против друг). Се дружевме некое време се беше супер, додека не почна да љубомори. Прво со мене се запречка. Ми префрлаше за се што ќе стигнеше. Јас на почетокот ја трпев, но потоа почна да ми иде на живци, од ден на ден се повеќе и повеќе. Се каравме скоро на секои 5 минути. А кога ќе и требаше некоја услуга трчаше ко кученце по мене. И така еден период нон-стоп се каравме, ама мене ми дојде преку глава. Така да, одлучив малку да се оддалечам од друштвото, од нејзиното друштво, од нејзиното присуство. Со другите другарки се дружев уште, а со неа не. Неподнослива беше, многу збореше, ништо паметно не кажуваше. Ако не и беше нешто по воља одма се лутеше и одма префрлаше за другарството, цитирам:“Каква другарка си ти, ако така.....“ и сл.
И така едно 2 години многу ретко излегував со другарките, затоа што не можев да ја поднесам. И` пречеше тоа што покрај мене не можеше да биде лидер, според неа јас бев цитирам: “Ана ни е шефот, Ана The Boss, свите вие идете кј што сака Ана“. Тоа ти е, кога мене појќе ме сакаат (мала шала,мора малку да се насмеемо )
И така значи, не пробував да ги вразумам другите две, дека оваа не им е другарка, бидејќи таа ќе ги свртеше против мене со нејзината моќ на убедување и глумење жртва. Затоа си стоев на страна и чекав да им текне дека таа не им е другарка. И дочекав Направиле еден долг разговор и сфатиле колку им е “другаркава“, другарка. Немате поим колку ми беше мило кој ми кажаа дека сфатиле дека не им е другарка. И така сега таа господчната нема ниедна другарка, од што знае многу добро да се “дружи“, додека пак ние три си живееме среќно и весело

Јас можеби малку претерав во постов, ама морав да се искажам.
А да заборавив да кажам дека таа не го напушти друштвото, ние ја шутнавме, бидејќи верувајте и вие истото би го направиле.

 

[SV-Strange]

Кратко... има една изрека, која гласи: "SOMETIMES YOU GOTTA SAY FUCK YOU!"

 

[_Lovefool_]

Вистинското пријателство се состои од доверба, искреност, постојаност и истото треба да се негува. Вистинското пријателство тешко се губи но тоа не значи и дека е невозможно да се случи некој настан кој би можел да го доведе во прашање истиот. Имав пријатели кои се колнеле дека ќе направат се па на крајот сум останала изневерена од истите. Живееме во свет каде секој гледа за себе,своите интереси ги ставаат пред се. Кога еднаш ќе бидам изневерена не можам да продолжам со пријателството како дотогаш.

 

[~~БоЖиЦа~~]

Што кога пријателството ќе потфрли?Прво треба да се запраша дали било вистинско...Ви се случило ли некогаш некој што го познаваш цел живот 24 часа да сте заедно и на крај да испадне дека не го знаеш?Стварно е разочарувачки..Се прашувам дали и некогаш и постоело пријателството...

 

[PSYtisfaction]

Е ништо де. Уште едно факинг грдо искуство што (со надеж) нешто ќе те научи.
Секогаш треба да се биде на штрек за вакви работи. И пријател и партнер, сите луѓе во твојот живот. Подобро е секогаш благо да се сомневаш, односно да не вложуваш слепа доверба, за да бидеш што е можно помалку разочарано изненаден кога ќе се случи. А некогаш ќе се случи... Не е возможно сите луѓе да ги погодиме Некој ќе го процениш погрешно, некој ќе испадне хипокрит... Затоа, на готовс.
Јас некое потрагично потфрлување од страна на пријател не сум доживеала... Што не значи дека нема да доживеам. За среќа, некако добро ги проценувам луѓето во принцип и имам пријатели со кои се дружам со години и никогаш немало поголеми ексцеси во пријателството. Можам да ги наречам вистински пријатели. Луѓе што ми се како семејство.
Ама пак, некои работи не можат да се предвидат...

 

[Creep]

Абе првин ќе видам шо е проблемот а ако не е нешто сериозно не сум должна да трпам никој.:helou:

 

[black angel]

mi se sluci najdobra drugarka da mi se dere ne seri ne me zamaraj bas koga sakav da i pomognam no ete mislese deka e najdobro da si fati decko i nie se pomalce pocnavme da se druzime i skoro da prekinavme kontakt nejzino pravo ja zamoliv da gi sredime rabotite a i nejzinoto odnesuvanje a taa pak po staro

 

[Strider]

Како за некоја несреќа ми се има случено неколку пати досега. Најдобрите другари со кои заедно растевме на толку педерски начин ми го завртија грбот што сеуште неможам да сфатам кој ум го имаа, за тотална ситница после многу години дружење да се разделиме така, ама јебига... живот иде даље. Пред неколку години со најдобриот другар што ми беше, чуден карактер до немајкаде, за се’ мораше да биде по негово и јас ајде попуштав така некое време се дури не ми се скурчи нонстоп по негово да биди и престанав да му одам по кефот, па освен што ми го сврти грбот тој, и другите пријатели покрај него што ми беа ги сврти против мене:uvo:. И пак она... јебига, живот иде даље. Па со ова друштво што сум сега бевме неразделни по 24 саати на ден, се додека најдобриот другар не фати женска која му контролира се’ во животот па дури и другарите и полека-полека приметувам како цело друштво се оддалечува.
Е тоа е... пак ќе си речам: живот иде даље, нема вистински другари на денешницава:nenene:. Кој и да е и колку и да ти е добар другар, порано или подоцна, за ситница или за поголема работа ќе ти го сврти грбот. И ние истото на некои им го правиме, животот е тркало, се’ се врти...

 

[Emma]

Еее... Ја ја пројдов таа епизода. Сметов џубрето одамна.

Сериозно. Да се биде другар е мнооогу, мнооогу тешка работа. И не ме ни чуди што најголемиот дел од луѓето не веруваат во вистинско пријателство или љубов. Ама ич не ме чуди.

Да, се случило да потфрли, се случило и јас да потфрлам. И ќе се случува и понатаму, никој ништо не може околу тоа. Мал милион фактори има што влијаат на не-секогаш-беспрекорното и совршено однесување кон некого. Луѓе сме, за почеток. Ама немам намера да прекинам било што. Ниту на крај памет не ми паѓа да раскинам нешто толку големо и длабоко, ради еден куршлус. Не е бе таа врска плукни залепи. Шо, на пут наоѓате другари, одма нареден ден? Ја не. И таа личност, мене ми вреди повеќе од било кое карање. А се карам. Од тоа кој е попаметен, до дали ќе врне или сонце ќе грее.

И сеа, нешто толку долго и внимателно градено, некој што прошол со мене и добро и лошо, што сум го пазела 24 саата кога бил болен, и за кој сум трчала 20 мин. само за заедно да си одиме, иако ја за 5 од другата страна сум кај што сакам, па сум вртела цел град у потрага по аптека за тој некој, што кревет сме делеле заедно, што сме се дереле една на друга, и сме плачеле и сме се смееле заедно, и сме се радувале и сме губеле...
Некој на кој сум му дозволила да биде дел од мене, со кој сум била и на дно и на врвот, да го шитнам пошто потфрлил? Абе ај. Се решава тоа. Некогаш едниот, некогаш другиот. Па и да се повтори. Кога некого сакаш, поминуваш преку тоа, еднаш, два пати, пет пати...

Кога нема простор за таква работа, и тој "другар ти" успеал прописно да те повреди, тоа е друго. И не се вика потрфлање.