Што кога ќе почне да ве бие лош глас?

  • Креатор на темата Креатор на темата Дивајн
  • Време на започнување Време на започнување
Секогаш се бие за некого лош глас , дали помалку дали повеќе , си има периоди . Сите си сакаат да си зборат , да си оговараат па и да не го знаеш човекот тоа што ќе ти го кажат за него ( се разбира најлошото ) мислиш дека е расипан дека е ова она што ти ја знам :) . Секогаш е така , се додека не го запознаеме е тогаш леле што си добар леле вака леле така :) Кругот се врти па така и мислењата за луѓето околу нас .
 
~*~

Значи во темава конкретно би било прашањето , што кога би ве пробил лош глас? Што би правеле тогаш? Дали ке го докажувате на сите спротивното или едноствано би ги оставиле работите како што се? Ако на некој познаник ваш му се случи ова дали би го гледале со други очи или ? :nesum: Хм.. и не сваќајте погрешно дека ми се случило ова :wink:

Верувам и доволно ги познавам луѓето кои ми се важни и драги, таа релација оди во двете страни.
Малограѓански „разговори“ не ме интересираат и секој понатамошен коментар е излишен.:vesterce:
 
Najcesto te bie los glas dokolku pocnes da vozvrakas, zosto si dobar samo dodeka te gazat i pravat budala od tebe
 
I dont give e fuck what the others say...
Ima edna mnogu dobra pogovorka, zivej samo za sebe, a ostaj gi drugite da umrat...
 
Тотална слобода значи дека не ми е гајле дали ме бие лош или добар глас...Си имам дадено барем дел од таква слобода и не ми е грижа дали ме бие добар или лош глас.Ги прифакам луѓето онакви какви што се а ако не можам си кажувам што ми пречи,а ако тие не знаат да прифатат...пак баш ми е гајле(освен ако не е некој навистина важен)!
 
Ништо не би правела, што треба да правам? Нема да губам време да му докажувам на светот дека не е така, кој што сака нека си мисли. Оние кои ми се важни во животот не ме загрижува што би мислеле, ме познаваат.

А не менувам мислење за некој според гласини. Ако веќе го познавам, најважно ми е каков е човекот со мене.

Тоа е тоа:)
 
Во принцип не можам да поднесам да ме бие лош глас,во врска со било што.Една од најголемите мани ми е тоа што колку и да се обидувам да останам рамнодушна,сепак луѓето околу мене имаат голем удел во мојот секојневен живот,а посебно поради тоа што секој ден ги среќавам и се дружам со истите луѓе. Па токму поради тоа си се држам до принципите за кои мислам дека се правилни,секако исклучоци има-сметам дека имам слобода и право да си ги дозволувам.
Сепак факт е дека многу влијаело врз мојата психа тоа ако некој за мене мисли нешто што не е вистина и што воопшто не го чувствувам. Доколку личноста ја сметам за достојна да и ги објаснам фактите зошто не е во право,тогаш се трудам и најчесто успевам. Доколку не ми значи ништо-не превземам ништо. Доколку ме бие некој лош глас поради нешто што јас не го сметам за грешка во моите постапки или чувства,тогаш воопшто не се замарам и си стојам на моето.
 
Кога ќе почне да ме бие лош глас?
-Го ставам на MUTE, толку.

:S
 
Ги третирам како воздух...Ги игнорирам, ама затоа пак кога ќе ја сретнам личноста во група луѓе, ја ставам во ситуација во која сите околу неа ги свртувам на нејзин потсмев, а неа ја ставам во ситуација како пред испит...За да не и текне повеќе да преди:poss:
 
Обично не се замарам зашто на луѓето устата не можеш да им ја затвориш. Оние што ме познаваат доволно знаат каква сум, а за оние другите и не ме интересира баш.
 
Колку повеќе објаснуваш и се оправдуваш, толку поише може да делуваш сомнително. Битно ми е да си имам чиста совест, па сеа ако некои луѓе сакаат да си праат приказни од туѓи животи, нивен проблем.
 
Се сложувам со сите вас... и сакав да знам дали правилно мислам на темава... ипак колку и да сме добри со сите и колку се да се трудиме да биде најисправно секогаш луѓето наоѓаат и мала дупка... но тоа е тоа...такви се денес сите, живееме во свет каде што луѓето се многу сурови и бараат и најмала работа за да имаат тема на зборење... се ваделе муабети и за мене и искрено тешко сум го поднесувала тоа , не знам дали е до мене , дали се замарам многу или слаб карактер сум што и едни глупости многу ми влијаеа на расположенито... ама сега е ок.. малку подршка од блиска личност и супер е ...:toe:
 
Не се трудам да ги негирам тие муабети и да идам од човек на човек и да објаснувам. Ми се има случено дури и да ги потврдувам, со насмевка на лицето.. Секое чудо за три дена..
А кога се работи за моја драга особа, ако се најде во таква ситуација, не би ја правдала пред другите, туку би ја фатила за рака и би ја шетала гордо, да таа е таа што вие мислите дека е ку*ва, наркоман и сл...:pipi:
 
Ако почнам да се замарам со тоа ке ми нема крај оти се ме оговарат мамата....
Иначе не се нервирам многу како што кажа некој горе "секое чудо за три дена". Така да не се замарам многу.
 
Ние самите си знаеме најдобро дали тоа што некој го зборува или не за нас е вистина...Ако не е,воопшто не се заморувам со тоа,а ако е,па никој не е совршен,пак баталувам.Инаку,и да ни нема мана,секогаш за нешто има некој кој ќе те озборува!
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom