Секуларен атеизам

  • Креатор на темата Креатор на темата Toecutter
  • Време на започнување Време на започнување

Toecutter

Biafran Baby
Член од
12 мај 2009
Мислења
5.243
Поени од реакции
2.444
Веб-сајт
ygeneration99.blogspot.com
Колку се присутни религиските концепти надвор од официјаните теистички религии и нивните организации и институции?
Најдобар пример за проектиран религиски концепт обоен во секуларни бои би бил оној во земјите во кои на власт била или е комунистичка партија - државата е бог, лидерот е синот (месијата) а партијата е светиот дух...Дури го имаме и концептот на совршеност и безгрешност, божји атрибути само-декларирани од страна на наведените авторитети. Уште фалат семоќноста и безвременоста :icon_lol:

Патриотизмот/национализмот е уште еден пример за класичен религиозен концепт каде имаме замислени ентитети во чии непостоечки вредности веруваат одреден број луѓе, без да ја доведуваат вистинитоста на своите верувања во прашање. Секако, ако не е лага тогаш не би имало зошто да се инсистира на неиспитување на вистинитоста на некакво тврдење.
Тука паралела може да се повлече со цитати од писмото каде се тврди дека секоја световна власт била дар од бога, што значи дека и Сталин ,Пол Пот,Адолф, биле дарови божји...

Интересно е што голем дел од луѓето кои се атеисти за религиозните богови се верници во секуларните богови не гледајќи никаква сличност во религиозно поставениот концепт на скоро безусловна вера и во двата случаи !?

Каде завршува слепата вера а каде започнува разумот и дали може да се направи разлика?!
И дали сметате дека последна станица на патот на евентуален тотален атеистички пристап во светогледот на човекот би бил нихилизам...
 
Интересно е што голем дел од луѓето кои се атеисти за религиозните богови се верници во секуларните богови не гледајќи никаква сличност во религиозно поставениот концепт на скоро безусловна вера и во двата случаи !?
Јас сум атеист, но не верувам во секуларни богови.Не сум патриот,ниту пак се залагам за партии или други такви ствари.
Само ме интересира, од каде дојде до тој заклучок?
 
Јас сум атеист, но не верувам во секуларни богови.Не сум патриот,ниту пак се залагам за партии или други такви ствари.
Само ме интересира, од каде дојде до тој заклучок?
Тоа не е заклучок, туку опсервација. Има многу такви. Ама сепак поголема е преваленцата на оние атеисти за божества кои и во овој свет немаат богови.
 
Каде завршува слепата вера а каде започнува разумот и дали може да се направи разлика?!
И дали сметате дека последна станица на патот на евентуален тотален атеистички пристап во светогледот на човекот би бил нихилизам...

секој облик на организирано верување или размислување па дури и атеизмот и нихилизмот претставуваат еден вид на религија (заменето е само божеството - предметот на обожавање)
...разумот почнува онаму каде што завршува групата....кога секое туѓо тврдење се преиспитува и се џвака пред да се голтне...
...се додека се голта без да се соџвака....религијата ќе царува (без разлика како ја нарекувате)...а разумот ќе атрофира во мрак
 
секој облик на организирано верување или размислување па дури и атеизмот и нихилизмот претставуваат еден вид на религија (заменето е само божеството - предметот на обожавање)
...разумот почнува онаму каде што завршува групата....кога секое туѓо тврдење се преиспитува и се џвака пред да се голтне...
...се додека се голта без да се соџвака....религијата ќе царува (без разлика како ја нарекувате)...а разумот ќе атрофира во мрак
Атеистите ги поврзува само заедничкото отсуство на верување дека постојат божества.
Атеистите никако не се организирани во било кое друго верување (или отсуство на верување).

Секуларниот Хуманизам, како атеистичка философија, ги обединува луѓето врз основа на неколку постулати кои во суштина велат: све во светот треба да биде преиспитано од секој индивидуалец одделно, ништо да не се прифати како општа вистина, секоја идеја, догма, традиција, да биде анализирана или искусена од секој поединец пред да се донесе одлука за прифаќање или одбивање, да се користи сопствениот критички разум, секој да ја бара сопствената вистина и секој да ја најде сопствената смисла на животот, како и должноста по тие основи да се направи животот среќен и исполнет.
 
Првпат слушам дека Сталин, Хитлер, Пот и сл., некој ги сметал за богови...
Одговорот: http://www.secularhumanism.org/

Позицијата на поединецот према наведените лица и нивната власт бил сосема религиозен, ритуалистички и догматски почнувајќи од нивната самопрогласена безгрешност до тоталната покорност пред нив.
Секако за разлика од анонимниот авторитет (Бог) во случајов се работи за реален, овоземски, каде скршнувањето од правата вера се казнувало со real life пекол...
Разликата постои и денес, земските “богови“ казнуваат веднаш тоа е еден од начините со кои се одржува популарноста на секуларните религии.

Атеистите ги поврзува само заедничкото отсуство на верување дека постојат божества.
Атеистите никако не се организирани во било кое друго верување (или отсуство на верување).

Секуларниот Хуманизам, како атеистичка философија, ги обединува луѓето врз основа на неколку постулати кои во суштина велат: све во светот треба да биде преиспитано од секој индивидуалец одделно, ништо да не се прифати како општа вистина, секоја идеја, догма, традиција, да биде анализирана или искусена од секој поединец пред да се донесе одлука за прифаќање или одбивање, да се користи сопствениот критички разум, секој да ја бара сопствената вистина и секој да ја најде сопствената смисла на животот, како и должноста по тие основи да се направи животот среќен и исполнет.

Во рамките на можностите сепак, не можеме за се да поминуваме низ сопствено искуство, веројатно за нешто ќе послужи и милениумското искуство на милијарди раја кои живееле на планетава, но за најважните работи кои го дефинираат квалитетот на животот во времето во кое живееме...it`s the only way we`ll ever grow up.
Спротивноста е инфантилизмот на предавањето кон Догмата и жртвувањето како на своите така и туѓи животи на олтарот на религијата или секуларната вера.
--- надополнето: 22 декември 2011 во 00:04 ---
секој облик на организирано верување или размислување па дури и атеизмот и нихилизмот претставуваат еден вид на религија (заменето е само божеството - предметот на обожавање)
...разумот почнува онаму каде што завршува групата....кога секое туѓо тврдење се преиспитува и се џвака пред да се голтне...
...се додека се голта без да се соџвака....религијата ќе царува (без разлика како ја нарекувате)...а разумот ќе атрофира во мрак

Не мислев на нихилизмот како филозофски или идеолошки правец, повеќе во неговата секојдневна употребна смисла, што би се случило ако човек ги отфрли сите верувања?
--- надополнето: 22 декември 2011 во 00:06 ---
Тоа не е заклучок, туку опсервација. Има многу такви. Ама сепак поголема е преваленцата на оние атеисти за божества кои и во овој свет немаат богови.

Мислиш дека е доминантен бројот на оние кои не веруваат ни во теистички ни во секуларни богови?
Too optimistic i`d say...
 
Најдобар пример за проектиран религиски концепт обоен во секуларни бои би бил оној во земјите во кои на власт била или е комунистичка партија - државата е бог, лидерот е синот (месијата) а партијата е светиот дух...Дури го имаме и концептот на совршеност и безгрешност, божји атрибути само-декларирани од страна на наведените авторитети. Уште фалат семоќноста и безвременоста :icon_lol:
За ова сум на слично мислење. Тие системи се многу слични на религиските догми. Не богови во прав смислол на зборот но тие личности биле обожувани како богови, уште болдираното им фалело па да бидат богови.
Интересно е што голем дел од луѓето кои се атеисти за религиозните богови се верници во секуларните богови не гледајќи никаква сличност во религиозно поставениот концепт на скоро безусловна вера и во двата случаи !?
Не сите атеисти можеш да ги ставиш во во ист кош, но има доста кои региозните догми ги замениле со некои секуларни. Мислам на догмите кои се замена на 6-деј-криејшн. Под услов ако се догматски земени.
На некој начин ако погрешно се толкуваат почетоците (генезисот) и двете се во основа исти, и религиозната прикаска и секуларната.

Е јбг во 24,00 толку ми текнува...:)
--- надополнето: 22 декември 2011 во 00:13 ---
Не мислев на нихилизмот како филозофски или идеолошки правец, повеќе во неговата секојдневна употребна смисла, што би се случило ако човек ги отфрли сите верувања?
Ништо, уште подобро. Верувања не се потребни.
 
Колку се присутни религиските концепти надвор од официјаните теистички религии и нивните организации и институции?
Најдобар пример за проектиран религиски концепт обоен во секуларни бои би бил оној во земјите во кои на власт била или е комунистичка партија - државата е бог, лидерот е синот (месијата) а партијата е светиот дух...Дури го имаме и концептот на совршеност и безгрешност, божји атрибути само-декларирани од страна на наведените авторитети. Уште фалат семоќноста и безвременоста :icon_lol:

Патриотизмот/национализмот е уште еден пример за класичен религиозен концепт каде имаме замислени ентитети во чии непостоечки вредности веруваат одреден број луѓе, без да ја доведуваат вистинитоста на своите верувања во прашање. Секако, ако не е лага тогаш не би имало зошто да се инсистира на неиспитување на вистинитоста на некакво тврдење.
Тука паралела може да се повлече со цитати од писмото каде се тврди дека секоја световна власт била дар од бога, што значи дека и Сталин ,Пол Пот,Адолф, биле дарови божји...

Интересно е што голем дел од луѓето кои се атеисти за религиозните богови се верници во секуларните богови не гледајќи никаква сличност во религиозно поставениот концепт на скоро безусловна вера и во двата случаи !?

Каде завршува слепата вера а каде започнува разумот и дали може да се направи разлика?!
И дали сметате дека последна станица на патот на евентуален тотален атеистички пристап во светогледот на човекот би бил нихилизам...

Морам за почеток да искажам еден мал револт дека еве како и сите претходни теми на оваа тема, ама еве и оваа поконкретно, некако звучи фетишистички, не само кон атеизмот, како антишпод на теизмот, туку на самото она чувство околу вербата, потребата да се верува, односно да не се верува. Не сакам да ме сфатите погрешно, дека еве некаков си автогол давам со овој коментар (со оглед на фактот дека и јас сум атеист), но само сакам да појаснам некоку работи.

Прво, не гледам поента, најпрво како рационален човек, а потоа како почитувач на Маркс, најнакрај и атеист, зошто воопшто би се дискутирало за атеизам, па поготово за секуларен атеизам?!? Некако тоа ми звучи апсурдно. Не сакам да ја затерам темава кон односот верба - вера, неверување и религија, но овде поентата ми е дека, атеизмот не е чувство, не е верба, не е ниту неверба (затоа што ако постои верба постои и неверба и обратно). Лично сметам дека тоа е отсуство на тој концепт, па оттука и причината зошто и постои отсуство за дебата околу тоа: „Не постои бог (не затоа што верувам во тоа или не) затоа што тоа е факт дека илузијата е илузија, а реалноста е реалност.“

Второ, - токму во поглед на горе кажаното, сметам дека Сталин, Пол Пот, и ред други како нив некогаш, а богами и денес, но сме премногу окупирани со глупости, па не забележуваме дека денешниве политичари, не само што не се разликуваат од овие погоре наброени, туку и се поголеми диктатори од нив (само за споредба, тоа што денешниве политичари ширум светот зад секоја нивна искажана споредба со некое зло или трагедија, веднаш во уста им паѓаат овие дамнешни диктатори, во суштина се издигнуваат над нив, и предизвикуваат лажно чувство на сигурност кај народот, дека: „еве нив ги нема, но благодарение на нас!“, а со тоа и се ставаат над нив). Оттука, со оглед на тоа дека „Бог“ е илузија т.е. измислена личност, не гледам причина зошто илузијата врз реалното (политичарот - диктаторот) да биде споредена со „Бог“ ?! По мене, тоа е признавање на реалниот авторитет што е наметнат, а во суштина сам по себе е претставен како илузија (но не од аспект на Бог). Според тоа, денес реалното е илузија, а тоа дел од идеолошко фетишизирање на нештата околу нас.

Трето, спомнуваш комунизам - комунистичка партија.. хммм.. па оттука велиш „Најдобар пример за проектиран религиски концепт обоен во секуларни бои би бил оној во земјите во кои на власт била или е комунистичка партија - државата е бог, лидерот е синот (месијата) а партијата е светиот дух..“ Тоа нема никаква врска со религија!? Ако мислиш да направиш компарација меѓу илузијата кај религијата и во пропаднатиот обид за комунизам во 20-иот век, онда ок! Али запамти,комунизам , не е идеологија! А оттука не е ни фетиш, за да биде малтретиран од оние што се за или против него. Грешка е што одредени луѓе го издигнаа тоа на таков пиедестал. Истото се прави и денес со тоа што се негира и дискредитира комунизмот (што само по себе е една голема глупост!) што исто така е идеологија и илузија (слична на онаа кај Религијата како концепт - не говорам овде во смисла на она што сум го кажал како Второ ). Она што во суштина денес забораваме е да работиме и се стремиме за промена (оти сепак, како што рекол некад Аристотел, ние сме зоон политикон!), па оттука и поентата за комунизам, оти во суштина комунизам е смислата за промена, а не некој идеал (е па ќе живееме подобро, ќе ни биде поубаво и сл исл.). Комунизам не познава „Ќе“ и „Би“. Затоа, она што го подвлеков на почетокот од -Трето, е токму во оваа смисла - зошто би завлегувал во филозофирање и објаснување на кованици од типот „секуларен-атеизам“, кога сами по себе создаваат идеологија и илузија.

И сам убаво велиш, и во 100000 % се слагам - „Патриотизмот/национализмот е уште еден пример за класичен религиозен концепт каде имаме замислени ентитети во чии непостоечки вредности веруваат одреден број луѓе, без да ја доведуваат вистинитоста на своите верувања во прашање.“
 
....и верникот и атеистот во принцип се слични...верникот тврди дека БОГ (овој поим не се однесува само на претставата од монотеистичките религии туку во поширика смисла на тој термин) постои иако не го спознал и не може да го докаже неговото постоење, а атеистот тврди дека не постои иако никогаш не се обидел да го спознае и не може да го докаже непостоењето

....проблемот е што ниту верникот ниту атеистот не поседуваат инструменти и начини да го поткрепат своето тврдење

....иако оваа споредба звучи глупо....атеистот и верникот наликуваат на научници од времето на Рамзес кои расправаат за постоењето на НЕУТРОНОТ...и двајцата немаат соодветно знаење и опрема со која можат да го докажат своето тврдење

...разумот од друга страна...вели да ги прифаќаме работите во сегашноста...но да бидеме отворени за работите што ги носи иднината

....слична расправа е моментално за Хигсовиот Бозон....елементарна честичка која теоретската физика претпоставува дека постои....но практично сеуште не може да се докаже
 
....и верникот и атеистот во принцип се слични...верникот тврди дека БОГ (овој поим не се однесува само на претставата од монотеистичките религии туку во поширика смисла на тој термин) постои иако не го спознал и не може да го докаже неговото постоење, а атеистот тврди дека не постои иако никогаш не се обидел да го спознае и не може да го докаже непостоењето

....проблемот е што ниту верникот ниту атеистот не поседуваат инструменти и начини да го поткрепат своето тврдење

....иако оваа споредба звучи глупо....атеистот и верникот наликуваат на научници од времето на Рамзес кои расправаат за постоењето на НЕУТРОНОТ...и двајцата немаат соодветно знаење и опрема со која можат да го докажат своето тврдење

...разумот од друга страна...вели да ги прифаќаме работите во сегашноста...но да бидеме отворени за работите што ги носи иднината

....слична расправа е моментално за Хигсовиот Бозон....елементарна честичка која теоретската физика претпоставува дека постои....но практично сеуште не може да се докаже
Види каде си грешка. Атеистот не тврди дека бог не постои. Атеистот не верува дека постои. Тој што тврди дека бог не постои е Атнтитеист. Тоа се сосем 2 различни категории.

Го имам кажано примеров, ќе го кажам пак.
Пример, ти ми донесеш некоја си кутија и тврдиш дека во неа има милион евра. Јас ќе речам не ти верувам. Твое е да докажеш дека има, а не јас да докажувам дека нема. Get the point?
 
Види каде си грешка. Атеистот не тврди дека бог не постои. Атеистот не верува дека постои. Тој што тврди дека бог не постои е Атнтитеист. Тоа се сосем 2 различни категории.

Го имам кажано примеров, ќе го кажам пак.
Пример, ти ми донесеш некоја си кутија и тврдиш дека во неа има милион евра. Јас ќе речам не ти верувам. Твое е да докажеш дека има, а не јас да докажувам дека нема. Get the point?
Види каде си грешка. Атеистот не тврди дека бог не постои. Атеистот не верува дека постои. Тој што тврди дека бог не постои е Атнтитеист. Тоа се сосем 2 различни категории.

Го имам кажано примеров, ќе го кажам пак.
Пример, ти ми донесеш некоја си кутија и тврдиш дека во неа има милион евра. Јас ќе речам не ти верувам. Твое е да докажеш дека има, а не јас да докажувам дека нема. Get the point?

Теоретски си сосема во право....но во пракса (форумов е пример) голем број антитеисти и агностици се декларираат како АТЕИСТИ и не само што го негираат постоењето на БОГ туку го негираат и правото на другите да веруваат по слободен избор...односно денес терминот АТЕИЗАМ е тотално изобличен ...секоја чест на исклучоци и луѓе со разум

Што се однесува до кутијата....се додека кутијата не се отвори безпредметно е да дискутираме што има внатре односно дали е празна....може да дискутираме за самата кутија но не и за содржината
 
Теоретски си сосема во право....но во пракса (форумов е пример) голем број антитеисти и агностици се декларираат како АТЕИСТИ и не само што го негираат постоењето на БОГ туку го негираат и правото на другите да веруваат по слободен избор...односно денес терминот АТЕИЗАМ е тотално изобличен ...секоја чест на исклучоци и луѓе со разум

Што се однесува до кутијата....се додека кутијата не се отвори безпредметно е да дискутираме што има внатре односно дали е празна....може да дискутираме за самата кутија но не и за содржината


Извини но мора да се вмешам.. не гледам со што и каде точно на форумов одредени атеисти (или сите) им го негираат правото на верување или религиозна определба по слободен избор на другите? Она што гледам на форумов констатно и секојдневно на таа тема, е докажување дали постои или не постои „Бог“, како и религиозниот морал и етика. Она што во суштина на верниците овде им смета, е аргументацијата и директните прашања што, оние кои ги нарекуваат или се нарекуваат атеисти, им се поставуваат. И тука е проблемот.. мене лично, што ми е галје или што воопшто мене би ме натегало дали некој верувал во „Бог“, што знам дали се декларирал како православен џедај, или верувал во Јода или што знам какво битие во космосов? Тоа мене, на пример, апсолутно не ми смета, нека верува секој во што сака, мене само ме тангираат ирационалност и глупости.
И сеа, кога ќе им се спомне каде грешат, и колку само имаат искривена логика за одредени нешта, одма се бунат како не сме покажувале толеранција кон религијата. А од друга страна пак, пази апсурд - ако веднаш им се каже дека си атеист, по дифолт сметаат (не сите секако) дека се нападнати и дека некој кон нив е нетолерантен, а истовремено и не го разбирал „бог“ (тука нормално одма и оние несфатливи етикети од типот, комунист - комуњар или „ах тој клет Карл Маркс“).
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom