Самоубиство!

  • Креатор на темата Креатор на темата еци^^^
  • Време на започнување Време на започнување
колку може да е црн животот на некој на 30, 25, 20....
Па ваљда и не толку многу, ама кога си млад немаш баш и нешто со што можеш да споредиш, па така и секој проблем изгледа поголем во споредба со билошто што сме преживеале. Копчаш? Пример, што не се самоубие некој што преживеал војна. Ќе му текне, еј бре, војна преживеав, а сега што ме откачила девојката ќе се самоубивам.:tapp:
 
ne se samopubivaj za inat na dusmanite!!!!No imaj pocit kon filozofsko samoubistvo.
 
a i toa deka za samoubistvo si kukavica da zosto nemas hrabrost da im poglednes na problemite vo oci ama od druga strana pak si premnogu hrabar ne moze sekoj da napravi takvo nesto! dodusa samoubijcite vo sustina se emotivno ne stabilni licnosti tie imaat pomalce problemi otkolku sto mislat a mnogu poveke kompleksi od toa deka nikoj ne gi saka ili pak se plasat deka so nekoja nivna postapka gi povreduvaat tie so gi sakaat pa samite se kaznuvaat za taa nivna greska!

Да, можеби за да се самоубие некој треба да е храбар, но тој повторно ќе е послаб од тој другиот кој решил да се избори и да преживее во услови во кои не е баш задоволен. Похрабро е тоа според мене.
Похрабро е да се бориш да преживееш без пари, без семејство, без покрив над глава, па и макар без оние смешни проблеми - без дечко, без пријатели и сл.
Животот е горчлив и тежок и храбри се тие кои ги живеат, а недостојни и слаби тие што му подлегнуваат и си го одземаат. Зарем е доволна причина да се направи тоа ако некој не не сака или стравот кој го чувствуваме мислејќи дека некого повредуваме? Тоа не само што не е доволно туку е и трагично.
 
Најкукавичко а воедно и најхрабро нешто што една личност може да го направи е самоубиството.
Тоа е толку кукавички затоа што животот нам ни е дар кој треба да го негуваме и да се бориме за него. Колку и да се големи нашите проблеми, колку и да сме во депресија, колку и животот да ни изгледа тежок и суров сепак за да се поседне по сопствениот живот е предавство на најголемата и најдолгата борба што сме ја воделе некогаш. Самиот живот е една борба, а светот е еден ринг со многу победи и порази но ниеден пораз не треба да дозволи нашата психа да размисли за самоубиство, а камо ли да се посегне по сопственото најголемо богатство. За секој проблем постои или решение или наравоучение од него. Затоа треба да се помине покрај секој проблем и пад во животот без да се осудиме да го прокоцкаме животот.
А храбар е потегот на една личност да си го одземе сопствениот живот. Но колку и да е таа храброст голема никогаш нема да излезе на површина и да се вреднува. Таа храброст е толку нарцисоидна што ќе допринесе до сопствено моментално задоволство а огромна болка на сите луѓе кои ги познава.
Животот не е нималку розов но сепак вреди да се живее и да се запознаат сите негови убавини а и негативности.
Јас не можам да замислам ниедна причина која би била доволно да го мразам сопствениот живот и да сакам да си го одземам.
 
Самоубиството е знак на себичност пред се. Со самиот сторен чин, самоубиецот (така да речам) докажува дека е себичњак и мисли само на себе, односно како да се извади сам од проблеми, притоа не размислувајќи колку ќе им “одговара“ тоа на неговите родители, пријатели, познаници.
И да...храброст не е да се самоубиеш, туку да се соочиш со сите проблеми, маки што ти ги создал животот, односно сам што си си ги создал.
 
Tie licnosti samo im nanesuvaat steta na najbliskite, a i na opsestvoto mislejki i pravejki ja za niv vistinskata rabota.
Samoubijcite zatoa po smrtta gi frlaat vo edna dupka pozadi crkvata bidejki tie ljuge ako moze taka da se narecat se nepocituvaci na toa sto ni e dadeno od Boga - ЖИВОТОТ.
 
Самоубиството е еден момент на слабост , не размислување,а многу често и психичко растројување. По мене и да дојдат такви мисли треба свесно да се почека и веќе следниот миг се се менува проблемот добива други димензии ,и многу често се решава сам од себе . Секогаш треба да имаме на ум дека ќе повредиме драги особи кои не сакаат а такви секој има и да се фатиме во коштец со проблемот па каков и да е и да си го одживееме овој живот кој сепак и покрај се е убав.
 
Како потписот на еден од членовите на форумов:Самоубиството е вечно решение на привремените проблеми.
Мислам дека пред самоубиството тоа се само кризни моменти кои најчесто траат неколку саати.Човек неможе да планира самоубиство неколку дена или месеци,тоа се кризни моменти пред чинот.Во секој случај кукавички потег според мене.Тогаш човекот гледа безизлезна ситуација(а таква не постои).
 
Верувам дека никој не се самоубил од убавина и задоволство.
Па, зашто тогаш воопшто да ги етикетирате тие луѓе, било како кукавици или херои?

Самото тоа дека западнале во очај кој на нив им изгледа безизлезен е доволно. Не им треба и туѓа осуда.
 
Какво е тоа филозофско самоубиство?
Do tell.
koga se samoubivas od filozofski pricini, ko sto sovetuval na vremeto Hegesija, deka ne vredi da se zivee posto zivotot ne gi pokriva trosocite.Hegesija e filozof od drevnite vreminja koj bil narecen podbucnuvac na smrt, oti na svoite ucenici im sovetuval deka samoubisrtvoto e resenie.
 
koga se samoubivas od filozofski pricini, ko sto sovetuval na vremeto Hegesija, deka ne vredi da se zivee posto zivotot ne gi pokriva trosocite.Hegesija e filozof od drevnite vreminja koj bil narecen podbucnuvac na smrt, oti na svoite ucenici im sovetuval deka samoubisrtvoto e resenie.

А да погодам...Хегесија умрел од премногу јадење свинско, така? :)
 
Тој Хегесија како да се воздигнал над сите и се на овој свет, му здосадило па му се одело на повисоко ниво... Како на пример, на едно повозрасно дете не му е местото во забавиште. Интересно. Интересни ми се такви размислувања за животот како нешто што треба да се прерасне и напушти поради досада и немање веќе волја за играње на таа банална игра, а не поради некој конкретен проблем. Само размислувања, за сега... :)
 
:pos: Колку шо читав, тој бил андерграунд момакот на своето време. Имал влијание од будизмот, шо е исто као и сеа, тие посветени на источњачки религии се чудаци. Ме интересираше дали стварно умрел од свинско, ама не пишува. За жал, иако теоријата е многу веројатна, а поставена од големиот научник на 21 век, господинот Бобус Серпикус. :)
 
Најдете си смисла и причина за живот и во најмалите работи.
Па макар и во предмет...

 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom