Растеме, созреваме, што се менува?

[city]

Да, растеме, се развиваме, созреме-психички и физички.
Овој пат ќе зборуваме за психичкото созревање-созревањето на умот. Целта не демата ми е да направиме разлика помеѓу начинот на размислување сега и пред 5 години:

Има ли разлика?

Ги гледаме сега поинаку работите?

Како пристапуваме сега на проблемите? Позрело или исто? Како успеваме да се справиме со проблемите, позрело или исто?

Дали староста носи поголеми одговoрности, права или обврски?

Физичката старост, значи ли и старост на умот?

Како стоите со односот: бројка на години и начин на размислување?

Како не гледаат другите? Има ли разлика во она што сме сега и пред 5 години? Што носи времето старост-физичка или психичка?

Можеби 5 години на физички изглед нема да донесат промени, но во начинот на размислување...?

Што мислите што е сменето кај вас? Колкави се тие разлики?

Мислите ли дека доволно сте сериозни за годините што ги имате?

Растеме, созреваме, што се менува? што останува?

 

[Setsuko]

Има разлика сигурно, затоа и постои изреката „Да ти ги имам годините, да ти го немам паметот“.

Секогаш годините носат и искуство, па со тоа и позрели и повнимателни размислувања. Иако не мора да значи, познавам луѓе што останале вечно деца во паметот или барем така се однесуваат многу често.
Се фаќам себеси понекогаш како ги карам помалите за истите грешки што и јас ги правев порано, годините дефинитивно носат промени, дури и една година може да направи пресврт во размислувањата и ставовите.

Сепак, релативна работа е тоа, зависи од личноста и начинот на кој ги прифаќа работите. Дали му дозволува на времето да ја научи на зрелост или едноставно поминува покрај неа незначително.

 

[Yugo]

Пааа мн нормално дека скоро секој како расте се менува размислувањето и пристапот во однос на некои работи. По себе гледам дека има мн рализка за тоа што ми се случувало пред пет год и сеа. Повеќе сум свесен за своите обврски. Секоја наредна година од нашиот живот носи нешто повозбудливо, поголеми обврски, повеќе права и тоа е тоа.. Значи сепак за мои години мислам дека сум супер и сум доволно созреан и пристапот кон одредени работи ми е добар.

 

[Crazy in Love]

Да, растеме, се развиваме, созреме-психички и физички.
Овој пат ќе зборуваме за психичкото созревање-созревањето на умот. Целта не демата ми е да направиме разлика помеѓу начинот на размислување сега и пред 5 години:

Има ли разлика?

* Не да има...Навистина,често ми се случува,да си ги вратам мислите во минатото и увидувам всушност колку сум различна тогаш и сега.За некои работи сум истата,но во многу сегменти имам созреано,иако имам уште многу леб за јадење.

Ги гледаме сега поинаку работите?

*Во секој случај со понакви очи ги гледам некои работи.Не ги гледам сите работи розево и не ги разборам и прифаќам работите ТОЛКУ наивно.(не дека сега не сум наивна,ама има разлика во секој случај.)

Како пристапуваме сега на проблемите? Позрело или исто? Како успеваме да се справиме со проблемите, позрело или исто?

* Проблемите се уште ме плашат,но сепак знам дека тоа што сега го поминувам ќе биде мачкина кашлица во споредба со она што ме очекува.Од година на година,проблемите се се покомплицирани.Сепак приодот ми е посмирен,прво добро размислувам,па гледам повеќе варијанти,иако сеуште избрзувам за многу работи.
А инаку поборбена сум,не ме плаши некој проблем,не се стегам,не сум толку здрвена,пофлексибилна сум за некои работи и кога имам некоја препрека сум поснаодлива и успевам да се снајдам.

Дали староста носи поголеми одговoрности, права или обврски?

*Па да,но сепак,има разлика од сега и за 10 години.Иако и сега за разлика од порано значително ми се зголемени обврските,очкувањата да бидам одговорна и слично,сепак друго е човек кога назгора сите обврски ќе има и фамилија.Плус,се разбира дека на 15 години + - никој не ни очекува преголема одговорност или којзнае какви обврски освен училиште,хор или некои дополнителни активности.

Физичката старост, значи ли и старост на умот?

*Па да,годините сами по себе му носат повеќе искуство на човекот,бидејќи согледува и има можност да види повеќе,но има луѓе кои се вечно млади во умот.

Како стоите со односот: бројка на години и начин на размислување?

*Кај мене?Па што знам...сметам дека како што растам,така и се надоградувам,дека немам застој или зеленило, туку со секоја измината година се повеќе и повеќе созревам.Иако можеби е малце неблагодарно да зборувам за себеси,али од тоа што го имам увидено,така е.

Како не гледаат другите? Има ли разлика во она што сме сега и пред 5 години? Што носи времето старост-физичка или психичка?

*Другите?Па сите приметуват некоја разлика.И физичка - бидејќи пред 5 години бев смеѓа,сега сум плава,па и самата јас некако сум сменета,но и психичка - ми имаат кажано дека сум прилично поопуштена и дека не сум толку срамежлива,а и некои други карактеристики,сепак имаат приметено промени кај мене.
Времето носи и псхиичка и фиизчка старост - тоа е факт.Само кај некои физичката старост од и побрзо од психичката,а и обратно.

Можеби 5 години на физички изглед нема да донесат промени, но во начинот на размислување...?

* Спред мене се зависи од што и како видел човекот во тие 5 години.Какви настани видел,какви луѓе запознал.Бидејќи ако 5 години,немало никаква промена и горед- доле се било исто и мирно,не верувам дека многу ќе му се промени начинот на размислување.

Што мислите што е сменето кај вас? Колкави се тие разлики?

*Па не знам,долго е за пишување.Се немам којзнае како променето,секогаш сум била посериозна и како помала,ме интересирале такви работи како политика,историја,проблеми,живот и сл.Сепак некои делови ги имам променето.Како и да е,долго е за да сега го разглабувам.

Мислите ли дека доволно сте сериозни за годините што ги имате?

*Некогаш сум и претерано сериозна.И претерано одговорна.Неколку луѓе ми го имаат кажано ова.Дури и мајка ме има искритикувано за тоа.

Растеме, созреваме, што се менува? што останува?

*Се менуваме ние.Се менува нашиот живот.Останува некоја добра меморија и шега за работите кои сме мислеле дека се добри и правилни,а биле всушност само детски.
Многу работи се менуваат,а малку остануваат.Се зависи од човекот.

 

[Galactikos]

Аклот (мозокот), размилсувањата и сваќањата за животот во принцип тоа е најглавно што се менува.
На почеток мислиме дека се што лета се се јаде, а со тек на созревањето влегуваме во реалноста (барем повеќето, има некои кои тотално одлепиле) и полека полека се симнуваме на земја и сваќаме дека не е се така розово, поминуваат тие времиња кога мама и тато се секогаш тука за секаква помош, и ај они ќе го решат проблемот, со текот на времето добиваме на проблеми.

 

[The Goddess]

Како не гледаат другите? Има ли разлика во она што сме сега и пред 5 години?

Секако дека има разлика.Годините си го прават своето.Денес сме сите поодговорни во споредба со тоа што сме биле пред 5 години кога сме размислувале пононшалантно, без оглед на тоа за колкава возраст станува збор.

Како пристапуваме сега на проблемите? Позрело или исто? Како успеваме да се справиме со проблемите, позрело или исто?

Зависи од проблемите.Не секогаш значи дека ако си постар имаш и подобар и попаметен пристап кон работите.Значи во однос на оние работи во кои што имаме искуство или сме се нашле во слична ситуација се разбира дека пристапуваме посериозно и поодговорно односно со поголема внимателност.Од друга страна пак, колку и да сме стари кога за првпат се сретнуваме со даден проблем можно е да дојде до појава на истите или слични грешки кои што сме ги правеле и како помали.Значи сепак повеќе искуството си го прави своето.

Дали староста носи поголеми одговoрности, права или обврски?

Апсолутно да.Штом сме постари се подразбира дека од нас се очекува да бидеме и поодговорни.Како прво ние самите од себе очекуваме да пристапуваме посериозно и поодговорно а потоа другите.Па секако не доликува да се однесуваме сеуште како мали деца.

Што мислите што е сменето кај вас? Колкави се тие разлики?
Како стоите со односот: бројка на години и начин на размислување?

Токму тоа е сменето.Значи начинот на размислување.Можеби и не толку начинот на размислување.За некои работи и понатаму си стојам на своето, меѓутоа размислувањето.Порано и не толку сум размислувала во дадена ситуација.Лета магаре-лета па после ќе ми текне дома дека не лета откако ќе си го вратам филмот назад.Денес повеќе размислувам пред да кажам нешто или пред да одговорам кога некој нешто ќе ме праша.

Физичката старост, значи ли и старост на умот?

Не би рекла.Физичката старост повеќе би рекла дека носи не старост на умот туку созревање на умот.На ниту една возраст умот нема да биде доволно стар се додека функционира и не служи.Значи созревање.

Мислите ли дека доволно сте сериозни за годините што ги имате?

Мислам дека не.Сеуште на некои работи подетски им пристапувам. Ха ха можеби да размислувам повеќе ама сепак детски се однесувам сеуште.Така и си се чувствувам.

Растеме, созреваме, што се менува? што останува?

Се се минува.Се е минливо, се се движи се се менува.Ништо не е исто.

 

[BiG_kIsS]

Се се менува.... И физички и психички... Добро сеа, има исклучоци, некои што растат физички а во паметот си се деца уште....Али во принцип се ни се мења(и физички и психички)... И многу нормално дека од нас се очекува посериозно да гледаме на работите, на проблемите... Посериозно да се однесуваме.... И нормално дека колку сме постари толку поише обврски имаме и треба да бидеме поодговорни... Кај мене мислам дека за 5 години многу се имам сменето(за една година сум сменета многу а не па за 5), и да, мислам дека сум доволно сериозна за годините што ги имам....

 

[Pravnice]

Како растеш се менуваш, сваќаш дека светот не е толку едноставно и розово место како што си мислел ко мал. Сваќаш дека животот не е лесен за живеење , но колку е тежок толку е и убав. Сваќаш дека проблемот од детството( дали да излезеш и да играш фубдал или да останеш дома да си играш колички) не бил најголемиот проблем со којшто светот се соочува. Едно не се менува, и понатаму скеој мисли дека е центар на светот.:helou:

 

[Il Chino]

Разликата помеѓу сега и пред 5 години.

Повисок сум за едно 20 cm.
Носам пет броја поголеми чевли.
Имам длабок глас.
Влакна под пазуви.
А, да и не ме пуштаат старите по цигари.
Иначе ДНК-ата ми е иста, не ја сменав... јебига има време, сеуште добро работи моторот, али ќе мора да се смени ''уље'' кога-тогаш.
Физичка старост... епа тоа би било тоа.

Она другото, е променето. Се поправам од ден во ден. Од снаоѓање со предизвиците во животот, до планови за иднина. Добро е, добро.
Loading...




п.с.
Повеќе обрнав внимание на физичките промени, бидејќи не сакав да и одземам време и зборови... па еве затоа и оставам повеќе простор за Qvendolin4e-то, која ќе ви филозофира она за другото. Така да, се оградувам од понатамошни постови на темава.

 

[**The Beauty**]

Да, растеме, се развиваме, созреме-психички и физички.
Овој пат ќе зборуваме за психичкото созревање-созревањето на умот. Целта не демата ми е да направиме разлика помеѓу начинот на размислување сега и пред 5 години:

Има ли разлика?
Има, се наоѓа по некоја разлика..

Ги гледаме сега поинаку работите?
Да, да.. Одамна се ослободив од розевите леќи... Ми го расипаа видот

Како пристапуваме сега на проблемите? Позрело или исто? Како успеваме да се справиме со проблемите, позрело или исто?
Исто. Сеуште сум површна во се што правам во животот.

Дали староста носи поголеми одговoрности, права или обврски?
Не.. Пензионерите се стари, па имаат мн помалку обврски..
За големи обрвски можам да зборам кога ќе основам семејство. Учење, искачање, љубовни проблеми итн не ги рачунам ко обврски

Физичката старост, значи ли и старост на умот?
Не секогаш. Ако некој има млад дух, и се осеќа така, секогаш ќе биде таков...

Како стоите со односот: бројка на години и начин на размислување?
19 год... Созреана сум (ваљда), али не се понашам така... Го сакам детето во мене

Има ли разлика во она што сме сега и пред 5 години? Што носи времето старост-физичка или психичка?
Кога ќе се погледнам на 14 год и сега, има голема разлика.. И физичка, и во размислување и секаква. Кога ќе имам 26 и кога ќе се сетам каква сум била на 21 се надевам дека нема да има разлика, не сакам

Можеби 5 години на физички изглед нема да донесат промени, но во начинот на размислување...?
Кога ситниш 3та декада нема некаква разлика.. Јас пред 5 год бев у пубертет, така да промената е огромна, и во размислувањето, и во изгледот и во понашањето.

Што мислите што е сменето кај вас? Колкави се тие разлики?
Односот со моите, погледот кон љубовта е сменет. Си создадов принципи во животов. Се создадов јас...Мн работи се сменети.

Мислите ли дека доволно сте сериозни за годините што ги имате?
Не..Сериозна знам да бидам некогаш за работи што мене ми се битни, а не за ситуации во коишто се очекува од мене да бидам сериозна. Уствари, кој бара сериозност од 19 годишна девојка?

Растеме, созреваме, што се менува? што останува?
Останува телото, искуството, научените лекции, изгубените битки. Се менува муабетот што го правам.

 

[Сатори]

~*~

Покрај фактот дека животот ми е потежок и поинтересен, дека ги направив сите грешки во книгата и сум во план уште толку да направам и дека носам неколку броја поголемо елече (градник) ... ништо посебно не е сменето.
Повеќе искуство, помалку теорија, од пред неколку години.

 

[Fabullous_178]

Има ли разлика?

Па да,има,и тоа огромна разлика,пред се во искуството.Веке не ги гледам работите толку розово како порано,многу повеке треба за да бидам вистински срекен и не ми се допага тоа,но сепак,морам да го прифатам бидејки е дел од животот.

Ги гледаме сега поинаку работите?

И премногу.Веке ретко која работа се прифака здраво за готово,искуството и можеби повредите здобиени со текот на времето,те приморуваат да анализираш се додека не најдеш некаква грешка,нешто што би можело одново да ти наштети.Начин на заштита.

Како пристапуваме сега на проблемите? Позрело или исто? Како успеваме да се справиме со проблемите, позрело или исто?

Можеби малку позрело,но сепак мислам дека тоа е предодредено со генетскиот код на секој човек.Иако сега многу посериозно и поразумно би му пристапил на било кој проблем,сепак,барем кај мене,на крај би одлучиле емоциите.Барем кај мене е така.Кај сите е поинаку,нормално.

Дали староста носи поголеми одговoрности, права или обврски?

Правата и обврските што ги носи староста се правопропорционални.Битното е како човек ке се постави кон тој елемент од животот и дали ке ужива во правата или константно ке се жали од обврските.

Физичката старост, значи ли и старост на умот?

Не знам,не сум доживеал сеуште за да кажам.

Како стоите со односот: бројка на години и начин на размислување?

Можеби недоволно зрело размислувам за моите години,ама не знам,за мене е таман.Не би можел да кажам со сигруност,треба надворешна и објективна обзервација за тоа,која нормално дека неможам да ја направам.

 

[PSYtisfaction]

Во принцип, само перспективата од која гледаме на животот и случувањата. Се друго, недопрено од влијанието на искуството, осѕтанува повеќе или помалку исто.*


* Тука не ги сметам „техничките“ промени, изгледот,организмот исл.

 

[Kvendolin]

Повеќе обрнав внимание на физичките промени, бидејќи не сакав да и одземам време и зборови... па еве затоа и оставам повеќе простор за Qvendolin4e-то, која ќе ви филозофира она за другото. Така да, се оградувам од понатамошни постови на темава.

Блгодариме, колега Јове, ама сепак и јас ќе се задржам на физичките промени...
Не пораснав ни сантиметар, ама затоа се здебелив 5 кг.
По еден за секоја академска година, и еден гратис за последниот испит.
Не сум поодговорна од пред 5 години, ама барам работа и ги гледам вестите на сител. Добро и на А1.
Како стареам станувам се пофлегматична, дали ме мачи политичко-економската ситуација во земјата или гореспоменатите килограми не сум сигурна...Не велам времето ќе покаже оти времето е осетлива категорија во ова тема.

 

[Гладиус]

Има ли разлика?

Секако дека има разлика, и тоа не мала. На мои неполни 13 години бев тотално поразличен од она што сум денес.

Ги гледаме сега поинаку работите?

И те како поинаку. Ако тогаш сум мислел дека добар човек е човек кој знае како да се смее, сега знам дека треба и нешто повеќе од тоа. Едноставно сега малку подлабоко ги согледувам работите.

Како пристапуваме сега на проблемите? Позрело или исто? Како успеваме да се справиме со проблемите, позрело или исто?

Дефинитивно позрело. Самата анализа на проблемот е пресудна во односот на неговото решавање. Една година знае да смени многу, а не пак повеќе. Сега, на овие години сум каде-каде понапреден во однос на тоа како анализирав и решавав проблеми пред 3-4 па и 5 години.

Дали староста носи поголеми одговoрности, права или обврски?

Староста не само што носи поголеми одговорности и обврски туку носи и повеќе начини на решавање на истите. Најважно е што староста со себе носи покрај овие две работи и искуство кое е клучно во развојот на човекот.
Да го претставам тоа на друг начин. Дете од прво одделение како тежок проблем го гледа тоа што неговото другарче не сакало да му ја даде црвената боичка. Гледано од мој аспект овој проблем е смешен. Но кога ќе се вратам со размислувањето во прво одделение сфаќам колкава тежина за тие години носи тој проблем. Така му изгледаат и моите сегашни проблеми на некој кој е постар од мене 10-15 години.

Физичката старост, значи ли и старост на умот?

Од биолошки аспект гледано - да, значи. Но од психолошки воопшто. Некој засекога може да остане мало дете во паметот со што ќе биде послободоумен, поотворен, поинатчија а некој ќе се развие до тој степен да стане ладнокрвна и себична особа.
Сепак, со секоја нова информација секоја вијуга во мозокот се продлабочува. Па факкт е дека физичката старост значи старост и на умот.

Како стоите со односот: бројка на години и начин на размислување?

Јас мислам дека добро си се држам. Мислам дека тој однос ми е на ниво на кое би требало да биде. Сепак, не би ми било лошо кога начинот на размислување би ми бил за некој минимален степен повисоко (зборувам за овие години кои ги имам сега)

Како не гледаат другите? Има ли разлика во она што сме сега и пред 5 години? Што носи времето старост-физичка или психичка?

Другите ме гледаат моментално како тотална трансформација. Пред 5 години ме гледале како изгубено детенце кое навистина тогаш не знаеше што сака од животот, а сега ме гледаат како личност која постепено почнала да се гради, најпрво поставувајќи си ги основните цели на животот.

Можеби 5 години на физички изглед нема да донесат промени, но во начинот на размислување...?

Кажав погоре. Во начинот на размислување влијае и една година, не пак 5. Секој ден е ново искуство. А секое искуство е потхранување и зголемување на опциите кои се појавуваат при размислувањето.

Што мислите што е сменето кај вас? Колкави се тие разлики?

Мислам дека кај мене е сменет начинот на комуникација со луѓето. Порано бев многу посрамежлив и затворен. Последниве три години скоро со секој се однесувам како да го знам подолго време.

Мислите ли дека доволно сте сериозни за годините што ги имате?

Понекогаш мислам дека сум и пресериозен:kesa:, но во глобала задоволен сум и мислам дека сум си таман за годините

Растеме, созреваме, што се менува? што останува?

Се менува светот околу нас. А со тоа и нашите сфаќања за него. Остануваат спомените на она што сме биле, моментите на она што сме и плановите за она што сакаме да бидеме.