Прво (најстаро) сеќавање

  • Креатор на темата Креатор на темата Eko1
  • Време на започнување Време на започнување
Од прилика ми се чини имав 4 години и знам сега ми теквит баба ми ко ме носеше во музејон (бај д веј од Струга сум) и таму ја си шетав околу препариранине животни баба дур си праеше муабет со жената шо работаше таму и ми беше страв од волкот многу лош го имет напраено а после музеј на бурек. (јао ми се сојаде бурек)
А лани бев да се потсетам како беше и си ја скенирав влезницата за спомен
 

Attachments

  • bilet pomala.JPG
    bilet pomala.JPG
    27,1 KB · Прегледи: 3
хеехе.. бев многу мал.. можда година или две.. и незнам како стопив чаша пиво од маса (имаше некоја прослава нешо) и со цевка си го испив слатко.. и идам кај татко ми со чашата у рака.. му викам дека ми се врти.. ми рече иди спиј.. ја видел чашата му станало јасно
 
Ауу памтим кога бев 3-4 год. на гитара сум свирел бе :pos2:
 
Ја знам ептен лошо паднав, си скрсив еден заб:nesum:Имав 4 години и малце тапа ми се од тогаш забите хехе
 
Ми текнува имав 3 години,и земав да го цртам Бетмен(копирав од играчките),и на крај кога испадна срање го искинав листот и се смеев ко ретардиран.

Ti Si напиша:
Ми текнува имав 3 години,и земав да го цртам Бетмен(копирав од играчките),и на крај кога испадна срање го искинав листот и се смеев ко ретардиран.


Патем сликата за аватар ми е баш тоа време:pipi:
 
Имав 2 години и 8 месеци.. знам точно бидејќи најстаро сеќавање ми е денот кога се роди мојот брат.. јас и татко ми ја носевме со колата мајка ми во болницата.. и си добив братче :baeh:
 
Јас на коњ со мечот во рака хехе.
 
Прво најстаро сеќавање....
Јас некаде пред забавиште, 3-4 годинки или нешто помалку, во портокаловото плетено џемперче од баба и зелените хеланки се разбира:pipi: Пред вратата на гаражата од новата куќа! Се сеќавам дека требаше да се вселиме на скоро и татко ми беше позади па не успеа да ги слушне моите молби и лелекања за помош! имено сакав најфино и културно да ми помогне да ја одврзам чвор врвката на хеланките за да можам да си уринирам на раат! Море врти се наваму натаму, немав сила да отидам до кај него и така потиштено си клекнав пред гаражата и си изуринирав и преку хулахопки и преку фенси хеланките:kesa:
Детуле бе! После цел ден чувствував вина! Единствено оваа случка ја памтам до детаљи!
а инаку памтам и кога со другарка ми Иви ги украсувавме лозите, продававме играчки на купот цигли во дворот, и секако никогаш нема да заборавам кога со Тања продававме ТУРБО мастики на улица...оу јеа:smir:
 
Што знам на некој 5-6 години одев кај една баба в комши и се серев пред врата .... не знам зш ама обожавав кај неа да кењам
 
Во преднаталниот период не допираше доволно светлина до мене, и не мрдав многу. Убави времиња биле тоа. :kajg:
 
За преднаталниот не знам баш..али 2-3 години подоцна..многу често ме фаќаше настинка,ја дете као дете не сакав ич ама ич да си го дувам носето..и татко ми шо ќе праи човекот колку да ме убеди да извлечам тоа мрсулите ме лажеше дека ќе ги продаде на пазар и после со тие пари ќе ми купи баретка. :pop: Ни Б. не видов,а мака мачев "зелените" денови. :(
Исто ми беше дечко и никако не сакав на врата на стан у мала рамка да стои неговото име со името на мајка ми,туку со моето. :pipi:
Арно ама после се заљубив у тип од сликовница,па у Ристо Бомбата,лол..и го баталив фактот што тате има жена. :tapp:
Многу јасно се сеќавам на еден сон..и ден денес ме фаќа језа кога ќе ми текне,зато ќе го прескокнам.
Битно мислев дека у гелендери на тераса живеат мајмуни. И дека репете е морков. :lud:
 
Сеќавање...Сестра ми на забар, 7 години, јас 4. Забарката ја струже, сестра ми цивка, а јас од страна исплашена за сестра ми, тивко и низ млечните заби сскав:Гомно, гомно, гомно!-упатено до забарката, дека ја повредува сестра ми.:kez:

Друго..исто, таа возраст од прилика... Чадор и обид за скок од радијатор, спасена од баба ми:)
Знам на некои 3 години дека многу плачев по радиото, т.е оние кинг сајз касетофони и сакав да чкрапам по тие копчињата...Ме имаат снимено како плачам по него, и се дерам:ладиооо, ладииооо(радио, радио). И така.
 
сега ми текнува на една случка во будва...имав мислам 4 години, се заиграв во водата и како што сум играла сум одела се полево на плажата. Наеднаш го свртев погледот накај чадорите на плажата и не можев да го пронајдам нашиот, па ја дигнав цела плажа на нозе со моето плачење, по неколку минути се појави мајка ми и јас уште повеќе почнав да рикам :pipi::pos:
 
На 2 години имав некој страв од спиење поточно до сонови некои и ме однесоа да ме испее поп. Сеа после не се сеќавам дали ми поминало али изгледа да, зашто не се сеќавам на радикалниот чекор - бајачки...
 
Најстаро сеќавање ми е како у спална мајка ми ме става во плавото креветче за бебиња и ја сум почнал да плачам . :)
Богзнае кога било ова :)
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom