ух, кај ја најдовте темава. пред некое време со некои луѓе се потсетив на некои работи од моето детство.
најјакиот пример ми е за една жена (ове е пред околу 25-30 год) која само еднаш годишно се бањаше. живееше во барака кај угостителското школо. и така таа си го терала животот едно 30+ год. ......... инаку претходно, пред да реши да биде питач, била мажена и имала деца.
и дојде времето да си умре жената. и ок, закоп, ова она, .... проаѓа време кога ја сретнувам особата која живееше во нејзина близина. и ми вика: абе зааебан, знаеш ли дека онаа (со име нормално) во банка имала 300 000+ марки? ............ јас
и викам, чек чек, за питачката ли ми збориш? ДА ДА, за неа. човече, децата сега станови си изнакупија и сл. јас си заминав по патот и си размислувам. дали е ова можно? а пошто Е, значи верба во никого!!! и навистина, во животов сум дал само еднаш и мислам дека не бев згрешил.
П.С. имам уште еден пример, со време на дешавање е паралелен со горниот пример, али доста е и толку
П.П.С. ивица, глувонемиот е добро познат, и веруј дека редовно јаде ќотек. но сепак, скопје епоголем град и како таков секогаш има некој кој не го знае, особено од внатрешноста.
Ја јок
