Оптимизам/Песимизам?

  • Креатор на темата Креатор на темата city
  • Време на започнување Време на започнување
Poveke sakam optimisti,bidejki jas sum edna od Najgolemite optimisti,no ponekogas gledam i realno na rabotite,se zavisi od situacija.Pozz..
 
Па и не верувам дека некој е роден песимист...Туку станал.. Мислам дека како и сите ние, се трудам да сум реална...а уште повеќе се трудам да заигра оптимизам:je::je:...А реално, кога како..зависи од повеќе работи..
 
Песимистот ја гледа тешкотијата во секоја шанса, а оптимистот шансата во секоја тешкотија.

Има ситуации кога мора да бидеш оптимист... Позитивното расположение влијае на се во и околу тебе. Нормално, позитивно :)

Се разбира, не треба да се дозволи позитивното расположение да премине во еуфорија, која лесно резултира со крах... Едноставно, позитивното треба да се искаже во форма на верба дека се ќе биде добро, ама за тоа треба да се работи.

Негативно.... ретко. Многу ретко. Кога сум во кратките периоди на т.н. будење од кревет на најлевата нога :)


Penso positivo...
 
Мислам дека секогаш треба да се размислува позитивно на работите бар ја така гледам коа и да ми тргне на лошо си праам филм некој и ќе ми тргне работата, а кога нема да успее тоа се бедирам и сум најголем песимист што постои и така...
 
Po priroda sum realna. No se trudam da bidam malku poveke optimisticna zatoa sto veruvam deka ubavite misli te doveduvaat do uspehot.
 
Zavisi kako idat rabotite.. No ustvari dlaboko vo dusata site sme optimisti..
 
OPTIMIST E PESIMIST KOJ STO VERUVA
NO JAS SEPAK SI SUM OPTIMIST :)
 
Оптимист дефинитивно.
Сметам дека секогаш мора да се гледа позитивно на работите, како ќе си наредиш во мозокот така и ќе ти биде.
 
O, оптимист, ама тоа без граници ...:kez: Секад кога и најлошото е јас се надевам, тврдам дека ќе се случи најдоброто. И во најповеќето ми се исплатела позитивноста. Многу позиитивна сум, ама реална никако, некад и знам дека тоа на што се надевам не е можно, ама пак јас си мечтаам. Се тешам и себе си и другите кога им е најтешко. Имам таква претстава дека песимистите сами си го денесуваат лошото ... :wink:
 
Пробувам да бидам повеќе оптимист, ама ете самата средина која ме опкружува ме тера да ги гледам работите реално баш како што се, несакам да ставам маска на многу работи за да ми изгледаат убави, ги гледам баш како што се, некои мрачни некои светли АМА У ЗАДЊО ВРЕМЕ МИ ИЗГЛЕДААТ СЕ ПОВЕЌЕ И ПОВЕЌЕ ТЕМНИ
 
Po priroda definitivno optimist, iako me fatil poslendive meseci radi mnogu razocaruvanja nekoj los period pa navidum izgleda deka sum pesimist :toe:

Aj ce priznaam deka posledno vreme stanav malku pesimist no samo koga e povrzano nesto so mene, a koga stanuva zbor za drugite okolu mene sum najgolem optimist :)
 
Што знам, никогаш немам преголеми очекувања, стојам цврсто на земја, иако сум голем “сонувач„, ама знам да се вратам во реалноста одма штом ќе ги отворам очите. :) Не е се црно бело...


___||__________||_________||____
песимист <--- реалист оптимист


Да речеме дека вака некако би си ја претставила скалата. :) Стреклата која оди од реалист кон песимист... Ја ставив таму, бидејќи познавајќи го денешниов свет, општеството, целото човештво, не е баш светла и убава ситуацијата... Луѓето стануваат злобни, себични, крволочни, непресметливи, убијци, себе-деструктивни... Се водат војни, владее глад, сиромаштија, корупција, масовни убиства, нови технологии-масовни оружја, светот станува (море одамна почнал да станува) грдо место за живеење... Некој би рекол, ова е гледиште на песимист. :) Ама мене ми е некако тенка границата меѓу песимист и реалист... Свесни сме дека Земјата не е Рај, колку и да ја идеализираме... „Проблемот“ со оптимистите е што премногу завеано, слепо и идеалистички гледаат на работите... Ништо не е идеално, нештата се полоши отколку што изгледаат. Убаво е да се надеваме дека ќе се подобрат, ама не е убаво да влеваме надеж дури и таму кај што нема основа за надеж, кај што е залудно да се оди со глава во ѕид, зошто нештата се такви какви што се, и такви и ќе останат. Е тука веќе треба да се разбуди песимистот во нас :) Односно, онаа поблага форма на песимизам, што јас ја нарекувам реализам...

Кажав, ништо не е црно-бело... Не можеме да бидеме едното или другото, има ситуации кога мора да се уклучи првиот “механизам“, има ситуации и кога треба да се уклучи вториот. Затоа е најдобро да се најде некоја средина. Ете, реалист нека биде средината:)

Убаво е да размислува човек позитивно, ама треба реално да се согледа ситуацијата, понекогаш не можеме залудно да одиме против нешто што очигледно не можеме со позитивни очекувања да го промениме. Само добра проценка на ситуацијата треба.:)
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom