Абе поарно да немаш партнерка. Јас сега да сум со овој памет, ни партнерка ми треба, ни курац, ни палац. На апсолвентската ќе одам без партнерка. Не ми требаат такви секирации.
Со таа што ми беше, бевме пријатели и уште од 2-3 година се знаеше дека ќе бидеме партнери на матура, така си рековме.
Ама кој давеж беше само. Ме мкнеше по шнајдери, кројачи, пичке материне да сум и бил подршка во правењето на фустанот, пробите и остали тракатанци. Уби боже работа. Па за штикли, мислам дека пола Македонија ја свртивме, за да најде принцезата такви како што сака.
Џабе лупнав пари за поклони (уште го чувам миризот што ми го купи. За никаде е, не го ни употребувам. Сигурно има испарено до сега), поарно тие пари на музиката да ги дадев. Кога отидов кај неа, народ, народ, роднини до 6 колено. Она отиде да се спрема, ја заглавив со гостите..
Татко и ме седна на маса:
- Oooo зете, ајде по една ракија...
Една по една, се намножија.
Се раздени веќе додека госпожицата да се спреми.. преку таквоето ми дојде..
На крајот од забавата: плачки, лигавења, бла бла, како да е крај на светот..Од тогаш дали 2 пати сме излегле на кафе..
И не, не се измувавме.. ја завршив со друга, она шо ја знам шо уопште направи и кај заврши. Не ја ни видов после афтерпартито.
И да. Тапа беше матурата. Поарна беше таа со другарите кога славевме. Камења се напраивме.
П.С Другар беше у клас со 30 женски и 3 машки од кој едниот беше педерастичен. По 15 си ги делеа со другиот, а тој педерастичниот без партнерка беше.
ете бидна некако.... едвај
