Коментар:
Спортот не оди по „рамковен“
Ако спортот се претвори во политика, тогаш ќе треба да профункционира и Рамковниот договор. Со оглед дека спортското витештво треба да остане чисто, без политички дамки во позадина, апсолутно е неприфатлив ставот на неколкумина спортисти што досега играа за Македонија да ги бојкотираат државните селекции. Нивните изјави беа објавени во денешното издание на дневниот весник на албански јазик „Журнал“,
со најава дека Самир Фазли, Мухамед Усеини, Берат Јакупи, Шендрит Деари, Хабил Ајети и Мухамед Тачи, отсега ќе ги бојкотираат македонските државни репрезентации.
„Досега неколкупати имаше скандирања против Албанците кога јас го носев дресот на репрезентацијата, но јас сум професионалец и си ја гледав својата работа. Но, оваа појава стана многу екстремна и повеќе не може да се толерира“, вели фудбалерот Самир Фазли во својата изјава за „Журнал“. Со слични изјави се надоврзаа и другите споменати спортисти.
Еден репрезентативец треба да настапува за својата држава со гордост, тоа треба да му претставува посебна чест и треба да знае дека се бори за грбот и за знамето на таа држава. Досега, Самир Фазли, Мухамед Усеини, Берат Јакупи, Шендрит Деари, Хабил Ајети и Мухамед Тачи, настапувале за репрезентациите на Македонија, со сопствена волја и желба се определиле да настапуваат под македонското државно знаме и грб, а отсега...повторно имаат право самите да одлучат, дали сакаат, или не, да ја репрезентираат Македонија. Така на пример, и Лестер Бо Мекејлеб е Американец со македонски пасош, но за нашата кошаркарска репрезентација играше со големо срце, а наградата на Европското првенство во Литванија ја прими со македонското знаме во рацете.
Кој не сака, апсолутно не мора да игра за Македонија. Но, на Фазли, Усеини и останатите, се уште млади и недоволно афирмирани спортисти, како пример треба да им послужат поранешните настапи на фудбалерот Артим Шаќири. Тој на одредени натпревари беше капитен на фудбалската репрезентација на Македонија, а тоа го заслужи со беспрекорна, пожртвувана игра и со фанатична борбеност во македонскиот репрезентативен дрес. И донесе многу радости на Македонија, постигна гол од корнер против големата Англија и со капитенската лента на Македонија го „фати за гуша“ големиот Дејвид Бекам.
Агенцијата за млади и спорт како државен орган кој се грижи за спортот во Република Македонија, не смее да дозволи македонските спортисти од било која национална припадност, кои во иднина ќе ги бранат боите, грбот и знамето на нашата држава, тоа да го прават само за лична корист. И уште нешто многу важно, државните репрезентации никако не треба да се ставаат како залог при некакви уцени, бојкотирања, обиди за „рамковни договори“ во фудбалот, кошарката, ракометот, тенисот..
.Како позитивен пример треба да се наметне Кире Лазаров, кој по секоја победа на ракометарите порачуваше дека тоа е победа на цела Македонија. Тоа значи, на сите граѓани кои што живеат во оваа држава.
Можеби Агенцијата за млади и спорт во иднина, многу повеќе внимание и работа треба да насочи кон другите сегменти, односно проблемите што го опкружуваат спортот. Така на пример, навивачите на Шкендија на меч во Кичево го симнаа од јарболот македонското знаме. Државното знаме на Република Македонија многу често не беше истакнувано на натпреварите од Првата кошаркарска лига, кога домаќин беше Лирија. За тоа, виновниците или воопшто не се пронајдени, или не ја добиле својата заслужена казна, или пак како во случајот на Лирија, казнети се со смешна парична казна од 6.000 денари по натпревар.
Спортот не е политика, тука не поминува „рамковниот“!
http://www.ekipa.mk/News.aspx?newsId=5155
Фала им за се она што го дале играјќи за репрезентацијата и се надевам дек НИКОГАШ ПОВЕЌЕ нема да заиграат во истата.
?
