Oh, how the tables have turned!
Какво финале, каков build up, каков character development, како истото одглумено... занемев. Али гестикулирав како фока на сонце, у еден момент треснав по маса ради глупата ЖЕНА Сид. Јес да Фарук ја извози и дури Дејвид под негова контрола убиваше, али у тој момент коа бидуваше класична ЖЕНА ми идеше со штрафцигер у уво да си пенетрирам.
Најнезаменлив supervillain origin in the making, а мислам и каков резултат очекуваш кога мутант со супермоќ на Бог и ментална нестабилност која единствена константа му е љубовта, за таа истата да ти постави ултиматум going full on minority report on you и се заканува со лекови или убиство за кое впрочем веќе повлече шкрапало еднаш. Only a Syd/Sith deals in absolutes. Иронично нали. Технички не те силува пошо скокаше сама у ваздух! Али нејсе, таа сива зона е совршена за создавање негативец кој е само good person and fucking deserves love!
Сега соочете се со последиците у комбо со природната налудничнавост на Одри Плаза. Сакам апокалипса сценариo следна!
Инаку тоа со personality disorder-от мене не ми е баш баш дисордер, иако така е прикажано а ко шо читам и у стриповите. Тоа ти е исто ко кај секој нормален, како и кај нас, размислувањето у глава, тежнеење кон добро или лошо и внатрешната секојдневна борба при нашите избори и акции, само што мозокот на Дејвид е нешто налик оверклокуван 8ма генерација и7ка у споредба со нашите чипови-за-бејсик-калкулатор и сето тоа е амплифицирано кај него. Divad тоа секако мајторски го изведе последните две епизоди, гледаш и те фајќа анксиозност од самиот поглед што го има, у комбијација со незаменливиот избор на музика и о, таа нивна уникатна визуелност - о р г а з а м серија, о р г а з а м.
