- Член од
- 23 март 2007
- Мислења
- 2.370
- Поени од реакции
- 62
Сите ние се врзуваме за личности, предмети и сл.работи.
Колку повеќе се врзуваме за нештата, толку нашата зависност станува поголема и кога еден ден во сплетот на околности или ќе го изгуме или дистанцираме од нештото, следува големо разочарување...
Лекција која со тек на времето или се учи, или одредени личности тврдоглаво ја повторуваат грешката. Се врзуваат брзо, често и затоа нивносто страдање е почесто....
Со врзувањето не се повредуваме само себеси ами понекогаш и оние кон кои е насочено тоа...Едноставно ги гуши нашата потреба од поврзаност...
Сметате ли дека ова е лоша навика, доблест или пак лекција која треба да се научи за помалку да се страда?
Колку повеќе се врзуваме за нештата, толку нашата зависност станува поголема и кога еден ден во сплетот на околности или ќе го изгуме или дистанцираме од нештото, следува големо разочарување...
Лекција која со тек на времето или се учи, или одредени личности тврдоглаво ја повторуваат грешката. Се врзуваат брзо, често и затоа нивносто страдање е почесто....
Со врзувањето не се повредуваме само себеси ами понекогаш и оние кон кои е насочено тоа...Едноставно ги гуши нашата потреба од поврзаност...
Сметате ли дека ова е лоша навика, доблест или пак лекција која треба да се научи за помалку да се страда?