Како тагувате?

Легнувам во кревет си ја покирам главата и плачам, понекогаш кога тагата е преголема и сум покрај други луѓе се вртам на друга страна и тивко плачам.
 
Плачам..... само пред моите дома не покажувам, со тато не сум блиска па за да му расправам шо е и како е, со мама имам воспоставено блискост, али до некој степен сепак се дистаницирам, башка после тоа следи напорно замарања од типот "шо ти е?" и тоа само ако ме види нерасположена, а не па да плачам пред неа!

За пред други мака неам , познат, непознат....не е битно, само да има трпение да те ислуша дока си се излеснуеш и да знае да гушка
 
Ова случувањево со Тошенце деновиве ме премори...активно учествував во нашата колективна тага ама сепак ми треба време да се повлечам од останатите и посебно од медиумите за да одболувам на мој начин! Ми треба чиста глава и само мои мисли во неа а не одек на се она што го видов, слушнав, прочитав........
Кога сум тажна сакам да сум сама или со некој многу најпосебен, или со најдобра книга, тивка музика, вкусно чоколадце и мојата ембрион-положба под планината топли ќебиња! Солзите никако не ги владеам-понекогаш паѓаат кога не треба (наајшесто) а понекогаш се укочувам од тага и никаде ги нема да ми олеснат!!? башка што се изнаголтувам кнедли и кнедли и кнееедлиии
 
Ретко плачам кога сум тажен,освен ако е ептен нешто...
 
Обично имав обичај да плачам ама ептен, дури се случувало и температура да кравам.... Ама сега за Тоше првите 2 дена неможев да се расплачам, дали зашто сите околу мене плачеа па како да чувствував обврска да ги тешам или заради нешто друго незнам, ама кога дознав уште нешто се' што ми се собирало исплива али очигледно не цело зашто сега осеќам дека малку ми фали да се расплачам, значи насобрано има доста.....
 
ni solza ne pustam ako taguvam za nesto..za smrt na primer...
ne sum pustila solza za blisok rodnina sto mi umrel ne mozam ednostavno se cuvam vo sebe...ako pocnam da placam gotova sum... :(

eve i ova so tose....epten mi e zal ama ne mozam da placam!
a cesto pati placam onaka bez pricina za nisto....
a koga ima pricina abe solza ne mi ide a tesko mi e preteskoooo i me stega vo gradive!!
 
Ех тагувам...и долго размислувам,ама солзи не пуштам.Не дека не сакам,ама не знам не ми иде ебаго! Иначе и не се затворам во себе за проблемот,се трудам да го решам со самиот себе...така секогаш сум најсреќен....
 
Во себе.Не покажувам ништо пред никој друг.Несакам да замарам некој со мои проблеми и да ширам негативна енергија.
 
најчесно тагувам во себе...ама некогаш кога не можам да се справам сама, споделувам со некој близок...а за плачење, можам да се воздржам, ама ако ме гушне некој готова сум :pipi:
 
плачам, у пм, многу плачам! кога сум ептен тажна, се затварам во себе.. не можам да разговарам во живо со никој на дотичната тема, зошто едноставно муабетот ќе заврши со мое цимолење, и со прашалници над главата на слушателот! :toe:
ама пак затоа, имам потреба да пишувам! најчесто си седнувам во мојата соба, заклучена сама, и пишувам, пишувам.. се додека раката не ми се здрви! резултатот е ОГРОМНО писмо, со донекаде разбирлив ракопис, кое во наредна прилика го давам на некој кој знам дека ќе ме разбере, и ќе ме утеши во рамките на можноста.. на тој начин ми олеснува!
 
Си ја чувам тагата во себе и ретко кој забележува дека сум тажен и се однесувам нормално. Ако се работи за тага помешана со нервоза е тогаш сум малку малку поприметлив пошто се случувало да летне нешто накај ѕид.
 
Плачам,и не ги кријам солзите од никој.На тој начин ми олеснува на душата.После солзите,само добра песна може да ме расположи.
 
taguvam najcesto vo sebe,retko skoro nikogas ne pustam solzi pred drug.koga ke se sluci nesto sto me povredilo,najcesto sakam da sum sama toj den,da razmislam namira za se,i da se iznaplakam.taka bese i sega so tose.site se cudea kako mozam da sum tolku "ladnokrvna"i da ne pustam ni edna solza.ama ne e do toa edsnostavno mi treba izolacija za da se prepustam na cuvstvata t.s tagata
 
Легнувам и размислувам дали згрешив и каде, бидејќи не ми се појави Сонцето, а мислев дека ќе биде сончев ден. Да, тагувам секој ден, но сепак се надевам дека на тагата ќе и дојде крајот. Треба да позборувам со Сонцето за да го ставиме крајот на тагата. Но, сепак полека ... се надевам дека сепак нешто добро ќе ја засени тагата. Сонценце мое - ќе решиме нели ? :back:
 
дома со балади на Guns n roses....со солзи.....

живот тоа ти е....
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom