Иначе не, шала на страна, да напишам и ја еден озбилен пост. Доста бев духовит, ќе мислат духови јадам за вечера.
Ја многу љубам да играм фудбал, евидентно од тоа како се радувам на головите што ги давам (иако никад не реагирам грандиозно коа ќе ми намести некој ко денешниов, урлам само у соло-акции кога заслугата е речиси цела моја, а еве првион гол денес што го дадовме, можев да ја забијам, али оставив топката да влезе у гол
за да не му земам од славата на @Del Piero best 10) и најискрено секад давам се од себе колку што можам. Мене голем проблем ми е кондицијата, али не зборам за играње 60 минути, тоа немам гајле. Проблем ми е во транзицијата, пример ако ја сум скроз напред и другиот тим брзо нападне назад, ја можам да се вратам, али ќе ми отиде цела енергија и ќе ми требаат неколку минути да се соземам за пак да трчам ко што треба. Исто и обратно, а фудбалов се игра со трчање, затоа неретко го разочарувам тимот и сум свесен за тоа, може и ради мене денеска често изгледаше ко да се браниме со играч мање, т.е другите да имаат играч више. Али сеедно, пак колку што ме држи душата трчам, иако тоа се одразува on the long run. Муабетот ми е, не дека барам посебни третмани, али да си кажам дека сметам дека за да го надминам овој проблем, а воедно и да бидеме побалансирани, тимот треба да ми биде малце подефанзивно ориентиран, почнувајќи од делбата нормално. Сеа знам дека ретко кој сака да игра одбрана, али јебига, ја од моја страна секад ќе придонесувам колку што можам со кој и да играм. А тоа што сум малце сакат у нозете е друга работа, али тоа мислам дека ќе се среди со тек на време, да ме видевте лани коа не играв често какво магаре бев, сеа ептен подобрен сум
У секој случај, мило ми е вака што се собираме често пошто ептен добра релаксација е една партија фудбалче неделно
