kajgana1001albums група

[Zlatikevichius]

32. Parklife - Blur (1994)
Nice one! Многу убаво освежување беше за мене албумов утрово. Преморен, со само 3 саати сон, на пат кон работа така ме освежи и ми даде енергија што мислам дека дури е неверојатно. А чудно, песната која најмногу ми се допадна е веројатно најмалку енергичната на цел албум: This is a Low. Ова е класифицирано како рок, но според мене е пак некојси бритпоп, а јас сум стварно слаб на овој правец. Но ако ги споредам со тоа што до сега имам слушано од бритпоп бендовите, Блур се веројатно најпозитивни од сите. Албумот е толку позитивен, енергичен и толку многу потсеќа на деведесетите, иако јас во деведесетите бев далеку од слушање на Блур. To the End е исто одлична, насловната Parklife исто така, но генерално, како целина - целиот албум ми беше вистинско бонбонче. Малку чудно е што вчера на Стоунси им дадов тројче, а денес на далеку помалку познат бенд - 4/5, ама ова ми беше не за нијанса, туку за цело скалило подобро од Ролинг Стоунс. Албум на кој дефинитивно ќе се навратам, а This is a Low песна која ќе се врти на repeat уште долго.

4/5

 

[џимеј]

Го слушам албумов на Ролинг Стоунс што го имавме пред неколку дена, и морам да признам дека полека почнуваат да ми се допаѓаат Стоунси. Никогаш не сум бил некој фан, сум ги преслушувал само хитовите но не подалеку од тоа. На индивидуалниот проект ми беше доделен Sticky Fingers и уживав од почеток до крај. И во овој уживам, микс од жанрови и правци, има некоја магична кохезија помеѓу песните и цела продукција на Beggars Banquet ми звучи богата, како вистинско музичко искуство кое допира повеќе сетила.

Автоматски споено мислење: 1 април 2025

Бонус - каталогот на преслушани албуми за март. Добра бројка, очекувана би рекол поради тоа што терам два проекти паралелно. Дупликатите не ги слушам, а се случи да имам 5-6 албуми што ми се повторија на двете места.

 

[Zlatikevichius]

33. Life Thru A Lens - Robbie Williams (1997)
Јееееееј, Роби! Он ми е број еден омилен поп изведувач. Бил уште од Freedom (првиот негов сингл, преработката на Џорџ Мајкл, кој го нема на албумов), па се до денес, можам да речам. Имам преслушано буквално се негово, вклучувајќи го и Life Thru A Lens, и можам да кажам дека ова не е неговото најдобро дело. Освен Angels која е нормално неговиот најголем хит и која го дигна во височините и Let Me Entertain You која исто така имаше неверојатен успех (а чудно - се дури трет и четврт сингл од овој албум кој почнал да се продава дури по објавувањето на тие два сингла), се друго на албумов се песни кои ретко кој ги памети. Повеќе, би рекол, се некој „вовед во Роби“ или more like „вовед во рок музиката за една тин-поп ѕвезда“ (Роби беше член на Take That, за тие кои не знаат, а не верувам дека има такви ). Според мене, неговиот најдобар албум и пикот на неговата кариера е Escapology (2002, петтиот негов албум), со Feel, мојата омилена Come Undone, Sexed Up, Me And My Monkey... А има и други албуми на Роби кои сметам дека се поквалитетни и подобри од Роби, полни со песни како Millennium, Kids, Rock DJ, She's The One, The Road to Mandalay, Sin Sin Sin, Something Stupid, Advertising Space, She's Madonna, Bodies, па дури и Rudebox (и сигурно заборавив еден куп други). Но веројатно ова е единствениот негов албум во книгава зашто со Life Thru A Lens Роби стана Роби.

И покрај тоа што албумот е микс на две ѕверски и 7-8 mediocre песни инспирирани од тогашната наезда на бритпоп изведувачи и се свртување од тин-поп водите во кои пловеше Take That, од мене добива 5/5 зашто и кога е просечен, Роби си е Роби. И го обожавам! Уживав уште еднаш во Life Thru a Lens.

 

[McLovin]

37. CHIC - C’est Chic
3/5

38. Germs - GI
1/5

39. Stephen Stills
3/5

40. The Rolling Stones - Beggars Banquet
3/5

41. Blur - Parklife
3/5

42. Robbie Williams - Life Thru a Lens
3/5

Се надевам ќе имам време за следните да пишувам рецензии.

 

[McLovin]

43. Kraftwerk - Autobahn (1974)



Хмм, ова беше интересно. Чудно за слушање, ама привлечно. Експериментирање максимално.
Фан фан фан он д аутобан фан фан фан он да аутобан

3/5

 

[Zlatikevichius]

34. Autobahn - Kraftwerk (1974)
Да не пишеше @McLovin ќе заборавев сосема да пишам за албумов. Го преслушав утрово, прв денеска и ме изненади, зашто јас Крафтверк ги знам по малку поостар звук од овој. Autobahn (иако зборов ме нервира зашто има граѓани во државава што така го викаат автопатот) е многу помелодичен. Дури и флејта има во албумов, побогу! Првата песна, од 22 минути од една страна многу интересна зашто навистина успеале да ги рекреираат звуците од автомобил кој се движи по автопат, ама па 22 минути е премногу! И преповторливо е! Но во секој случај, бидејќи пријатно бев изненаден, ова добива позитивна оценка од мене. 3/5

 

[Zlatikevichius]

35. Live And Dangerous - Thin Lizzy (1978)
Потполно идентично како и денешниот албум во индивидуалниот проект. Ми се допадна музиката. Многу гитари = big like. Уште повеќе ми се допадна што е албум снимен во живо, од концерти на Thin Lizzy. Но ова е двоен албум па ми се виде навистина предолг. Да беше барем половина од овие саат и нешто, можеби ќе го оценев со повисока оценка. Вака, исто, солидна 3/5.

 

[џимеј]

Autobahn во друг случај не би се заинтересирал да го слушнам, но еве, во оваа прилика ми се допадна Кул албум и доста уникатен. Му дадов 3/5 и со оглед на жанрот, оваа тројка тежи како петка.

Thin Lizzy немав време да ги слушам ама пишав и во другата тема - сфатив дека сакам лајв албуми и одвај чекам да му седнам на овој на раат.

 

[Zlatikevichius]

36. Blue Lines - Massive Attack (1991)
Не ни помислував дека ова толку ќе ми легне! Massive Attack се електроника (иако подоцна се означени како трип хоп бенд), а тука имаше мноооогу, многу рап, а вие знаете каков став имам спрема рапот и хип хопот. Нооо... Уште во правата песна (која патем беше маестрална и веројатно најдобрата на албумот) го слушнав одличниот трип хоп звук кој подоцна помалку или повеќе се повторуваше во скоро секоја песна. Трип хопот како правец се има појавено кон крајот на 80-тите и почетокот на 90-тите, па затоа не знам со сигурност дали се они пионери на звукот и дали Blue Lines е своевиден манифест на трип-хопот, ама дефинитивно е еден од првите трип хоп албуми, ако не и првиот. Многу, многу, многу ми се допадна музиката! Единствена мала замерка е во поголемата употреба на рапот над пеењето, но и тоа не ми сметаше толку. Јака 4, накај 4,5/5! Го преслушувам пак во моментов, до крајот на денот може и до петка да отиде.

P.S. Сепак бил првиот:

 

[Zlatikevichius]

37. There's No Place Like America Today - Curtis Mayfield (1975)
Pros: Краток беше, мелодичен, примеси на рок звук, не ме замараше
Cons: Неинспиративно, ни една песна не се издвојуваше, млако, бледо...
Затоа просечна 2,5/5

 

[џимеј]

Малку ме буни денешниот албум, има две верзии (УК и УС). Спотифај линкот води до британската верзија но на америчката ја има Paint it Black, мислам топ 3 песна на Стоунси на сите времиња. Интернетот има поделени мислења за тоа која верзија е подобра така што може ќе дадам шанса на двете Тоа секако откако ќе го преслушам вчерашниот албум.

 

[McLovin]

44. Thin Lizzy - Live and Dangerous (1978)



Мм, перфекција! Два пати го преслушав денес. Каква гитара и сола има албумов, сигурен сум дека заслужува поголемо музичко внимание. Многу добро. Силна 4ка е ова.

4/5

45. Massive Atack - Blue Lines (1991)



И ова беше добар албум, пријатен за слушање. Добри вокали. На моменти ме потсеќаше на стилот на Легијата. 3.5

3/5

46. Curtis Mayfield - There is No Place Like America Today (1975)



Ужас!

2/5

 

[Zlatikevichius]

38. Aftermath - The Rolling Stones (1966)
Ова беше доста подобро од Beggars Banquet, ама за нијанса полошо од Sticky Fingers. Веќе трет албум на Стонси за мене и можам да кажам дека тука за прв пат во некои од песните можев да ја разберам споредбата со Битлси, зашто за прв пат ми наликуваше нивната музика на таа од Битлси. Имаше интересни песни тука и скоро ни една не ми беше лоша. Ова бил и нивниот четврт британски и шести американски албум, но првиот кој се состоел целосно од нивни композиции, па на некој начин ова е нивното издигнување кон ѕвездите. Така и звучеше: пријатно, забавно, убаво. Втората четворка за Стоунси. Далеку се од лоши, како и да е. Иако, реков, никогаш не сум ги сакал и не сум ги слушал.

4/5

P.S. Го прочитав уште еднаш мислењето на @џимеј од погоре и решив да и дадам шанса и на американската верзија на албумот. Не е само Paint it Black разликата, пократок е, некои песни од британската верзија фалат. Малку чудна одлука, но по ова малку поразбирливо ми е зошто биле популарни во САД, а не дома - најдобрата песна не ја ставаат на домашниот албум, ја ставаат на американскиот. И тоа не било каде, туку како воведна, прва песна на албумот! Остатокот од албумот се состои од песни кои сите ги има на британската верзија, иако по измешан редослед. Stupid Girl, Lady Jane - ете две од песните што ме потсетуваат на Битлси. А Under My Thumb е една од песните кои ми се допаднаа најмногу.

 

[McLovin]

47. The Rolling Stones - Aftermath (1966)



Ништо посебно, освен Paint it Black, се друго ми звучеше обично.

3/5

 

[Zlatikevichius]

39. Songs In The Key Of Life - Stevie Wonder (1976)
Прв од испуштените албуми од групата решив да го преслушам овој, затоа што е во топ 20 најдобро оценети албуми на генераторот. И не можам да кажам дека не се согласувам со останатите корисници на истиот! Забавен албум, албум кој не може да ти стане досаден, иако трае цели векови (скоро 2 саати упм, најдолгото нешто што ми се појавило до сега, иако не проверив на Википедија, можеби е пократок, јас го преслушав онака како што Spotify ми го даде). Во некои од песните има делови кои не знам дали се семплови или само оригинален дел од аранжманот, ама се крајно повторливи и многу замараат. Во дел од песните тоа се мелодиски линии кои се повторуваат одново и одново, во други песни тоа се текстовите на придружните вокали кои исто се повторуваат од почеток до крај до недоглед... И тоа е веројатно единствената работа која ми сметаше тука (секако, покрај должината на албумот). А, да, и една песна, сега не знам која беше зашто албумов го слушав 2 дена, а таа беше од делот од вчера е многу расистичка и не знам како би поминала денес кај woke-генерацииве. Убав албум, во секој случај, Стиви Вондер е чудо (pun intended ).
4/5