Крусер, со сета должна почит кон тебе, како помала и сигурно помалку искусна од тебе, те молам да ми објасниш каков доказ би требало да се добие после првата проверка во кревет? Возвратена љубов???
Да не потврдувам милион примери кои секојневно успешно сексуално општат без никакви посебни емоции меѓу нив. Од друга страна знам 2-3 живи примери на кои сексот со личноста со која имале најсилни емоции најслабо им идел.
Веројатно не поистовети фидбек на љубов со фидбек на страст. Нешто јас погрешно да не сфатив?
Прва успешна ноќ во кревет = има шанси за втора.
Втора успешна ноќ/ден во кревет = има шанси за трета.
Итн.
Љубовта е во меѓувреме: дали оваа личност со која сум спиел/а заслужува да ѝ посветам повеќе внимание, дали заслужува цвеќе, да му/ѝ се зготви нешто ако е уморен/на, да му/ѝ се купи нешто чисто онака, дали ми значи сексот со оваа личност до толку, за да го имаме пак, дали да му/ѝ удоволам повеќе поради тоа, бидејќи го сакам ова што го имаме...
Зашто сето тоа троши време, енергија и ресурси (читај: пари). Ако човек одлучил дека само сексот му/ѝ е значаен, само на тоа ќе ја насочи целата своја енергија и, нормално, ќе го развие до перфекција (колку повеќе во нешто вложуваш, толку повеќе го развиваш). Ако и двата партнери се фокусирани чисто и само на секс, без да мислат на некакви заеднички активности, ќе си одговараат перфектно: „Здраво“ „Здраво“ *секс* „Чао“ „Чао“ и никаква друга комуникација, зашто не им треба - физиолошката потреба е задоволена, а останатите потреби (храна, стан, друштво, пари, работа...) ќе си ги задоволуваат на страна.
Обично, меѓутоа (барем онолку колку што јас знам), ако човек има секс со некого/-ја, се појавува подлабока врска. Колку што се троши енергија за да се стаса до сексот, барем уште толку (ако не и повеќе) треба да се потроши за таа врска да се раскине. Бидејќи сексот не е директно изводлив (треба барање на ситуација, па согласност од двата партнери, т.е. молење, па соблекување, па техники на сексуално општење итн.), побарува енергија за да се изведе. Па од чисто материјални причини, ако човек го цени своето време, ќе го цени и парнтерот со кого имал секс. Затоа, меѓу другото, ако човек има повеќе сексуални партнери, а е возрасен, на него се гледа со доза на почит: станува збор за успешен менаџер на своето време, ресурси и луѓе. Не сите се толку способни. Мислам дека времето е такво што ова важи и за мажите и за жените.
Дигресијава служеше за следново: ако човек има секс со некого, не е точно дека тој својот сексуален партнер „го сака, ама не баш“ - тој со него остварил подлабока врска, сакал-нејќел. И затоа машките се фалат ако успеале да се посексаат со некоја девојка: од неа добиле подлабока љубов од обично, барем во тоа кратко време додека се сексале со неа. Ова за жените не знам дали важи, бидејќи тие не би требало да имаат потреба се фалат до толку ако имале секс (не дека не можат или не смеат, туку едноставно од пракса е така); има причини за тоа, но ќе прекинам во овој момент, за да не се разводни овој одговор премногу. :smir: