Џ
FILMOVISION CHALLENGE - Запознај ја филмска Европа
- Креатор на темата Zlatikevichius
- Време на започнување
- Член од
- 3 март 2020
- Мислења
- 2.413
- Поени од реакции
- 5.066
Вчера открив дека на Нетфликс може да пребарувам филмови по земја, ама на greek movies на пример дава некоја цртана серија и Троја... другите не се грчки. Ќе се најде ова за пребарување на филмови од други земји, да не ги симнувам или на јутјуб да ги гледам ако веќе ги има на Нетфликс. 
- Член од
- 10 октомври 2011
- Мислења
- 6.165
- Поени од реакции
- 10.130
На Youtube имаш доста филмови со англиски превод. Јас најдов еден режисер со научно-фантастични грчки филмови во HD со англиски превод. Nikos Nikolaidis или така нешто беше.Вчера открив дека на Нетфликс може да пребарувам филмови по земја, ама на greek movies на пример дава некоја цртана серија и Троја... другите не се грчки. Ќе се најде ова за пребарување на филмови од други земји, да не ги симнувам или на јутјуб да ги гледам ако веќе ги има на Нетфликс.
Друга опција да не симнуваш ти е гуглање на името на филмот + са преводом.
Би требало попознативе да ги имаат Србите ставено на некој сајт.
Последно уредено:
Mark Renton
I live by the tune, I die by the book
- Член од
- 12 ноември 2009
- Мислења
- 5.374
- Поени од реакции
- 4.918
Јас се решив да не ги гледам тие што ги имам гледано претходно грчки филмови, иако The Lobster го гледав пред две недели. Dogtooth нормално дека е еден од тие што ми оставиле впечаток во животот, па покрај овие два, не ни очекував ништо помалку од третиот мој избор на грчки филм.
Болест жива, депресивна реалност во паралела со позадински надреализам. На моменти ме потсеќаше на делата на Буњел.
Приказната нема да раскажвам, само дека plotot е сестра и братче пробуваат да заминат за Германија каде наводно се наоѓа нивниот татко.
Филм полн со симболика и возови. Обожавам возови и нивни патувања.
Сеуште не знам каква оценка да му дам, и сеуште не знам зошто меланхолија и тага се моите критериуми за добро уметничко дело.
Морав да отворам прозорец после филмов, малку боја и светлина да ме огрее.
9/10. Не е 10 оти Солун е ваш.
Болест жива, депресивна реалност во паралела со позадински надреализам. На моменти ме потсеќаше на делата на Буњел.
Приказната нема да раскажвам, само дека plotot е сестра и братче пробуваат да заминат за Германија каде наводно се наоѓа нивниот татко.
Филм полн со симболика и возови. Обожавам возови и нивни патувања.
Сеуште не знам каква оценка да му дам, и сеуште не знам зошто меланхолија и тага се моите критериуми за добро уметничко дело.
Морав да отворам прозорец после филмов, малку боја и светлина да ме огрее.
9/10. Не е 10 оти Солун е ваш.
- Член од
- 15 ноември 2008
- Мислења
- 5.765
- Поени од реакции
- 11.755
@Shawn Spencer ај ако може торент за H-8...
и за Pomegranate Orchard ако има некој, дека јутуб линкот што го постнал Злате не работи веќе.
и за Pomegranate Orchard ако има некој, дека јутуб линкот што го постнал Злате не работи веќе.
- Член од
- 10 октомври 2011
- Мислења
- 6.165
- Поени од реакции
- 10.130
Ти пишав порака за H-8.@Shawn Spencer ај ако може торент за H-8...
и за Pomegranate Orchard ако има некој, дека јутуб линкот што го постнал Злате не работи веќе.
Џ
Џонтра Волта
Гостин
The Other Me (2016)
Eteros ego
Димитрис е интровертно депресивно меланхоличен професор по криминологија чие секојдневие се состои од предавање во катедрата и одење во посета на татко му кој е во клиничка смрт и живее на апарати. Се случуваат серија на убиства и на полицијата и е потребна помош од експерт за убиства и криминал. Димитрис се вклучува во истражувањето на убиствата кои се поврзани со бројот 220 и цитати од Питагора. И го бараат убиецот.
Филмов многу ме потсеќаше на оние шпански трилер мистерии со таа разлика што тука приказната е сосема на место и нема нелогични ствари.
Кај Финчер у 7, убиецот оставаше пораки поврзани со седумте смртни гревови, тука приказната е поврзана со Питагоровата теорема за пријателски броеви, 220 и 284.
Види, сме изгледале милион трилер мистерии, детективски приказни, сериски убијци и не може од секој филм да очекуваме дека крајот ќе не тресне од земја. Завршени се тие приказни и јаки плот твистови што држат вода и се во границите на реалноста и нормалата.
Убиецот ќе го дознаеш на крај секако, ама нема да те изненади нешто особено. Поинтересна е целата приказна, целото дејствие и целата поврзаност со теоријата. Доста интересна идеја за серија на убиства и клучот кон нивното откривање.
Има и мини серија со истиот глумец, ваљда некој вид продолжување на приказната.
Актеров е многу јак, многу јако го изнесе тој крајно депресивен и тажен лик. Стварно, браво за него. Ректорот негов кога го предложуваше за соработник на полицијата, на тој инспекторот му рече дека е тежок интроверт што оди во границите на аутизам.
8/10 ќе му дадам.
Eteros ego
Димитрис е интровертно депресивно меланхоличен професор по криминологија чие секојдневие се состои од предавање во катедрата и одење во посета на татко му кој е во клиничка смрт и живее на апарати. Се случуваат серија на убиства и на полицијата и е потребна помош од експерт за убиства и криминал. Димитрис се вклучува во истражувањето на убиствата кои се поврзани со бројот 220 и цитати од Питагора. И го бараат убиецот.
Филмов многу ме потсеќаше на оние шпански трилер мистерии со таа разлика што тука приказната е сосема на место и нема нелогични ствари.
Кај Финчер у 7, убиецот оставаше пораки поврзани со седумте смртни гревови, тука приказната е поврзана со Питагоровата теорема за пријателски броеви, 220 и 284.
Види, сме изгледале милион трилер мистерии, детективски приказни, сериски убијци и не може од секој филм да очекуваме дека крајот ќе не тресне од земја. Завршени се тие приказни и јаки плот твистови што држат вода и се во границите на реалноста и нормалата.
Убиецот ќе го дознаеш на крај секако, ама нема да те изненади нешто особено. Поинтересна е целата приказна, целото дејствие и целата поврзаност со теоријата. Доста интересна идеја за серија на убиства и клучот кон нивното откривање.
Има и мини серија со истиот глумец, ваљда некој вид продолжување на приказната.
Актеров е многу јак, многу јако го изнесе тој крајно депресивен и тажен лик. Стварно, браво за него. Ректорот негов кога го предложуваше за соработник на полицијата, на тој инспекторот му рече дека е тежок интроверт што оди во границите на аутизам.
8/10 ќе му дадам.
McLovin
Politically Incorrect/Comedian/Mastrubator
- Член од
- 11 август 2016
- Мислења
- 3.517
- Поени од реакции
- 13.815
#5 Грција
Landscape in the Mist (1988) /Τοπίο στην ομίχλη/
Мојот прв филм од нашиот јужен сосед. Тешка и спора драма, како што можам да прочитам-своиствена за Ангелополус.
Две деца, брат и сестра сакаат да го запознаат својот татко кој го немаат видено ниту знаат како изгледа. Единствено што знаат за него е дека се наоѓа во Германија. Но дали навистина е така? Децата бегаат од дома и почнуваат со својата далечна рута. Не ми беше јасно како можат да се движат сами до Германија, но добро.
Како што кажав, тежок филм за гледање и мозгање. Претпоставувам има некоја поврзаност со другите филмови на Ангелополус (актерките). Многу скриени значења има и симболики. За мене повеќето несфатливи. Спор е филмот, на моменти досаден. По коментари читав, ретко да имаше негативни коментари, сигурно длабоко се запознаени со творештвото на гркот па им е нормално. Ова е нешто како Бергман од Шведска, а и неговиот стил не ми се допадна. Глумата беше океј.
Сега малку сум скептичен дали да гледам друг филм од него, да не биде истово верглање.
3/5
Landscape in the Mist (1988) /Τοπίο στην ομίχλη/
Мојот прв филм од нашиот јужен сосед. Тешка и спора драма, како што можам да прочитам-своиствена за Ангелополус.
Две деца, брат и сестра сакаат да го запознаат својот татко кој го немаат видено ниту знаат како изгледа. Единствено што знаат за него е дека се наоѓа во Германија. Но дали навистина е така? Децата бегаат од дома и почнуваат со својата далечна рута. Не ми беше јасно како можат да се движат сами до Германија, но добро.
Како што кажав, тежок филм за гледање и мозгање. Претпоставувам има некоја поврзаност со другите филмови на Ангелополус (актерките). Многу скриени значења има и симболики. За мене повеќето несфатливи. Спор е филмот, на моменти досаден. По коментари читав, ретко да имаше негативни коментари, сигурно длабоко се запознаени со творештвото на гркот па им е нормално. Ова е нешто како Бергман од Шведска, а и неговиот стил не ми се допадна. Глумата беше океј.
Сега малку сум скептичен дали да гледам друг филм од него, да не биде истово верглање.
3/5
- Член од
- 10 октомври 2011
- Мислења
- 6.165
- Поени од реакции
- 10.130
#9 Грција
The Other Me (Eteros Ego)
Филмов не ми беше во план зашто не го ни приметив кога гледав што имаат снимено Гејциве. Мерси Џони.
Нема да ја повторувам содржината, горе е кажана. Интересна мистерија, технички океј снимено.
Не можам да кажам дека е подобро од шпански трилери зашто не е, бар од тие што се на маестро Ориол Пауло, али е изненадувачки добро за земја која снимала генерално драметини.
После сцената со моторџијата го погодив убиецот, па само зашто го одгатнав пред да го откријат нека биде 7.5/10.
The Other Me (Eteros Ego)
Филмов не ми беше во план зашто не го ни приметив кога гледав што имаат снимено Гејциве. Мерси Џони.
Нема да ја повторувам содржината, горе е кажана. Интересна мистерија, технички океј снимено.
Не можам да кажам дека е подобро од шпански трилери зашто не е, бар од тие што се на маестро Ориол Пауло, али е изненадувачки добро за земја која снимала генерално драметини.
После сцената со моторџијата го погодив убиецот, па само зашто го одгатнав пред да го откријат нека биде 7.5/10.
- Член од
- 21 октомври 2011
- Мислења
- 1.747
- Поени од реакции
- 2.562
Чекам автобус и гледам иде еден познат. Веднаш се качив и тргна. Испадна тоа бил автобусот со кој што од Азербејџан стигнав во Хрватска, затоа ми бил познат. Ме врати назад во Азербејџан и ме остави пред градината на калинките.
А градината прекрасна. Ритамот на филмот го следи ритамот на животот во едно село кое што полека изумира. Следиме семејство кое се обидува да живее нормално после семејната трагедија. Кога конечно се случува нешто што ветува дека нештата сепак ќе се вратат во нормала, почнуваат полека да се отплеткуваат нишките.
Дедото беше многу добро одглумен лик.
Како маана можам да го издвојам тоа што имаше многу сцени со јадење, па непотребно ми отвори апетит. И многу сакаа да ѕиркаат, многу сцени во ентериер беа снимани преку прозор.
Многу солидно дело, штета што не е достапна квалитетна снимка.
Сега тргам за Грција, ваљда нема да е гужва за празнициве.
А градината прекрасна. Ритамот на филмот го следи ритамот на животот во едно село кое што полека изумира. Следиме семејство кое се обидува да живее нормално после семејната трагедија. Кога конечно се случува нешто што ветува дека нештата сепак ќе се вратат во нормала, почнуваат полека да се отплеткуваат нишките.
Дедото беше многу добро одглумен лик.
Како маана можам да го издвојам тоа што имаше многу сцени со јадење, па непотребно ми отвори апетит.
И многу сакаа да ѕиркаат, многу сцени во ентериер беа снимани преку прозор.Многу солидно дело, штета што не е достапна квалитетна снимка.
Сега тргам за Грција, ваљда нема да е гужва за празнициве.
- Член од
- 10 октомври 2011
- Мислења
- 6.165
- Поени од реакции
- 10.130
#10 Грција
Dogtooth
Најпознатиот грчки филм на лудакот Лантимос.
Се работи за семејство со три деца (две женски, едно машко, по околу 20 години сите тројца) што живеат во некое забутано село, на огромен имот и родителите им прават филмови на децава дека за да излезат од имотот треба да им испадне тој заб што се вика очник (dogtooth), aма може да го напуштат имотот само со кола, а може да научат да возат кола само кога повторно ќе им израсне тој заб. Што значи никогаш не можат да го напуштат имотот. Само таткото излегува надвор од имотот, оди на работа со колата, ги прави сите пазарувања, му носи цура на синот да ја клеца дома, додека децава се постојано терани да играат некои глупи игри и победникот добива награда за тоа.
Имаше смешни моменти како кога една од сестрите фрли играчка авионче преку оградата и синот бараше од таткото да му ја донесе играчката што беше еден метар од оградата и лудаков отвори капијата, се качи во колата, излезе со кола еден метар надвор, отвори врата, ја зеде играчката без излегување, се врати рикверц и ја затвори капијата, или кога на сред јадење една од ќерките ја прашува мајката што е тоа 'пичка', а оваа и вика ламба и и' дава пример: Во собата е темно, зашто 'пичката' е исклучена.
Имаше умоболни ствари ко инцестот, млатењето со ВХС ленти по глава, убивањето на мачка со ножици за поткастрување гранки...
Во Кан бил, номиниран за Оскар и штo уште не, ја би рекол во нормални земји сите инволвирани во филмов би требало да се пратат на лекување во ментална институција.
Другите филмови на Лантимос може се чудни, ама овој е умоболен.
Оцена 2/10 зашто технички беше добар.
Dogtooth
Најпознатиот грчки филм на лудакот Лантимос.
Се работи за семејство со три деца (две женски, едно машко, по околу 20 години сите тројца) што живеат во некое забутано село, на огромен имот и родителите им прават филмови на децава дека за да излезат од имотот треба да им испадне тој заб што се вика очник (dogtooth), aма може да го напуштат имотот само со кола, а може да научат да возат кола само кога повторно ќе им израсне тој заб. Што значи никогаш не можат да го напуштат имотот. Само таткото излегува надвор од имотот, оди на работа со колата, ги прави сите пазарувања, му носи цура на синот да ја клеца дома, додека децава се постојано терани да играат некои глупи игри и победникот добива награда за тоа.
Имаше смешни моменти како кога една од сестрите фрли играчка авионче преку оградата и синот бараше од таткото да му ја донесе играчката што беше еден метар од оградата и лудаков отвори капијата, се качи во колата, излезе со кола еден метар надвор, отвори врата, ја зеде играчката без излегување, се врати рикверц и ја затвори капијата, или кога на сред јадење една од ќерките ја прашува мајката што е тоа 'пичка', а оваа и вика ламба и и' дава пример: Во собата е темно, зашто 'пичката' е исклучена.
Имаше умоболни ствари ко инцестот, млатењето со ВХС ленти по глава, убивањето на мачка со ножици за поткастрување гранки...
Во Кан бил, номиниран за Оскар и штo уште не, ја би рекол во нормални земји сите инволвирани во филмов би требало да се пратат на лекување во ментална институција.
Другите филмови на Лантимос може се чудни, ама овој е умоболен.
Оцена 2/10 зашто технички беше добар.
- Член од
- 17 октомври 2011
- Мислења
- 14.913
- Поени од реакции
- 37.071
Нели? Еден од најубавите што ги гледав во предизвиков до сега.А градината прекрасна. Ритамот на филмот го следи ритамот на животот во едно село кое што полека изумира. Следиме семејство кое се обидува да живее нормално после семејната трагедија. Кога конечно се случува нешто што ветува дека нештата сепак ќе се вратат во нормала, почнуваат полека да се отплеткуваат нишките.
Дедото беше многу добро одглумен лик.
Како маана можам да го издвојам тоа што имаше многу сцени со јадење, па непотребно ми отвори апетит.
Многу солидно дело, штета што не е достапна квалитетна снимка.
McLovin
Politically Incorrect/Comedian/Mastrubator
- Член од
- 11 август 2016
- Мислења
- 3.517
- Поени од реакции
- 13.815
#5 Грција
Suntan (2016)
Иако овој филм е во категорија Комедија/Драма не би се сложил. Комедија немаше никаде. Ова е чист Психолошки трилер/Драма.
40 годишен доктор е испратен да биде главен и единствен доктор во едно село кое се наоѓа на остров. Докторот е сам, интровертен и повлечен тип на кој единствена окупација му е работата. Нема пријатели, не излегува и нема никакво хоби. Тоа ке се смени во летниот период кога плажите ке се исполнат од странци, претежно млади. Ке се запознае со една група на млади туристи, дојдени да ги изживеат младите години. Ке се вљуби во девојка која е дел од истото друштво и од таму ке почнат сите проблеми.
Филмот почна многу мрачно, депресивно и споро. После синоќешното мое пиење не мислев дека ова е филм за мене, барем денес. Пошто денот после пиење ми е депресивен. Подоцна се разви во навистина добро дело, интересни случки, пејсажи, музика. Ми се допадна. Ама само првиот саат. Подоцна филмот се' упропасти и се приближуваше кон својот крај баш досадно и за мој вкус лошо. Не ми се допадна крајот.
Ова е филм во којшто ке се пронајдат многу од вас. Јас сум човек сличен на докторот. Зафатен, дисциплиниран, едноставно си го гледам животот. Ми фали забава. Но не со секој. Сакам да се запознавам со луѓе но најчесто подоцна ми стануваат досадни, тешко да се сврзам со некој силно. Ми беше жал са човекот бидејќи го разбирам. Не го оправдувам неговиот начин за пристап во подоцниот дел од филмот, секако. Се на се, океј филм, гледлив. Да имаше друг расплет на настаните можеби ке добиеше доста повисока оценка.
3,5/5
Suntan (2016)
Иако овој филм е во категорија Комедија/Драма не би се сложил. Комедија немаше никаде. Ова е чист Психолошки трилер/Драма.
40 годишен доктор е испратен да биде главен и единствен доктор во едно село кое се наоѓа на остров. Докторот е сам, интровертен и повлечен тип на кој единствена окупација му е работата. Нема пријатели, не излегува и нема никакво хоби. Тоа ке се смени во летниот период кога плажите ке се исполнат од странци, претежно млади. Ке се запознае со една група на млади туристи, дојдени да ги изживеат младите години. Ке се вљуби во девојка која е дел од истото друштво и од таму ке почнат сите проблеми.
Филмот почна многу мрачно, депресивно и споро. После синоќешното мое пиење не мислев дека ова е филм за мене, барем денес. Пошто денот после пиење ми е депресивен. Подоцна се разви во навистина добро дело, интересни случки, пејсажи, музика. Ми се допадна. Ама само првиот саат. Подоцна филмот се' упропасти и се приближуваше кон својот крај баш досадно и за мој вкус лошо. Не ми се допадна крајот.
Ова е филм во којшто ке се пронајдат многу од вас. Јас сум човек сличен на докторот. Зафатен, дисциплиниран, едноставно си го гледам животот. Ми фали забава. Но не со секој. Сакам да се запознавам со луѓе но најчесто подоцна ми стануваат досадни, тешко да се сврзам со некој силно. Ми беше жал са човекот бидејќи го разбирам. Не го оправдувам неговиот начин за пристап во подоцниот дел од филмот, секако. Се на се, океј филм, гледлив. Да имаше друг расплет на настаните можеби ке добиеше доста повисока оценка.
3,5/5
- Член од
- 21 октомври 2011
- Мислења
- 1.747
- Поени од реакции
- 2.562
Да, баш беше убав и воопшто не ми беше спор. Дури и оние долгите кадри од ливади и овоштарници. Сепак досега хрватскиот ми е нај од предизвиков.