Тошак и Бабунски, го заборавија „црвено-црниот“ бомбардер
На крајот од минатата работна седмица, селекторот на фудбалскиот национален тим на Македонија, Џон Тошак, го објави списокот со репрезентативци, за претстојниот пријателски натпревар против Албанија. Можеби ќе звучи како чаршиски муабет, меѓутоа на него одново доминираат имињата на фудбалерите со кои помошникот Бобан Бабунски, начисто го „оплеска“ претходниот квалификациски циклус со селекцијата до 21-година. Од друга страна, меѓу 24-те повикани кандидати нема место, за „црвено-црниот“ бомбардер, Филип Ивановски, од редовите на водечкиот Вардар. Оправданието дека Македонија отсекогаш имала два милиони неофицијални селектори е најлесно да се искористи како алиби за објавениот список. Меѓутоа во продолжение ви презентираме пет причини, поради кои за „расниот“ голгетер од домашното првенство едноставно мораше има повик, барем за оваа пријателска средба со западниот сосед.
1.Најдобар стрелец во ПМФЛ
По 13-те одиграни кола во македонската прва фудбалска лига, Филип Ивановски е прв стрелец, со вкупно 10 постигнати погодоци во дресот на скопски Вардар. Благодарение на нив, „црвено-црните“ се убедливо први на табелата со 5 бода предност во однос на второпласираниот Металург. Без него во своите редови, веројатно најтрофејниот фудбалски колектив во земјава, се уште ќе беше на ланското „дереџе“, во борба за опстанок наместо за европските купови, односно шампионската титула.
2. Способност да реши клучен натпревар
Симпатизерите на Македонија Ѓорче Петров, како и сите љубители на домашниот фудбал уште долго ќе го паметат неговиот погодок во финалето од државниот Куп во 2006-та година, кога со својот „слалом“ од средината на теренот ги „нанижа“ играчите на Шкендија. Што се однесува до тековната сезона, Ивановски два пати едно по друго го реши градското дерби против Работнички, постигнувајќи три гола на двете средби. Во листата на стрелците се запиша и на натпреварите против главните конкуренти за есенската титула Металург и Шкендија.
3.Вродено чувство за гол
Можеби не располага со некоја врвна техника и бравурозни дриблинзи налик својот клупски колега Лико, но затоа секогаш знае да се најде на вистинското место и со нему својствената леснотија да ја спроведе топката во противничката мрежа. Во прашање е елемент од играта, кој што на еден напаѓач или му е дарен како талент од бога или едноставно го нема. Оттука, анализирајќи го според неговата физичка конституција и телесна висина, Филип Ивановски со право ќе го наречеме вардаровиот Марио Гомез.
4. Редовна минутажа
Општо познато е правилото дека за репрезентацијата можат да играат само најдобрите и најдобро подготвените. За врвната форма во која што се наоѓа „центарфорот“ на стратегот Илчо Ѓорѓиоски, доволно говорат статистичките податоци од натпреварите од Првата лига. На 13-те првенствени средби од тековната сезона, Ивановски настапи на вкупно 11 и притоа мина точно 990 минути активна игра на фудбалските терени. Во прашање е минутажа на која што би можел да му подзавиди дури и Горан Пандев.
5. Добар впечаток на средбите против Ерменија и Словачка
За волја на вистината квалитетите на Филип Ивановски не им се непознати на Тошак и Бабунски. Фудбалерот на Вардар, доби шанса за настап на двете последни средби од евроквалификациското фијаско. На гостувањето во Ереван, беше еден од ретките кој што влегуваше во шанса, во катастрофалниот пораз од 4-1 против Ерменија. На средбата против Словачка, откако влезе во игра во второто полувреме со себе ја донесе и потребната свежина во нападот, по што беше постигнат и израмнувачкиот погодок.
http://sport.mnogoo.mk/mk/articles/Fudbal/toshak-i-babunski-go-zaboravija-crvenocrniot-bombarder
.. Брат ми се утепа од плачење(ма исто и јас)..Голем плачко сум 
