Она што го чекав скоро две децении се случи конечно. Сега дури и да го расформираат клубот или да играат само егзибициони натпревари, не е битно, срцево е полно. Еј не можам да верувам, Интер е на врвот на Европа. Вчера викав и скокав и плачев и гушкав и пеев, ама признавам сум се радувал на обични победи со Џенова, Сиена и слични тимови повеќе, зашто не сум потполно свесен што се случи. Знам, има навивачи на Реал, на Барса, на Милан, кои го славеле ова и повеќе пати, ама никој не може да го доживее истото како што на еден навивач на Интер му значи ова. После сето патење, губење, уништени сезони, годинава наплативме за се.
И, знам дека не треба да збориме за Мурињо. или за Милито, или за било кој, ова е успех на Интер како целина. Но, Мурињо е човекот што го овозможи ова, заедно со Морати, и затоа ми е многу криво што ќе си замине, иако до последен момент ќе се надевам дека ќе остане кај нас. Но, ќе замине како Шампион, на врвот, и колку и да не го посакувам тоа, сепак, подобро е оваа приказна да остане блескава засекогаш, одошто било што во иднина да ја засени. Сезонава нема да се повтори, веројатно сите се свесни за тоа, но додека некои уште вчера ми порачаа како со нетрпение го очекуваат моментот кога Интер повеќе нема да биде шампион, сега, денес, ИНТЕР е најголем на планетава. На истиот начин, можеби сега е најдобро време да се повлече и капитенот, со тројна титула, со сите заслуги, но верувам ќе сака уште една сезона да го слави овој успех.
Поздрав за сите тука, иако не сум пишал никогаш, редовно ве читам, и верувам кај сите го има ова задоволство кое го чувствувам јас денес, без разлика колку време сте со Интер.
и си се видовме на крај ,,, 
