Erich Zann
Модератор
- Член од
- 13 мај 2012
- Мислења
- 14.652
- Поени од реакции
- 31.882
- Возраст
- 34
Денешниов натпревар ме потсети целосно на едно искуство шо го имав дури тренирав фудбал. Бевме да играме со Караорман. На полувреме 0-0. Се скапаа клоцање, онака груба игра, дифтарска. Дури и за време на натпреварот ја добиваа поддршката од тренерот кој им даваше некои такви фикс идеи и команди.
И седиме в соблекувална на полувреме и му викаме на тренеров-Вака и вака, ептен клоцаат, маваат, еден покажува една рана, друг друг, трет некое набиено место и ни вика.
-Скријте им ја топката бе. Играјте смирено, не брзајте, не се плашете и скријте им ја топката. Од то понервозно да не можиш да фатиш топка нема. Ајде одиме помудро, победата сама ќе си дојди.
И навистина се обидевме, ја смиривме играта со пасови, и на крај победивме 1-0.
Така и овие натпревари со Атлетико. Само мудро, и смирено, поседот нека ги гази 70 со 30, и нека се нервираат....то е та формула

И седиме в соблекувална на полувреме и му викаме на тренеров-Вака и вака, ептен клоцаат, маваат, еден покажува една рана, друг друг, трет некое набиено место и ни вика.
-Скријте им ја топката бе. Играјте смирено, не брзајте, не се плашете и скријте им ја топката. Од то понервозно да не можиш да фатиш топка нема. Ајде одиме помудро, победата сама ќе си дојди.
И навистина се обидевме, ја смиривме играта со пасови, и на крај победивме 1-0.
Така и овие натпревари со Атлетико. Само мудро, и смирено, поседот нека ги гази 70 со 30, и нека се нервираат....то е та формула



Последно уредено: