Драга Кајгана
- Креатор на темата Гладиус
- Време на започнување
- Статус
- Член од
- 14 октомври 2010
- Мислења
- 5.153
- Поени од реакции
- 16.099
Драга,
Следи хајлајтот од денешниов ден, кога открив дека притисокот може да ми биде и повеќе од низок, т.е може и да не се измери од прво мерење.
Многу ретко го фаќам внучето на газдите на гости, а притоа и јас да сум послободна за да се занимавам со него. Али кога и да го фатам, тоа е една квалитетна дружба.
Едвај има 8 години, али е многу паметно и интересно дете.
Обично карти си играме, па ми раскажува нешто во школо што правел, како му била облечена женската број 2 оти ги има четири
, па како му било на кошарка, па на англиски ...
Денес не знам што го фатило детето, па ми вика едно време - Ами ти не си многу поголема од мене.
Јас го гледам чудно оти и така не бев многу при памет и го прашувам колку години мисли оти имам. Се мисли детево и ми вика - 14!
Кога му реков колку имам, си прерачуна оти сум прилично поголема од него, и ко право фраерче ми вика - Ееее, па ти секако не личиш на толку!
За некоја година, детево ако продолжи вака слатко да збори, ќе врти четири ко ништо.
Следи хајлајтот од денешниов ден, кога открив дека притисокот може да ми биде и повеќе од низок, т.е може и да не се измери од прво мерење.
Многу ретко го фаќам внучето на газдите на гости, а притоа и јас да сум послободна за да се занимавам со него. Али кога и да го фатам, тоа е една квалитетна дружба.
Едвај има 8 години, али е многу паметно и интересно дете.
Обично карти си играме, па ми раскажува нешто во школо што правел, како му била облечена женската број 2 оти ги има четири
, па како му било на кошарка, па на англиски ...Денес не знам што го фатило детето, па ми вика едно време - Ами ти не си многу поголема од мене.
Јас го гледам чудно оти и така не бев многу при памет и го прашувам колку години мисли оти имам. Се мисли детево и ми вика - 14!
Кога му реков колку имам, си прерачуна оти сум прилично поголема од него, и ко право фраерче ми вика - Ееее, па ти секако не личиш на толку!
За некоја година, детево ако продолжи вака слатко да збори, ќе врти четири ко ништо.
Io Sono Interista
The original, one and only IoSono.
- Член од
- 21 декември 2007
- Мислења
- 29.042
- Поени од реакции
- 62.063
blue ladybug
Фанг ловер
Драга,
Како народ, сме мрчатори прва класа. Само за мрчење, вреѓање и плукање сме создадени, мајке му. Сите тогаш имаат по нешто да кажат. За помош кога треба, никој го нема никаде. Тогаш нема што да се каже.
Како народ, сме мрчатори прва класа. Само за мрчење, вреѓање и плукање сме создадени, мајке му. Сите тогаш имаат по нешто да кажат. За помош кога треба, никој го нема никаде. Тогаш нема што да се каже.
Prime
Оптимус
- Член од
- 4 јули 2010
- Мислења
- 6.202
- Поени од реакции
- 8.234
Драга денес бев Велес на фудбал..
И победивме и почастени не испратија што ги тепавме, па ручече,кафенце, мафенце...
Исто така денес бев наречен срце или срцка од мажи колку цел живот жени што ме нарекле срцка, на секој збор тоа му беше...
Во секој случај многу гостопримливи и фини луѓе ми се видоа Велешани.
И победивме и почастени не испратија што ги тепавме, па ручече,кафенце, мафенце...
Исто така денес бев наречен срце или срцка од мажи колку цел живот жени што ме нарекле срцка, на секој збор тоа му беше...
Во секој случај многу гостопримливи и фини луѓе ми се видоа Велешани.
Z
Zoza
Гостин
Dobro be u pm sto ne vovedat zakon oti prodavackite goli glavi treba da se ishishame...mislam wtf...
Hurin
Pokerface bastard
bev na teatar I vidov dva kura I dve cicki...
che si legnam sea
che si legnam sea
Z
Zoza
Гостин
Kajgi eden povik me iznervira sleden me raspolozi...utre odam na mnoggu ubavo mesto huhu edvaj cekam...
- Член од
- 13 јули 2010
- Мислења
- 1.373
- Поени од реакции
- 1.596
Драга , имам нешто да споделам со тебе. И мислам дека секој треба да го прочита, да се освестат и да не ги прават грешките кои јас ги правам ... Незнам дали некој го прочитал ова , ама јас првпат налетав на текстов па не ми замерувајте ако е старо:
Imagine there is a bank that credits your account each morning with $86,400.
It carries over no balance from day to day. Every evening deletes whatever part of the balance you failed to use during the day.
What would you do?
Draw out every cent, of course!!!
Each of us has such a bank. Its name is TIME.
Every morning, it credits you with 86,400 seconds. Every night it writes off, as lost, whatever of this you have failed to invest to good purpose. It carries over no balance. It allows no overdraft. Each day it opens a new account for you. Each night it burns the remains of the day. If you fail to use the day’s deposits, the loss is yours.
There is no going back. There is no drawing against the “tomorrow”. You must live in the present on today’s deposits. Invest it so as to get from it the utmost in health, happiness, and success!
The clock is running. Make the most of today.
To realize the value of one year,
ask a student who has failed his final exam.
To realize the value of one month,
ask the parent of a premature baby.
To realize the value of one week,
ask the editor of a weekly newspaper.
To realize the value of one day,
ask a daily wage laborer who has a large family to feed.
To realize the value of one hour,
ask lovers who are waiting to meet.
To realize the value of one minute,
ask a person who has missed the train, the bus, or a plane.
To realize the value of one second,
ask a person who has survived an accident.
To realize the value of one millisecond,
ask the person who has won a silver medal at the Olympics.
Treasure every moment that you have! And treasure it more because you shared it with someone special, special enough to spend your time. And remember that time waits for no one.
Imagine there is a bank that credits your account each morning with $86,400.
It carries over no balance from day to day. Every evening deletes whatever part of the balance you failed to use during the day.
What would you do?
Draw out every cent, of course!!!
Each of us has such a bank. Its name is TIME.
Every morning, it credits you with 86,400 seconds. Every night it writes off, as lost, whatever of this you have failed to invest to good purpose. It carries over no balance. It allows no overdraft. Each day it opens a new account for you. Each night it burns the remains of the day. If you fail to use the day’s deposits, the loss is yours.
There is no going back. There is no drawing against the “tomorrow”. You must live in the present on today’s deposits. Invest it so as to get from it the utmost in health, happiness, and success!
The clock is running. Make the most of today.
To realize the value of one year,
ask a student who has failed his final exam.
To realize the value of one month,
ask the parent of a premature baby.
To realize the value of one week,
ask the editor of a weekly newspaper.
To realize the value of one day,
ask a daily wage laborer who has a large family to feed.
To realize the value of one hour,
ask lovers who are waiting to meet.
To realize the value of one minute,
ask a person who has missed the train, the bus, or a plane.
To realize the value of one second,
ask a person who has survived an accident.
To realize the value of one millisecond,
ask the person who has won a silver medal at the Olympics.
Treasure every moment that you have! And treasure it more because you shared it with someone special, special enough to spend your time. And remember that time waits for no one.
Medea
Облинеса
- Член од
- 25 април 2007
- Мислења
- 2.973
- Поени од реакции
- 3.269
Mи се јадат шпагети Карбонара во ниедно време...
И тоа од едно млако ресторанче во Драч, Албанија, целото во дрвенарија, со јужњачки шмек, келнерите зборуваа италијански и грчки. Англиски? Ни да бекнат.
Ми мирисаат пижамите на него. Си зборувавме кратко. Тој е моја лажица, мое вилувче, мој прибор со кој ја хранам душата. Денес мислам дека собрав се’ што може да заокружи кујна, музика, љубов, пишување и страст.
Си го гледав Julie & Julia по стоти пат. Ми се прави таков некој проект. Си се наоѓам во профилите на тие храбри, обични жени. Ликови. Уште повеќе ме трогнува фактот дека приказната е реална, опиплива и чиста. Па си матам со дрвена маталка жолчки и брашно, додавам занесено сирење, пројата добива шмек на домаќинлук и филмови со титл на француски, маслинките играат некој танц низ фрижидер. И се’ добива смисла. Малиџано и лук. Божество! Па чоколадни топчиња. И ти се топат под прсти. Како снегулки, ама од чоколада, топли. Очајувам дека сум заробена во администрација, а во слободно време поетишинувам. Кој глагол. Поетишинување. Ко преобратување. Па варам компот од круша. Со грам каранфилче, за да замириса цел влез. Ја читав и Тита, меѓу редови. Como agua para chocolate. И Роза Фјоре, од Кујна. Што сум јас, освен еден примерок кој заглавува во вакви пасуси? Што може да ме спаси, освен готвењето, пишувањето, сакањето, пеењето? Занес, во боја. И пак ми се отвараат тајни долапчиња во себе - за топол багет со путер и наросен копар, се’ додека не полудиш. И вино со капаче на кое пишува - blanc étoiles. Ми се причинува, или од некаде надојде мирис на ванила?
Можам да сонувам во крем бруле, со кврцнат кафеав шеќер. Го правеа добро вo Taste of California ресторанот во Дебармаало, но згасна.
Симфонија на една ноќ, среда. Кога шпагети Карбонара ти ѕвонат на непце. А ти, пишуваш во копнеж за некаков мир. И на диета. Со либето скајпаш и си делите милозвучја, го чекате декември кога постелнината ќе се топли од Љубов.
Попатетична, амин.
Ама би готвела сега. За сите осамени срца на светот.
М.
И тоа од едно млако ресторанче во Драч, Албанија, целото во дрвенарија, со јужњачки шмек, келнерите зборуваа италијански и грчки. Англиски? Ни да бекнат.
Ми мирисаат пижамите на него. Си зборувавме кратко. Тој е моја лажица, мое вилувче, мој прибор со кој ја хранам душата. Денес мислам дека собрав се’ што може да заокружи кујна, музика, љубов, пишување и страст.
Си го гледав Julie & Julia по стоти пат. Ми се прави таков некој проект. Си се наоѓам во профилите на тие храбри, обични жени. Ликови. Уште повеќе ме трогнува фактот дека приказната е реална, опиплива и чиста. Па си матам со дрвена маталка жолчки и брашно, додавам занесено сирење, пројата добива шмек на домаќинлук и филмови со титл на француски, маслинките играат некој танц низ фрижидер. И се’ добива смисла. Малиџано и лук. Божество! Па чоколадни топчиња. И ти се топат под прсти. Како снегулки, ама од чоколада, топли. Очајувам дека сум заробена во администрација, а во слободно време поетишинувам. Кој глагол. Поетишинување. Ко преобратување. Па варам компот од круша. Со грам каранфилче, за да замириса цел влез. Ја читав и Тита, меѓу редови. Como agua para chocolate. И Роза Фјоре, од Кујна. Што сум јас, освен еден примерок кој заглавува во вакви пасуси? Што може да ме спаси, освен готвењето, пишувањето, сакањето, пеењето? Занес, во боја. И пак ми се отвараат тајни долапчиња во себе - за топол багет со путер и наросен копар, се’ додека не полудиш. И вино со капаче на кое пишува - blanc étoiles. Ми се причинува, или од некаде надојде мирис на ванила?
Можам да сонувам во крем бруле, со кврцнат кафеав шеќер. Го правеа добро вo Taste of California ресторанот во Дебармаало, но згасна.
Симфонија на една ноќ, среда. Кога шпагети Карбонара ти ѕвонат на непце. А ти, пишуваш во копнеж за некаков мир. И на диета. Со либето скајпаш и си делите милозвучја, го чекате декември кога постелнината ќе се топли од Љубов.
Попатетична, амин.
Ама би готвела сега. За сите осамени срца на светот.
М.
- Член од
- 21 септември 2012
- Мислења
- 1.308
- Поени од реакции
- 1.443
Драга... Ма немам јас ништо драго. Дел од еден прекрасен текст на другарче, во кој тотално се пронаоѓам. Знаеш што ? Доста е. Преку глава ми е веќе... лимитот е надминат, доста е веќе.
Ми велат се смени. Да се сменив. Што очекуваше човеку, доживотно да го трпам твоето срање? Мислиш дека никогаш немаше да сфатам? Дозволував, трпев, патев и тагував, но доволно беше. Иде и моето време, доволно долго бев роб на своите грешки. Да, самиот дозволив, дозволив да боли кога не требаше. Дозволив да ме допрат работи коишто навидум не значајни, за мене поболни од самата смрт.
Бев друг човек, признавам. Бев помил и подраг. Бев оној на кого сите можеа да сметаат. Ме знаеш ден? Нема проблем, еве ти го срцето, стави го во чинија, исецкај го, изеди го, пак сум тука. Ќе останам. Глупак. Што ли мислев. Каде ли ми беа очите кога ми требаа? Но, добро е. Знаеш, подобро подоцна отколку никогаш. Еве ги, тука биле, гледам јасно сега. Гледам сето она пред коешто се правев слеп со денови, месеци. Гледам болка каде што порано гледав среќа. Гледам омраза каде што чувствував љубов. Таков ти е овој свет, суров и студен. И јас ќе бидам таков.
-Вик.
Поарно ќе ги прочитам сите книги на Стефани Мајер отколку едно "стихче" од Лешоски
Ilumious
Патник, педер, поет, администратор, масон
Драга, во автобуси испотепаа деца, никој ништо не прави, или паа даааа прави, еве на социјалниве мрежи поготово на Твитер оние сезнајко ванаби распеани Скопјани се загнале за МувемберМК движење. Не ќе е поарно драга, наместо такви организации да му се влезе во корен на проблемот, како на пример организирање бунт поради загадениот воздух, храна, нискиот квалитет на живот кои се директни причинители на болестите? Секако дека не. Ште пуштаме мустаќи.
Денов газ преку глава. Станав во 6 и 30, во 7 се нацртав на клиника. Ми го направија забов како што си беше. И после драга замисли имав работа до Катастар. И замисли само јас бев со помалку од 60 години таму. И замисли едношалтерскиов систем да ти бил играње пинг понг со тебе од врата до врата. И замисли ако живееш во Ѓорче, куќата да ти ја стават на некоја рандом улица во Хром. Колку бе треба да не знаеш да препишеш базични информации? Да препишеш зборам. Пола од администрацијава е за во прво одд назад, другата пола е за во Алкатраз три месеца па после назад да видиме дали ќе се поправат некои работи.
И дома демек ќе легнам не бе, три пати се јавија неписмените од работа што не знаат конект да направат. Од 18 вечерта па се до сега еве 3:34 часот, имам спиено три пати на по еден час.
Само сакам да бидам ослободена од неписмен народ, е само тоа Кајгано. Народ што и да му објасниш по 100 пати џабе е. Не е ни чудо што не ни даваат визи за нигде.
ајде чао идам јас да сварам какао и да гледам реприза на квизов со Лила, интригантен е фактот како глумат изненаџеност. Пуса
Денов газ преку глава. Станав во 6 и 30, во 7 се нацртав на клиника. Ми го направија забов како што си беше. И после драга замисли имав работа до Катастар. И замисли само јас бев со помалку од 60 години таму. И замисли едношалтерскиов систем да ти бил играње пинг понг со тебе од врата до врата. И замисли ако живееш во Ѓорче, куќата да ти ја стават на некоја рандом улица во Хром. Колку бе треба да не знаеш да препишеш базични информации? Да препишеш зборам. Пола од администрацијава е за во прво одд назад, другата пола е за во Алкатраз три месеца па после назад да видиме дали ќе се поправат некои работи.
И дома демек ќе легнам не бе, три пати се јавија неписмените од работа што не знаат конект да направат. Од 18 вечерта па се до сега еве 3:34 часот, имам спиено три пати на по еден час.
Само сакам да бидам ослободена од неписмен народ, е само тоа Кајгано. Народ што и да му објасниш по 100 пати џабе е. Не е ни чудо што не ни даваат визи за нигде.
ајде чао идам јас да сварам какао и да гледам реприза на квизов со Лила, интригантен е фактот како глумат изненаџеност. Пуса
P
parvati
Гостин
КајСи Д
Ја увек кд ке прочитам пост за некоју дружбу сс мало дете, разнежну се и лупну лајк. Нема поголема занимација и лачење на позитивну енергију кд ке се играш сс некое дете. Ја праву склекови сс њега на грб, а оно се смее најслатко на сфет и му е поинтересно од било кој цртан или играчку.
Да су ни живи и здрави мали дечиња!
Днска е сфетски дн на деца, ај нек им е најхепи и безгрижно
Ја увек кд ке прочитам пост за некоју дружбу сс мало дете, разнежну се и лупну лајк. Нема поголема занимација и лачење на позитивну енергију кд ке се играш сс некое дете. Ја праву склекови сс њега на грб, а оно се смее најслатко на сфет и му е поинтересно од било кој цртан или играчку.
Да су ни живи и здрави мали дечиња!
Днска е сфетски дн на деца, ај нек им е најхепи и безгрижно
- Статус