Драга
Доживеав мало просветлување вечерва..
Не можеш некому да му се лутиш зашто е неук и зашто не знае.
Не можеш да му се лутиш зашто е полн со предрасуди и илузии.
Не можеш да се лутиш на глупавост.
Можеш само да им простиш и да продолжиш понатаму со животот, надевајќи се дека некогаш во животот ќе доживеат просветлување.
И најбитно, си простив себе си затоа што дозволив другите да ми кажуваат за моите чувства и емоции, другите да влијаат врз мојата перцепција и други да ми ја кројат иднината.
Си простив дека не им верував на своите инстинкти.
И да, човек сум. Си дозволувам да грешам, и да плачам, да бидам среќна и да сакам, си дозволувам да бидам намќореста и да мрчам, си дозволувам да им се развикам на луѓето кога денот ми е наопаку и си дозволувам да им се извинам. Си дозволувам да бидам дете, си дозволувам да се менувам, да уживам.
И си дозволувам да имам грижа на совест, да знам дека сум способна да почувствувам емпатија и жалење.
Знам дека не сум супериорна, дека не сум совршена и најдобра во многу области, а и не се трудам да бидам, поважно ми е да бидам среќна сега и овде, за повеќе секогаш има време.
Среќна сум. Знам зошто и знам кој ме прави среќна. Одбирам да бидам опкружена со тие луѓе, луѓето кои ме смеат, кои се грижат, за кои се грижам. Кои ме сакаат и кои ги сакам, кои веруваат во мене, ме обожаваат и не се плашат да ми го кажат тоа. Кои ми викаат дека сум срцка и ме гушкаат како да им е последно. И најважно, ме разбираат и прифаќаат.
Животот ми праќа моменти и луѓе кои ми го менуваат животот и сум благодарна за нив, се е полесно кога го слушаш срцето.
Имам избор, тоа е убавината во мојот живот...
И ко за крај...
Reci mi sta si uradio ako ti zivot prodje u nervozi,
sta si uradio ako zatvoris oci pred ljudima dobrim,
i neka se lose misli sklone jer ne treba ti to,
i jedan osmeh dovoljan je,ceo svet je tvoj.
