Драга Кајгана

Статус
Затворена за нови мислења.
Имам еден комшија чиј живот се поклопи целосно со една од епизодите на Six Feet Under. Пред 15-тина години почина неговата сопруга. Од тогаш живее сам во ептен малечка куќарка со 2 до 3 соби, веднаш наспроти мене. Има мал двор во кој одгледува неколку цвеќиња кои веројатно се единствените живосии кои постојано го опкружуваат и му задираат во животот секој ден.

Скоро секое попладне кога е времето убаво, седнува на скалите од неговата куќа и ужива во сонцето и тишината на нашата нема улица. Онака седи без да го насочи погледот во некоја посебна точка. Кога пак ноќта ќе надојде, прави обиколка околу градот која обично ја завршува со неколку круга низ прилепската чаршија. Секогаш кога ќе се сретнеме го поздравувам. Обично врзуваме муабет од неколку реченици од типот-Шо прајш арен - Да добар сум - Вие добри - Да се можи -Шеткаш - Малку..........или пак нешто за спортов актуелно што се случува, бидејќи колку што знам човеков има само радио во куќата, телевизија јок, па ако нешто слушнал ќе праша за некоја моја импресија од визелната страна.

Јас со сигурност сум еден од максимум 10-те чоеци со кој човеков си вика здраво воопшто, покрај продавачката од локалната продавница, домашниве мои и чат пат некој комшија или евентуално познајник. Има еден син кој никогаш ниту дошол, ниту го видел, туку му испраќа по некој денар преку поштарот, онака колку за преживување. И така тој се носи со преживувањето со кое се носиме и ние обичните смртници преку отсуство на било каква емоционалната поврзаност со луѓето, присуство на отуѓеноста, или да бидам поконкретен не може да се нарадува на свадби/крштевки/веридби/убави случувања на блиски и подалечни, но од друга страна не може ниту да се натагува на смртта од некој, загубата, повредата, или лошите случувања. Тера еден таков живот во една права линија без никакви промени. Тера чудна монотонија, си земам за право така да ја наречам бидејќи кој не би дефинирал така нешто кое се повторува скоро 15-тина години секој божји ден. И во епизодата од Six Feet жената си живееше сама, мирно и спокојно, се до мигот кога несакано се задави со храна и почина. Трупот и го пронајдоа по одредено време, во целосно распаѓање, целосно сам со по некоја мравка/инсект околу себе и на себе, баш како и нејзиниот живот............За нештото да биди уште потрагично на нејзиниот погреб не присуствуваше никој, затоа што и немаше кој да присуствува, па така мајката од фамилијата (оние кои ја гледале серијата знаат) која се занимава со погребалните работи ги собра нејзините 3 деца, и ги седна да ја ислушаат молитвата на попот, од сожалување кон жената која доколку не се случеше ова ќе беше испратена во вечното почивалиште туку-така, празно.
Грдо нели? Човек си, живееш, оставаш некоја трага во просторот и времето, или барем мислиш дека оставаш, за крај да заминеш како да никогаш и да не си живеел меѓу луѓето. Онака како пеперутка која се лупа во светилката за да изгори и да се претвори во обична прав, разнесена од ветерот.
Секој со маката и со животот нели.........Можеби човекот си вика Кој ти кур овој дегенов турвиор размислувал за мене и мојот живот, за мојата смрт. Кој ти кур се нажалил кога мене ми е супер и вака. За крај ќе завршам со eдна мисла од Орсон.


orson-welles-quote-engaging-quotes-about-being-alone-31608.jpg
 
Драга...

... доста му беше на Рики (Ламберт). Се враќам на она препознатливото. Се осеќам ко "I came here to change my avatar and start partying.... and I already changed my avatar".
 
види го бе кај ја ставил Шумеча... џониб стави го таму :D

иначе драга Филип 2 стадионот ептен добро изгледа со осветлувањето само да не се мења ко циганаана, нека седи една боја.
 
Ваљда не е добро чим се враќам на ова,што знам можда е тоа носталгија по тинејџерските денови,кога царов беше у мода.Наместо да се носат едни па исти по 100 пати,би можело да се донесе нешто ново за промена,чисто да освежи.Да не биде дека се праем паметен,и ја слушам таков вид на музика,за разлика од некој,кој што се прават закоравени металци,и слично.Ама едноставно ни фали некој несекојдневен настан.
 
Драга
3000 пост :vozbud: Чисто да се израдуваме за нешто :icon_lol:
Мислам дека денес е последниот ден со веб странава на мајка ми. Ми вика ќе мењаме, ама нешто не ми се верува :D Имаше неколку дена да ми даде предлози за да сменам некои работи, ама многу амбиција и ништо од акција :D Што е добро, пошо и текна откако ја напраив скоро цела. Уште да требаше да мењам, и немаше никогаш да отиде лајв :P Уште преводот ми остана. И јасно ми е зашто никогаш нема да станам преведувач :LOL:
Убаво било да си имаш алое дома. Си подизгорев кога ја правев скарата и утредента на џетски не помогна баш. Ама алоето помогна :D
Кога ја спомнавме скарата, да си се пофалам дека е скоро готова и изгледа одлично :pipi: Ми фали уште еден спреј да покријам кај сум утнала и немаа веќе бе. Сеа треба да чекам да донесат. Или да идам на друго место и да се молам дека го имаат истиот. Ај нареднава недела ќе биде :D
Да ти се пофалам си добив наочари за сонце за мојот роденден :love: Многу ми се убави. Сеа немора да мижуркам :X3:
 
Драа
Највеќи фраер сам на работу, затој што само ја сам мушко : D Само една тетка ми праи мерак у муабет, сфи друи су колко да кажеф нешто. Две жене - пазар, три жене - бувљак, четири жене - протести пред владу, пет жене - пазар у четфртак.
А кафица у шес и три е боље од кафицу у шес и шес.

Ичера треаше да играм фузбал, ама после обилан ручак и некоју чашку ракиичку/пифце не се трчи бе. Викам ај ке брану, курац гол еј. Стра ме фаќа ке ми извадиф муабет дека и ја иам шес прсти на едну руку.:ROFLMAO:
 
Драга Кајгана,

Во очекување на концерт на Туше со македонската филхармонија feat Тавитјан Брадрс.
 
Драга, татко ми ме утепа од зезање дека мобилниот ќе ми го поврзел со ѕвончето од влезната врата. За подобро да сум го слушала. :ROFLMAO: Ама стварно па, сеа ја треба цело време да знам каде ми е мобилниот? :noze:
Искрено не ги сфаќам тие што постојано висат на телефон. Па што муабет праат цело време? Зарем имаат толку теми на разговор? :D Еве сеа ја по вторпат го пуштам казанчето, пошто нејќеше од првпат. Ти што ми правиш? :X3: А кај тебе фаќа казанчето? :P
Ја не ги сфаќам нив, они не ме сфаќаат мене и така. :ROFLMAO: Нејќам никој да се навреди, него чисто онака реторички прашања. :oops:
Али највише мрзам кога ми ѕвони, а ја не знам од каде. :icon_lol: Па уште ако е на дрмање... Цел стан ќе го пребарам по шест пати и на крај ќе искочи од некои фармерки. Гарант има способност да се телепортира. :D

Битно гласот ми е у минус. Го докрајчив. :facepalm: Кога не можеш да промениш нешто, ќе се помириш. Така и јас дури почнав да си го засакувам гласот. :tapp:
 
Статус
Затворена за нови мислења.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom