Драга Кајгана

[Gea]

Не верувам на луѓе кои велат дека немаат чувства. Тие само умешно ги кријат. Ги потиснуваат длабоко во себе и не им дозволуваат да испловат на виделина, макар и таа виделина да е своето видно поле.
Случајно, и мене ме вброиле во таа група.
А чувства, заплет од чувства. Измешани, нејасни, неразбирливи, ама ги има. Ги имам во изобилие Драга!
Хм, а тоа што еден човек го тера да се затвори во своите чувства - веројатно не е ништо повеќе од уште едно чувство...чувство на недоверба.
И тоа.

 

[Tender Girl]

Драга, со сета почит кон тебе и кон останатите твои членови, но не знаев дека овде постои ограничување во однос на начинот на изразување кога сакаме да споделиме нешто со тебе. Мене воопшто не ме мрзи да ти пишувам писма, но јас тебе најмногу те засакав токму заради таа слобода што ја чувствувам кога доаѓам овде, токму заради тоа што знам дека ти немаш предрасуди, дека ти нема да ме осудуваш како што голем број личности од реалниот живот тоа често знаат да го прават. Јас го сакам пишаниот збор, но музиката далеку, далеку повеќе и затоа понекогаш наместо да ти пишувам цел реферат со тебе едноставно споделувам некој линк од песна што точно ќе ти опише како сум во моментот. Тоа исто така е начин на комуницирање, зарем не е? Биди ми поздравена.



П.С. Ти си една од моите најдобри пријателки.

 

[~DaRko]

Д.
од цел интернет најмногу ти ќе ми фалиш.
ќе имам јас и интернет ама не можам многу да трошам.....ограничени срања.......

чао

 

[Natural-girl]

се брзав накај дома дур бев малце здрмана од пивото со надеж за sweet slightly drunk sweet dreams, али ова интернетов саде конверзации и готово, no sleeping ... . Tender Girl - преубав пост.​

 

[Stefan-kobe]

Кајги,

Лоши беа претходниве две недели, али од утре се надевам ќе иде на подобро. Т.е. знам дека ќе биде подобро, вечити оптимиста сум јас.

 

[kalimer0]

Само да те поздравам тебе, мене и сите останати гладни во мометов.

 

[AceCaleb]

ДК
Тешко на тој на кого калимер0 прв ќе му каже "Здраво" сабајле

 

[Христов]

ДК
Мене ми е веќе премногу досадно во Струмица, те молам што побрзо да дојде петок и да одам во Скопје.Во сабота ќе одам да гледам ракомет, Вардар - Барса.Ќе игра Кире Лазаров, легендата наша.Затоа ако можеш некако да помогнеш да убрза времето, помагај.

 

[bebush]

Kајганче!
Толку мисли ми виреат низ глава, немам каде да ги сместам. Се губат, се појавуваат нови, старите се враќаат и пак одново. Ги испуштам каменчињата трпеливо и си го олеснувам патот, но од друга страна тие сепак повторно ќе се насоберат и ќе ја истиснат водата. Ќе ги префрлувам од една на друга страна како зрнцата во песовниот часовник чисто колку да оддржам некаков баланс со себеси и да не експлодирам.
Добив најразлични коментари (на мое изненадување) во моја полза. Ептен ми е мило кога некој ќе застане зад мене, ќе ми каже дека сум подобра, ќе ја стави кривицата кај другиот со пропратни коментари( ) и ќе ми каже дека вредам. Женското во мене ќе тргнеше да прави споредби, анализи и слично но овој пат огромната поддршката дефинитивно ми помогна да сфатам дека не е секогаш во мене проблемот . Иако изгубив, се осеќам како да сум победила. At least, знам што сакам и не пребирам околу истото.
И сакав да те прашам... Абе какво е чувството да водиш двоен живот? Мислиш дека лекот за зближување и придобивање пријателство/љубов е претставувањето туѓи моменти, проблеми, ситуации, како свои? Според мене тоа не е лек, туку болест. Не дека имам намера да водам двоен живот, доволен ми е овој моменталниов, туку чисто онака ме интересира кои финти се користат за успешно да ги водиш и двата без да бидеш откриен. Мора да е многу напорно да се претставуваш како секој друг освен себе, за да бидеш допадлив.

 

[Zoza]

Kajgi mi se spie mi se place ama ja takca mi bila srekata treta smena i tava da ti kazam zabravih od kopki sum vlezena vo reedtorantot...mori znam od 14h de generalkk de smena pocinja auu ke izdrzam do 6h ama ne si svesna kolki ke spijam...aj cao

 

[џимеј]

На времето постоеше еден Роно Тенкиевски на форум и беше патник низ времето, па отвори тема дека доаѓа од иднината и можевме да го прашаме се во врска со наредните 100 и кусур години, а нас единственото нешто што не интересираше беше кога Реал Мадрид ќе освои титула во ЛШ. Во моментов сакам да му поставам илјада прашања во врска со иднината. Тоа е тоа. Имавме една шанса, ја испуштивме и сега којзнае кога пак...

 

[MAJA 345]

Драга,

Немој да гледаш на тоа што поминало, плачи еден ден ако ти се плаче, другиот терај понатака, немаш време за разочарување.
Биди реална и гледај да се разбереш самата себе.
Не живеј во илузии.
Животот е многу комплициран, али да си ставаш се на срце те прави само послаба.
Признај кога си направила грешка, научи од неа и не ја прави повторно.
За да ги откачиш досадните од тебе ти треба бујна фантазија.
Не ја нервирај мајка ти без потреба.

Ова се реченици што сум ги слушала од татко ми низ нашиве подлабоки муабети, гледам дека се сум запамтила скоро, а по тоа првото гледам секогаш да се водам. Best advice ever!
Прееска не падна некоја животна мудрост, али си помуабетивме.
Ваљда му се сонило на човекот дека некое време се ми оди наопаку, дека ме мачи нешто, врска немам дали развил некое шесто сетило или пак дотолку добро ме познава.
Како се ми оди наопаку, супер сум, викам.
Кога ќе видиш, тоа е вистината. Факултет, социјалниот живот, здравје, семејство, се е ок.
Мал детал е дека љубовта е отидена у пм, али тоа не ги менува другиве аспекти ради кои треба да биде среќен човек. Четири од пет е супер процент.

Но, некогаш и тоа што мислиш дека си го поминал и пребродил, а биле низа случки, сепак ти влијаат. Потребно е може само малце да се присетиш и ете ти го. Несоница. И болка во желудникот која не е тоа што си легнав гладна.
Пак сфаќаш дека се е релативно, тие четири утре можат да станат три, трите две, а никогаш целосно пет.
Чувството кога мора да се преправаш пред единствениот човек кој те сака повеќе од себеси и кој уствари твојата болка може и повеќе него ќе го боли е просто ужасно.
Си го обожавам татко ми. Го сакам повеќе од било кој и што на планетава. Да дојде некој да ми фрли милиони за два збора што тој некогаш би ми ги кажал, I'll pass.

Не знам. Не знам дали сите тие случки ме смениле мене ко личност, па бар и малце, па сега ми е чудно да си се најдам. Или тоа што сум мислела дека поминало, поминало, али оставило поголема трага од тоа што сум мислела. Најлошо е што тоа не те прави имуна на тоа што доаѓа пак. Не се сипаници за да не ги фатиш пак. А тоа што иде, може ќе биде ептен полошо од другово.
Премногу анализирам, трошам енергија на глупости, а ништо и од ова нема да излезе.

Ова е само мал, минијатурен испад или момент на слабост, што и да е, утре сигурно ќе размислувам поведро за било што.
Некогаш е и убаво да не знаеш кај тераш.

 

[Nino Manchester]

Абе кајги си седам вака и баш се замислив за една работа.Викаат спорот е здрав,ова она све супер,ама што е со повредиве бе?и така после денешнава повреда на ногава по не знам кој пат,размислувам дали треба да продолжам да се занимавам со спорт,бес разлика што тоа е рекреативно.Ама џабе е све,срце јуначко нема да издржи,и за некој ден пак сум на кошаркарските терени,а до тогаш не знам,ваљда ќе се дружимо почесто.

 

[Kostic]

yup yup yup yup yup yup yup yup yup yup yup yup yup yup

 

[Medea]

Отров горко кафе и топли балади на плеј листа.

Сума сумарум, во фаза на замонашување сум.

Немам сексуални деланија, 7ми ден сум на диета и режим кој подразбира дисциплина на духот,а не на телото, штедам пари и се лишувам од зјапање по излози и купување глупавки работи, читам многу, читам, читам и со наочари за читање на носот заспивам и кругот е тој. Чекам, па ме чекаат. Договарам, па ме договараат. Оговарам, па ме оговараат. И животот тече, а на свои 26 што сум направила?
Не сум кредитоспособна, немам никакво финансиско ќоше на кое можам да се потпрам, освен платата секој месец, и ете помагањето дома, новиот фрижидер што го отплаќаме со сестра ми, сметка за интернет која јас ја покривам и евентуално тргнатите пари на страна за патувања. Не е малку, ама е едно големо во споредба со реалниот свет - Ништо.
Срамно е и на моменти ужасно разочарувачки што во ваква шлајка од Универзумот сме паднале. И наместо да се кука, мора да се продолжи, нели.
А баш вчера си најдов џамлија среде огромниот плочник кај Сити Мол. Мало стркалано зрнце вечност, паднато од нечиј џеб. Тоа ме најде мене, можеби.
Којзнае уште во колку големи шлајки ќе бидеме голтнати или ние ќе голтнеме некоја метафора.
Роденден на девици колку сакаш. Нека се живи и здрави. Ракии на екс не се добра идеја, никогаш. Се смешкам на социјалниве траги од егоизам и се прашувам постојано. Микро нешта за макро одговори.
Нешто како дилер на информации.
Па тоа е прекрасно.
Во Нант се’ е зелено и човек може да си купи велосипедска карта ако не поседува лично точаче. И тоа е сјаен податок за еден град. Имаат 300 дождливи денови во годината. Близу е до океан. Се повеќе размислувам за дестинации на кои не сум била а едвај чекам да стапнам. И да се разочарам, сакам да ги отпатувам. Да го размрдам својот паланечки газ.
Во саботата низ Чаршија владееше блуз атмосфера. Истите луѓе и истата шема. Нема што да барам друго. А зарем барав, си викам!?
Старци во филм дека се воскреснат Џим Морисон, визуелно убави а внатрешно трули луѓе насекаде. Па си викаш, ок, ај ќе џапнам ракија. И добив бизарен комплимент од една пијана будала - "Имаш очи како Богородица".
Sur-really?
А најубавото допрва почнува...
Долги ноќи, кратки денови, какао со вкус на далечина и нов проект со Милиана. Куклен театар за деца.
Медеа постојано нешто прави, а како ништо да не се дешава. Сте го имале тоа чувство? Јас, во тоа чувство живеам мислам дека!
Ајде, да видиме, што ќе донесе есента.