шо ми леже на душа?
Интересен период. Добро е кога има динамика. Раздвижување на бариерите, размена на енергијата. Промена во навиките, начин на размислување, сфаќање едно исто по неколку пати.
Слепи сме понекогаш, во магла од мисли, мисли кои те трујат, почнуваме да се давиме. Како тие те обземаат почнува и реакцијата на телото, како физичко реализирање на мислите, тебе веќе те совладале емоциите. Непредвидлив говор на тело, адреналин, напнатост, грчење на мускули, несоодветни и психопатски изрази на лицето, поглед кој буши се пред себе.
Стануваш се освен тоа што навистина си. Интересно е како ние се идентификуваме со нешто што не сме.
Но добро е, треба да се биде задоволен и среќен што доколку барем повремено ги отвораме очите. Доволно да се може да се дефинираат појавите кои досега не биле дефинирани и да можат да се препознаат во наредна прилика.
Доколку само да би можеле да ги прифатиме работите какви што се, да с------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ани. Доколку би можеле да ја почувствуваме таа мелодија на моментот отѕунувајќи свесно во нашите глави, искористувајќи го со сите наши сетила. Восприемајќи -------------------------------------------------------------------------------делиш со друг чувствувајќи ја таа
тајна врска, врска која не поврз-------------------------------------------------------------------------------------------------. Со некого помалку со некого повеќе..
Барем малку повеќе од тие неколку пати во 20 години се ќе имаше многу повеќе смисла.
Нешо бла бла окото сабајле сакаше јачмен да ми фаќа, ама јас нинџа, одма кај матичната.
Матичната ми беше срцка, ама одамна ја немав видено може 2 години немам отидено на лекар. ,
И баш си викам да ја видам да и пуштам некој шмек, и што да видам. Излегува една друга срцка ама оваа срцка срцка, срцка^2.
И таква ми вика "ајде следениот" и ме примети мене таков згоден, секси, rockstar уште првиот момент ми направи еден check in од пети до глава.. И со заинтересиран израз ме упати внатре.
Јас првиот момент без малку збунет, гледам типка, може 26 , 27 год, и додека се свестам дека усфари носи бел мантил.. останав со подотворена уста.
Погледот ми беше закован во нејзе, и како хипнотизиран зениците ми го зголемија радиусот до крај.
Мислам дека тоа беше НАЈСРЦКА доктрорка што некогаш сум ја видел! Висока, згодна, црна коса, совршено лице..коса, раце, нозе СВЕ.. Рај за очите. Се заборавив за момент и таа ме подбуцна, "повели" со НАЈСРЦКА насмевка на нејзиното НАЈСРЦКА лице. И кажувам јас, епа сабајлево станувам се гледам во огледало и глеам окото бумбар почнува да ми станува и се телепортирав тука што можам побрзо не сакам да го гледам вакво.
И срцкава ми вика седни тука, на едно столче што се врти, на пола метро од нејзе.. Седнав јас таа ми се доближи ме допра со рацете за лицето и окото, и тој момент беше убавини, едни од ретките моменти кога пред тебе имаш срцка со титула доктор САМИ во просторија и таа МЕНЕ ме поправа , ќе ми каже дијагноза!


Погледот воопшто не го тргнав од нејзините очи.
Ме провери, ми кажа почеток на јачмен што како бла бла, ми пиша рецепта и ми вика ќе дојдеш на контрола за неколку дена

Јас пресреќен.. во себе си викам ако треба секој ден по два пати ќе доаѓам на контрола за тебе.
Ги запазив и истакнав моите шмекерски квалитети додека комунициравме.
И на крај пак дооооооооолг поглед во очи проследена со кратка насмевка, она го стори истото.. несомнено е дека и се допаднав

И сега одвај чекам да ја видам пак!