- Член од
- 22 април 2005
- Мислења
- 2.496
- Поени од реакции
- 1.127
има многу што да се рефромира во фудбалот
за технологија не сум, бидејќи би немало контроверзии. сепак ми се допаѓаат моментите како оној од вембли, кога топката не ја помина гол линијата, божјата рака на марадона и слично. мислам дека тоа е дел од убавината на играта. судиските грешки се дел од играта. за нив се коментира долго. не велам за намерни грешки и местенки.
јас сум за правило од типот, ако мимимум 3ца играчи не излезат од својата половина во тек на една активна минута, да следи казна. нешто во овој стил. така неутралните љубители на фудбалот кои сочинуваат 99% од вкупниот број што ја гледа утакмицата, нема да ги боли глава од тактитките на мурињо, и милион слични на него.
така мечот би добил лик на рагби, тежиштето на играта на двете екипи да биде во иста насока ама во спротивен правец. како два спротивставени векроти. а не два вектори во иста насока.
има слично правило во кошарката, т.е. правило кое го постигнува саканиот ефект - топката мора да се префрли на противничката половина за помалку од 7 (или5) секунди, и при тоа не смее да се врати назад. тоа е пример на стимулирање активна игра.
во тој случај нема да имаме статистика слична на оваа: вкупно пасови на интер во второ полувреме - 27. чави сам - 45. тоа значи европскиот првак имал додир со топка во просек секои две минути. веројатно уживале само неговите фанови, а не и оние останати кои што плаќаат тоа да се гледа. како потрошувач, имам потполно право да протестирам за она што плаќам да го гледам.
значи било какво правило што ќе ја фаворизира екипата што напаѓа. во тој случај, и воведување правило мимимум 7 фудбалери од домашна школа во прв тим, фудбалот тогаш би бил сосема друг.
а да, и ако сака странец да игра за туѓа репрезентација, тогаш до трето колено родителите да му бидат родени во соодветната земја. така да ако сака озил да игра за германија, дедо му и татко му ако се родени во минхен , секако и он, тогаш ок. во спротивно не. без разлика на желбата нивна дали сакале или неќеле.
како може играч што доаѓа надвор од европска унија да не може да игра во милан само затоа што е трет странец, и тоа во интернационален клуб, а репрезентација може да нема ниту еден домашен фудбалер, па никому ништо.
репрезентациите станаа поголеми клубови од клубовите.
би сакал времето да се стопира при секаков прекин. глумењето строго да се санкционира, ама сепак со проценка на судијата, а не со технологија. да се укинат пеналите и да се игра до златен гол. не ја знам баш историјата на фудбалот, ама чисто сумљам дека играта била така замислена на почетокот, со победник на пенали.
--- надополнето ---
исто така сум за реформа на светските првенства, воедно и на европските. ок е да бидат на секои 4 години. не ми се допаѓа системот. мора да се исфилтрираат најдобрите 12 да речеме во завршницата, кои ќе играат во две групи од по 6 екипи, најдобрите две во полуфинале. како во ракометот. квалификациите да бидат сличен модел на дејвис купот во тенис, каде ќе има зони. јас сваќам дека сака да им се даде на малите репрезентации да бидат дел од светкото првенство, ама што ако се мали и ако тоа не го заслужиле? и холандија е мала а би била скоро секој пат дел од завршницата. затоа би имало зони и секоја репрезентација би се натпреварувала онаму каде припаѓа според квалитетот. системот да и овозможи лесен напредок во повисока зона ако навистина е квалитетна. така да за македонија би било супер постигнување да речеме да игра во последната најквалитетна европска зона, од каде би се одело на светско. после тоа група од типот германија, бразил, нигерија, португалија мексико и англија би било сосема нешто друго од словенија - алжир. живи анонимуси на светско првенство. или аргентина, холандија, мексико, италија, шпанија и камерун. секоја утакмица би била мало финале и вистинско уживање.
вака искрено е ми е живо срање. 50 утакмици поминаа, јас немам два момента на кој би се сеќавал освен на поништениот гол на англија. квалитетот на утакмиците далеку од нивото на примера, премиер и уефа лш.
за технологија не сум, бидејќи би немало контроверзии. сепак ми се допаѓаат моментите како оној од вембли, кога топката не ја помина гол линијата, божјата рака на марадона и слично. мислам дека тоа е дел од убавината на играта. судиските грешки се дел од играта. за нив се коментира долго. не велам за намерни грешки и местенки.
јас сум за правило од типот, ако мимимум 3ца играчи не излезат од својата половина во тек на една активна минута, да следи казна. нешто во овој стил. така неутралните љубители на фудбалот кои сочинуваат 99% од вкупниот број што ја гледа утакмицата, нема да ги боли глава од тактитките на мурињо, и милион слични на него.
така мечот би добил лик на рагби, тежиштето на играта на двете екипи да биде во иста насока ама во спротивен правец. како два спротивставени векроти. а не два вектори во иста насока.
има слично правило во кошарката, т.е. правило кое го постигнува саканиот ефект - топката мора да се префрли на противничката половина за помалку од 7 (или5) секунди, и при тоа не смее да се врати назад. тоа е пример на стимулирање активна игра.
во тој случај нема да имаме статистика слична на оваа: вкупно пасови на интер во второ полувреме - 27. чави сам - 45. тоа значи европскиот првак имал додир со топка во просек секои две минути. веројатно уживале само неговите фанови, а не и оние останати кои што плаќаат тоа да се гледа. како потрошувач, имам потполно право да протестирам за она што плаќам да го гледам.
значи било какво правило што ќе ја фаворизира екипата што напаѓа. во тој случај, и воведување правило мимимум 7 фудбалери од домашна школа во прв тим, фудбалот тогаш би бил сосема друг.
а да, и ако сака странец да игра за туѓа репрезентација, тогаш до трето колено родителите да му бидат родени во соодветната земја. така да ако сака озил да игра за германија, дедо му и татко му ако се родени во минхен , секако и он, тогаш ок. во спротивно не. без разлика на желбата нивна дали сакале или неќеле.
како може играч што доаѓа надвор од европска унија да не може да игра во милан само затоа што е трет странец, и тоа во интернационален клуб, а репрезентација може да нема ниту еден домашен фудбалер, па никому ништо.
репрезентациите станаа поголеми клубови од клубовите.
би сакал времето да се стопира при секаков прекин. глумењето строго да се санкционира, ама сепак со проценка на судијата, а не со технологија. да се укинат пеналите и да се игра до златен гол. не ја знам баш историјата на фудбалот, ама чисто сумљам дека играта била така замислена на почетокот, со победник на пенали.
--- надополнето ---
исто така сум за реформа на светските првенства, воедно и на европските. ок е да бидат на секои 4 години. не ми се допаѓа системот. мора да се исфилтрираат најдобрите 12 да речеме во завршницата, кои ќе играат во две групи од по 6 екипи, најдобрите две во полуфинале. како во ракометот. квалификациите да бидат сличен модел на дејвис купот во тенис, каде ќе има зони. јас сваќам дека сака да им се даде на малите репрезентации да бидат дел од светкото првенство, ама што ако се мали и ако тоа не го заслужиле? и холандија е мала а би била скоро секој пат дел од завршницата. затоа би имало зони и секоја репрезентација би се натпреварувала онаму каде припаѓа според квалитетот. системот да и овозможи лесен напредок во повисока зона ако навистина е квалитетна. така да за македонија би било супер постигнување да речеме да игра во последната најквалитетна европска зона, од каде би се одело на светско. после тоа група од типот германија, бразил, нигерија, португалија мексико и англија би било сосема нешто друго од словенија - алжир. живи анонимуси на светско првенство. или аргентина, холандија, мексико, италија, шпанија и камерун. секоја утакмица би била мало финале и вистинско уживање.
вака искрено е ми е живо срање. 50 утакмици поминаа, јас немам два момента на кој би се сеќавал освен на поништениот гол на англија. квалитетот на утакмиците далеку од нивото на примера, премиер и уефа лш.