Агора, зборувај во свое име. Имам и очи и доволно ум за да знам што исповедам на форумов.
Помииот „вера„ се оденсува и на „невиденото„ , па затоа и велам дека мајката Божја немала деца оти Црквата тоа така го исповеда а не затоа што јас нешто сум видел или не сум видел.
Верниците живет во реалност, тоа е повеќе од очигледно. Работата е во тоа што нивниот начин на живеење не се сведува исклучиво на физичко-телесно и бесцелно живеење во овој свет, засновано на похоти и страсти, туку нивното живеење претставува подготовка за вечниот живот во другиот, духовниот свет. Кога верниците би биле премногу приврзани за светов, нивниот ум никогаш не би поверувал во Христа и тие би биле само парче грешна земја кое после телесната смрт едноставно би се вратило во земјата, од каде и се земени.
Тоа што го кажав, сфатиго како претпоставка за тоа што ти треба/ќе кажеш, а не како зборување во твое име....
„Човечкиот мозок е како падобран, треба да се отвори за да профункционира“-Алберт Ајнштајн.
Знам дека имаш и очи и доволно ум, за да мислиш дека знаеш што исповедуваш на форумов, но и за да можеш да размислуваш со него, што е најважното нешто што треба да го прави умот.
Но, за жал, ти не го правиш,
ти го прифачаш она што некој го кажал „здраво за готово“, без да размислиш дали е вистина или не.
Не,кога луѓето би живееле и психички во овој свет,тие не би биле тоа (само парче грешна земја кое после телесната смрт едноставно би се вратило во земјата, од каде и се земени ),
тие би биле многу повеќе од тоа, и без да веруваат во нешто што не постои, според мене, тие го прават ова: „ај, не ми се допаѓа овој свет, па ќе почнам да верувам дека после смртта ќе живеам во некој подобар“, или нешто слично на тоа.
Кога луѓето не би верувале, тогаш би се труделе, а можеби и би успеале, овој свет да го направат како рајот во кој веруваат верниците.Овој рај, не би бил само замислен, би бил реален.
Можеби, тоа денес ќе беше реалност ако твојата црква ( и др. религиски институции ) не се трудеше да го забави развојот на науката.
