Пошто поимот „верник„ е преширока категорија, ќе се задржам на мојата вероисповест. Двајца верници не можат да живеат заедно, оти тоа уопште не би била брачна заедница по ниту еден основ, па ни граѓански, а црковно гледано, то би било отворен чин на прељубодејство и живеење во неблагословена заедница, која социолошки гледано, наликува на конкубинат, промискуитет и слични „слободни„ релации, каде бракот „као„ се подразбира, ама „као„ не бил официјализиран. Оние парови, кои претпочитаат живеење во таква „слободна„ и неблагословена заедница, тоа го читан од личен есап, а последиците од таквото живеење, често се поразителни за нивниот пород.
)
