Апатијата на младата генерација

  • Креатор на темата Креатор на темата Setsuko
  • Време на започнување Време на започнување
Ти си бил наивно дете ако мислиш дека си вработен поради твоите зара панталонки. Дечкото шо дошол на интервју ве има сфатено како сериозна фирма по грешка бидејќи во сериозни фирми се игра пинг понг и не знам како мислиш во блејзер да се натега некој шо дошол да покуца код на пауза. Ноншалантно на телефон пред да влезе на интервју без анксиозности и да се препотува, у џорданка, укажува на slav chad. Не знам за кај аплицирал ама да сум на твое место би се подновил со марко поло кошувчиња за да си ја повторно докажеш вредноста оти ликот може да ти ја зема работата само оти може. Ако твојата фирма не потпишува вакви рокстарс на лице место треба да се грижиш за твојата иднина. ;)

Мене ми изгледа дека денешните white collar робови што кранчаат бројки позади бироа не можат да ги преболат оделата односно баш “белите јаки” на хилфигер и ги обвинуваат младите нови робови дека биле незаинтересирани, некултурни и апатични оти дошле на дукс и самба или не дај нели боже широки панталони. Ама “новиве” не “ваљаат”, кажано како секоја претходна генерација до сега без исклучок. Строг дрес код за позиција позади биро без контакт со клиенти а не е нешто сејлс/маркетинг или ако си несреќник банка или некоја биг 4 КПМГ тип компанија што тоа го налагаат за повеќе да им веруваме е смешно и не постои причина зошто да го има тој строг дрес код во рандом аутсорс компанја кога не е ниту нивна култура да почнеме со. Кај нас на кампус сите, се до си-и-о идат на маици, дукс, папучи. Не сте во Mad Men, океј е.
Види, не си во право. На секое интервју по изгледот се дочекува, по разговорот се испраќа. Ако неговата цела фирма има неофицијален договор дека ќе се облекуваат колку толку кежуал и во нормални граници, не може 20 годишен тинејџер во тренерки да дојде и да е нормално. Влегување со телефон плус водење разговор на истиот, без да поздрави, или најмалку да кимне со глава, не покажува дека детето е без анксиозност и дека има самодоверба - токму обратното. Ако имаш достигнато некоја зрелост, ќе влезеш, ќе поздравиш добар ден добар ден, за интервју сум од толку и толку и тоа е.

Знам дека си во ајти сферите, во предходната фирма кај мене пола беа такви и те сфаќам што сакаш да кажеш. Сите си беа по дукс, релакс алишта. Нема проблем. И ја сум одел некогаш така. Ама како што кажав, на прво појавување можеш да си по-официјален и по-учтив со твоите “идни” колеги.


Едит: еве сеа се вратив назад да прочитам за каква фирма станува збор. Не е само ајти. Не се само твоите луѓе таму, има сметководство, финансии - луѓе што од факултет си се научени да се носат официјално, нормално дека ке им направи впечаток кога некое детиште ке упадне у тренерки.
 
Знаете што дозна пред некој дн?
Најголема војна измеѓу тинејџери се води за тој кој има поноф ајфон.
Дури е тренд тинејџери намерно да си ги кршиф афјони, за да родители им купиф ноф, појјака верзија.
Проверено од прву руку.Тинејџерка низ осмех и протезу ми призна дека намерно си га скршила телефон, зшто сфи другарке имале поголем број на ајфон.Изл'жала дома дека ву паднаја несакајки и оп ноф телефон.
Вика така праат сеа сите.

Невероватно.
 
Што се изнатреска глупости? Никој не
Ти си бил наивно дете ако мислиш дека си вработен поради твоите зара панталонки. Дечкото шо дошол на интервју ве има сфатено како сериозна фирма по грешка бидејќи во сериозни фирми се игра пинг понг и не знам како мислиш во блејзер да се натега некој шо дошол да покуца код на пауза. Ноншалантно на телефон пред да влезе на интервју без анксиозности и да се препотува, у џорданка, укажува на slav chad. Не знам за кај аплицирал ама да сум на твое место би се подновил со марко поло кошувчиња за да си ја повторно докажеш вредноста оти ликот може да ти ја зема работата само оти може. Ако твојата фирма не потпишува вакви рокстарс на лице место треба да се грижиш за твојата иднина. ;)

Мене ми изгледа дека денешните white collar робови што кранчаат бројки позади бироа не можат да ги преболат оделата односно баш “белите јаки” на хилфигер и ги обвинуваат младите нови робови дека биле незаинтересирани, некултурни и апатични оти дошле на дукс и самба или не дај нели боже широки панталони. Ама “новиве” не “ваљаат”, кажано како секоја претходна генерација до сега без исклучок. Строг дрес код за позиција позади биро без контакт со клиенти а не е нешто сејлс/маркетинг или ако си несреќник банка или некоја биг 4 КПМГ тип компанија што тоа го налагаат за повеќе да им веруваме е смешно и не постои причина зошто да го има тој строг дрес код во рандом аутсорс компанја кога не е ниту нивна култура да почнеме со. Кај нас на кампус сите, се до си-и-о идат на маици, дукс, папучи. Не сте во Mad Men, океј е.
Што се изнатреска глупости? Никој не ги тера да доаѓаат во скапи поло маици. Се знае аутфитот, смарт, бизнис кажуал.
И да можеш да работиш во тренерки не можеш да се појавиш во тренерки на интервју ако не им го знаеш дрес кодот. Покажување непочит е тоа, провери првин прашај па ако може терај си со тренерки, а не уште на интервју тренерки.

Ако оваа генерација сака по тренерки, што ќе биде со следната? По гаќи ќе сакаат да доаѓаат.
 
Знаете што дозна пред некој дн?
Најголема војна измеѓу тинејџери се води за тој кој има поноф ајфон.
Дури е тренд тинејџери намерно да си ги кршиф афјони, за да родители им купиф ноф, појјака верзија.
Проверено од прву руку.Тинејџерка низ осмех и протезу ми призна дека намерно си га скршила телефон, зшто сфи другарке имале поголем број на ајфон.Изл'жала дома дека ву паднаја несакајки и оп ноф телефон.
Вика така праат сеа сите.

Невероватно.
Не е детето криво, некој така го научил...Така е воспиатно и тоа не знае за поинаку....

Ајде да видиме што ќе се десеше ако наместо Ајфон, му земеа некој СиЈаоХонг телефон.. Или, да му речеа океј ќе ти купиме Ајфон, ама цело лето ќе работиш за да си отплатиш барем дел од него, инаку не..

Ете пак идиме дека сепак поголемата кривица е во родителите.

За 380 денари дневница имаме работено цело лето, за да појдиме со друштвото 5 дена Асамати во камп...
 
Пак се оди оф топик.
Ве молам да не продолжувате.
Отворете или ќе отворам подобро тема нешто за културата на младите
почитувањето дрес код нема врска толку со апатијата.
Автоматски споено мислење:

Разговорите за дрес код, и како кршеле телефони за да добијат Ајфон, нема врска со апатија.
Точно, знам да опцујам, како вчера што реков за предавници на државава. Кога треба да модерирам, гледам да следам правила.

Плус овде некои зборови кои вие ги употребувате, јас не сум ги употребила. И кога сум била член, не сум вреѓала модератори, нити сега вреѓам некој од вас директно.
 
Последно уредено:
Вратени неколку мислења кои првично беа избришано како оф-топик. На темата се, нема причина за тоа.
 
Интервјуа денеска на работа, пола дојдоа по тренерки. Се што треба да знаете за нив.

Еден влегува и со телефонот поминува низ цела канцеларија. ,, Брат на интервју сум, да бе брат ми се јавија,,
Работам во ИТ сектор во канцеларија, млад сум да речам и цело време гледам да се средам и дотерам нормално да изгледам, сепак си учел на факултет си завршил и си ја работиш работата што си ја учел. Никогаш не можам да разберам како е можно да одиш по тренерки на работа во која се оди со фармерки и добра културна маичка, а понекогаш и кошула. Не сум љубител на кошули да носам, ама гледам по некогаш да облечам бидејќи ми е таква работата. Тренерки носам кога одам во теретана, некоја спортска активност или пазарувам..
 
Добро што се дешава со децава бе?



Девојчево е со посебни потреби. И очигледно е. Треба помош за ваквите, и онаа шо се соблече вчера.
Жена шо сама се соблака, или ко оваа се тепа и да не пишувам тоа другите работи шо ги имаше по портал, не ќе да е у реду нешто.
Треба ако немаат фамилии, ЦСР и државата да превземат нешто.

Оваа се дере по сториња
 
Не знам од каде да почнам :) кога се работи за оваа тема кај нашата младина може еден роман да се напише.
Првенствено за оваа апатија придонесе самиот систем-партиски кој проголта генерации и генерации од 1991 наваму. Луѓето кои беа мотивирани да добијат своја независна држава мислам дека повеќе или не се мотивирани или повеќе не се во МК.
Лошата приватизација, стандардот, партиите кои се навлезени во секоја клетка на опшеството ги направи младите да бидат незаинтересирани, да си го гледаат само својот двор и толку. Многу пробаа да променат веднаш наидуваа на кинески ѕид и секој си рече : не фала ,до тука можев да избуткам сега чао засекогаш.
Тоа е едниот елемент другиот елемент се и родителите. Некако родените од 1990 наваму се подучени од родителите да не прифаќаат секаква работа, да бидат партиски пудлици, да лепат плакати за минималец работа без при тоа да размислат доколку на твојот син му е добро мора и на синот на соседот да му е добро за и тој да остане тука, а не да бега во Германија за твојот син да работи државно до пензија.
Дебелото ЈАС ги направи луѓето затворени, погледнете во автобус седат еден до друг или во воз сеедно никој со никој не разговара некоја тема да се отвори да има некаква позитива, како да се плашиме дури и од своето огледало СТРАШНО.
Апатијата луѓе не е падната кај нас од Марс, таа со години и години живеела но сега последниве 2 децении мислам дека ескалира на најјако едноставно нема жар помеѓу луѓето ни за спорт ни за музика никакви таленти не се развиваат, едноставно не сакаат ништо младите ни да започнат со работа, образование, семејство итн.
Мое мислење СИСТЕМОТ е крив уништи генерации, систем од кој нема да се опоравиме.
 
Последно уредено:
Ск само ке пишу на кратко, а вечер ако иам време ке образложу.

Што попаметни телефони,тој поглупи људи.
Ми раснесмо пред зграду, они раснеф пред гугл.
Ми кд бесмо мали бесмо глупи од што бесмо мали и незрели,нови генерацие су глупи од што су... ГЛУПИ.
Малко покасно, али не си у право!
Ви сте раснале пред зграду, за мене сте биле глупи деца, пошто ја сам раснаја на површину бар 100 пута поголему од твој двор пред зграду или ваш парк пред Соколану!
Смешно ми беше како градски деца се плашив од смок, гуштер, еж, скачке....
А глупи деца смо биле сви. Ми и ви пошто смо имале помалко инфо и осим камај, соде, фудбал и слично не смо знале много више.
С’г деца са глупи затој што не морав да мислив, све им е сервирано. Овија се плашив па и пред зграду да излезев.
 
Не знам од каде да почнам :) кога се работи за оваа тема кај нашата младина може еден роман да се напише.
Првенствено за оваа апатија придонесе самиот систем-партиски кој проголта генерации и генерации од 1991 наваму. Луѓето кои беа мотивирани да добијат своја независна држава мислам дека повеќе или не се мотивирани или повеќе не се во МК.
Лошата приватизација, стандардот, партиите кои се навлезени во секоја клетка на опшеството ги направи младите да бидат незаинтересирани, да си го гледаат само својот двор и толку. Многу пробаа да променат веднаш наидуваа на кинески ѕид и секој си рече : не фала ,до тука можев да избуткам сега чао засекогаш.
Тоа е едниот елемент другиот елемент се и родителите. Некако родените од 1990 наваму се подучени од родителите да не прифаќаат секаква работа, да бидат партиски пудлици, да лепат плакати за минималец работа без при тоа да размислат доколку на твојот син му е добро мора и на синот на соседот да му е добро за и тој да остане тука, а не да бега во Германија за твојот син да работи државно до пензија.
Дебелото ЈАС ги направи луѓето затворени, погледнете во автобус седат еден до друг или во воз сеедно никој со никој не разговара некоја тема да се отвори да има некаква позитива, како да се плашиме дури и од своето огледало СТРАШНО.
Апатијата луѓе не е падната кај нас од Марс, таа со години и години живеела но сега последниве 2 децении мислам дека ескалира на најјако едноставно нема жар помеѓу луѓето ни за спорт ни за музика никакви таленти не се развиваат, едноставно не сакаат ништо младите ни да започнат со работа, образование, семејство итн.
Мое мислење е СИСТЕМОТ крив уништи генерации, систем од кој нема да се опоравиме.
Целосно си у право.
Јас секој викенд најмалце еднаш искачам на журки и тоа низ СК.
Знаеш дека генерацијата меѓу 25-30 год ги нема нигде или се мн ретки. А на секаква музика и на секаков вид на журки искачам.
Јас кога бев на тие години пола средно и цела населба ги гледав искочени у една вечер за викенд. Не сум знаел со кого побрзо да се договорам зашто сите се љутеле. Сега ги гледам овие 25-30 год што се јас треба да им влечам иницијатива за искачање и тоа одвај еднаш неделно.
Преку недела искачање за овие е научна фантастика додека ние кога бев на факс не се собиравме дома од седење по студентски домови и паркови ако веќе немавме кеш за по кафичи.
 
Апатични сме станале сите, не само младите. А какви и очекувате да бидеме кога живееме во време на економска нестабилност, политички кризи, климатски промени, недостсток од можности, насилство и сл? Денес ние сме преплавени со глобални кризи и информации врз кои немаме никаква контрола. Така што, тоа е одбранбен механизам и начин да се заштитат од постојаното разочарување и фрустрации. Апатијата не е мрзеливост, туку последица од континуирано разочарување.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom