Слепа доверба

  • Креатор на темата Креатор на темата leandra
  • Време на започнување Време на започнување
Imam slepa doverba!
Ne veruvam nikomu nadvor od vrskata, sem na moite oci i mojata intuicija!:helou:

Им верувам само на партнерот и на својата интуиција. Сетилата се релативни и знаат да лажат :)
 
Во никој немам доверба,понекогаш се плашам и од себе си..
 
Да веруваш во човек е еднакво на проклетство...некои луѓе не се способни да веруваат во себе, а камо ли во другите..но сепак..тоа е наша слабоста..па и моја..
Сепак се се сведува на взаемна доверба и меѓусебно разбирање..па од тука и на слепо вреување...која се стекнува со години на соживот...преку запознавање на партерот...претварање во едно тело и еден дух..па на крајот веруваш во партерот колку што веруваш во себе...значи слепо...а за тоа треба време и со нов партер е практички невозможно..
 
Во љубовни врски патам од слепа НЕ-доверба:)(море и у вечином односи)

Животот прилично ме горел на тоа поле, па сум си развила систем на заштита, као што помалку доверба ти давам, тоа и помалку ќе можеш подоцна да ја изневериш.

И пошто сум у другата крајност, ми фали да почуствувам барем малку доверие. Дури мислам дека ваквиот сомнеж е потежок од она да решиш дека ќе му веруваш по секоја цена. Пошо работите кои не ги знаеш,(или у сличјов нејќеш да ги видиш) не може да те повредат:)

Но, ипак ми е и премногу одбивна сликата на партнер, кој заслепен од доверие не гледа кога де факто го изневеруваат(не мислам само физички) а сите околу се свесни за тоа и кој се сити, а кој те сожалува.
 
Shit, I trust NOBODY BUT my father.
Само тој на целиов свет ме разбира...
 
Слепа доверба само на 2-3 луѓе што ги знам за повеќе нема шанси барем сега - сум се изгорел гнасно, убаво ја злоуптребиле мојата доверба.
 
Без разлика дали имам лошо искуство или не,секогаш слепо му верувам на партнерот.
Не оставам простор за сомнеж,за разочарување.
Никогаш.
Влегувам во врска со потполна доверба кон личноста со која сум во врска.
Минтатото е минтато,предходнотот лошо искуство е лошо,ако еден ме разочарал или повредил,не значи дека и со сегашниот ќе биде така.
 
Некој кој не знае да живее со самиот себе, тешко дека знае било што друго. Секогаш се тргнува од тоа "јас", сакале ние или не, зашто единствената работа од која човек никогаш не може да избега, е самиот тој. Освен кога ќе е два метра под земја.

Постигнувањето на таа хармонија, со самиот себе, не е лесна работа. Ама се учи. Јас, како човек кој од секогаш се врзувал за оние кои ги сака, им` верувал целосно и безрезервно, знам. Сум се изгорела еднаш, двапати, трипати, петпати, епа толку, нема повеќе. Грешка е, да се создава премногу зависност од други луѓе.

Нема поубаво нешто од тоа да сакаш некого и да му веруваш. Така и треба да е. Но... Секогаш, да оставаш и малку простор за себе.
 
моментално имам неверојатна неверојатно голема доверба, се надевам и убеден сум дека тоа нема да се смени и премногу ми е мило што имаме доверба од двете страни
 
Некогаш сама на себе неможам да си верувам не па на некој друг.Не може да се има целосна доверба во некоја личност затоа што може свесно или несвесно да не изненади.Верувам на она што го гледам и го слушам.Верувам во работи кои знам дека се 100% вистинити.
 
Slepa doverba vo sebe i vo Boga, i vo nikoj drug.Ama ednostavno toa prshanje ama skoro IC ne me preokupira.Veruvam vo sloboda i ne sakam da zavisam od nicivi aktivnosti ili od crni misli na taa tema.Zivotot e prekratok za toa...
 
Hmmmm....ne znaes dali da veruvas ina svoite o4i
 
Колку влијае искуството од претходните врски на вашата доверба кон партнерот?Дали после неверство во претходната,можете слободно да му ја дадете целата доверба на новиот партнер,без да помислите дека историјата може да ви се повтори?
Дали ја оправдувате слепата доверба,така е како он/она што ќе каже бидејќи целосно му верувам или оставате простор за разочарување?
По разговорот со некои особи,сватив дека има луѓе,кој не оставаат ни малку простор,нештата да не се такви,слепо му веруваат на партнерот,досега ниту ги излажал,ниту ги изневерил...само што им преќутил некои важни работи,што ги знаат неколку особи околу нив,но они не.



Довербата е нешто што се стекнува!Во ниедна врска не правам споредби за какви биле моите предходни за тоа да ме води низ нови искуства,сите на светот се различни и ако најдам некаква сличност можеби и би ми сметала (би ме подсеќала на нешто што несакам да се навраќам).Не викам дека не пазам да не се случи истото,но доверба си е доверба,битно е како ја стекнал и според тоа гледам дали и колку треба да му верувам!Слепо верувам само ако сум заљубена и личноста ми значи многу,инаку не дозволувам да верувам на празни зборови,гледам на делаofofof:

(Едноставно нели преголемата љубов ме заслепува колку и да се противам на тоа.)
 
Да, имам доверба во мене и она што го гледам. Мразам кога ја злоупотребуваат но тоа е. Инаку некогаш знам да си направам и љубоморни филмчиња па да се смееме на моите глупости.
 
слепата доверба... Всушност дали ке верувасшслепо или ке изиграваш детектив ти е исто. Ако некој сака да те излаже, да те извара...
ке го направи тоа вака или онака. време простор секогаш се наога.. лаги е најлесно да измислиш така што не гледам поента во скренување за секоја ситница и ситуација и онака нема да го избегнеш неизбежното ако веке требало да се случи, додуша може и ке допринесеш со гушење. Според мене најдобро е да показуваш дека веруваш, но да правиш рутински проверки од време на време. Чисто да испиташ веродостојност на одредени ствари и моменти.
Фактот останува колку и несто да те зјапа у фаца ако нејкеш да го видиш не го гледаш па што сака нека е, едноставно постојат луге кои не сакаат да прифатат дека врската им е далеку од совршена и нивните партнери ги прават будали.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom