ретардирано детенце со бујна фантазија ко мене скоро никогаш не се чуствува осамено
, дури поубо ми е ко че сум сама , можам шо сакам да си прам без никој да ми замерува , обожавам да си пеам и да си денсам а никој да не ме гледа отколку во кафич ....во последно време а и не сакам да гледам многу лујџе , сама ..сегде сум сама ...дури и ми се чуда ....си седам нон стоп дома..не излегувам...не ми се разговара во четири очи со никого и за ништо , поубо ми е да си седам дома на нет разни глупости да читам и да гледам отколку шо , излезена секој викенд пицната со другарки за да фатам некој дечко (пуфла стил )во некое место така наречено кафич (биди видена )каде шо една чаша сок ја наплајчаш колку две кила портокали во провод ебати проводо ко да немаш дома музика во винампо туку шо че си прајш во понеделник муабет ко че појш на школо за то кај си била како менаџеро ти чувал маса па ти ја зафатиле , па овие свиреле па преубо било ..бла бла ...еднаш братучеда ми дојде да ме види ме начека цртани кај шо си гледам во петок навечер и ми рече ко че си фатиш дечко со него че си гледаш цртани
(како да си фатам бе, јас дечко )
...не,не сум осамена ..само обожавам да си бидам сама со себе ...и да се дружам имагинарно
осаменоста е одлука , шо знам дали иам друг избор...имам и плетено калчуни од досада ...али обично учам кога сум осамена..се думам шо иам за учење..