Моја теорија билдана во текот на мојот досегашен живот,мојата отворена свест и ум,како и искуството кое сум го стекнал досега и од кое сум учел:
-Животот,нашето постоење не се ништо друго туку експресија на духот,на интелигенцијата која постои во бескрајната вселена.Духот мора некаде да се "испразни" да се "материјализира" а резултатот сме ние,нашата планета и се останато.Тоа е исто како кога на некој уметник во главата му се врти некоја прекрасна идеја или има необјаснива инспирација од нешто и едноставно мора да ја реализира таа идеја преку скулптура,слика или било што друго.Или кога некој писател добие инспирација,што мислите што прави тој? Па зема пенкало или куцачка машина и пишува,пишува се додека не направи мала пауза и пак продолжува,додека главата му е преполна со инспирација.Или кога некој научник ќе добие наплив од идеи тој веднаш сака да ги претвори во секојдневни корисни предмети од кои сите ние имаме бенефит или корист,како еве на пр. тастатурата на која куцам во овој момент.Се е тоа резултат на нечија идеја,нечија инспирација,нечија мисла.Се тргнува од тука.Затоа,мислам дека се што постои во вселената е всушност експресија на идејата и затоа секогаш ја ставам идејата пред материјата бидејќи еден камен блок може да стои милиони години недопрен во природата без надворешна интервенција,додека со помош на нечиј ум може за неколку дена или месеци да се претвори во прекрасна статуа.Поздрав :smir: