Не сакам да бирам меѓу болки... ама ќе речам:
Физичката болка пече, пржи, притиска, превиткува, корне, остава модрици...и си оди на ваков или онаков начин . И после е смешна :wink: Ама психичката... Таа го носи јадот и чемерот. Таа знае да мавне помоќни шлаканици, и знае да не` направи туѓинец во сопствената кожа. И да биде дури тивок убиец.
Моето искуство еднаш ме научи дека психата може да создаде физичка болка. И додека со денови се прашував зошто не престануваат физичките бокли, ми требаше еден добар човек да ми каже да зе преиспитам на другото ниво. И таму...Таму ги најдов сите проголтани грутки овие 6 години. Сите кимања со главата , тогаш кога требаше гласно да речам: НЕ!, сите мали стресчиња што си ја склопиле сложувалката па машинеријата започна да работи против мене.
Знам дека звучи излитено, ама сега СЕКОГАШ ја гледам чашата полуполна.