...обично на форум или во секојдневие лугето си кажуваат некои свои теории во чија основа лежат нивната симпатија и наклонетост поради некоја причина. После имаме окултисти, секташи, нихилисти, или паки сакаат да бидат но не можат зошто ни таа нивна сјебана филозофија не ја сватиле во целост туку само одреден дел. Мислам дека тоа произлегува од личната желба да се биде Поинаков но за жал го одбираат погрешниот начин.
Ти го разбирам муабетот, па дури за неверување и го поддржувам, но сепак, зар не мислиш дека сите оние кои заради свој мерак се залетале ко коњи во една филозофија сепак имаат шанса да бидат во право. Можеби никој од нас, можеби вистината никој од светските најголеми мислители не може да ја долови, но можноста дека ја има уловоено е исто толку голема колку и да ја нема, или воопшто да не постои.
Сакам да кажам, и покрај тоа што луѓето навистина заради “ин“ причини се поклоници на разни движења и мислења, конечната реалност и вистина немаме шанси како планета да ја знаеме. Па така и нихилизмот има своја логична смисла, но и оптимистичкото размислување исто толку.
На крај, не постои еден човек, освен можеби креаторот на одреден филозофски правец, кој строго ќе се држи до правилата на таа “религија“, бидејќи ниеден човек не може по сите точки да се сложи со ставот на друг човек, зашто има милијарда гледишта, аспекти, размислувања, опции...
За Крај, јас не можам никако да се сложам со идеите за превласт и злобно однесување едни кон други, а со моето мислење и самиот Ниче според легендите морал да се сложи, прегрнувајќи го коњот кој бил камшикуван, пред својата смрт. Дури и сам сфатил дека се` она што го направил е директна мотивација и инспирација за убивање на милиони луѓе, чисто за забава на некој друг. Тука е мојата граница за лудило, и немам намера да ја преминам. Па макар некој ме нарече ограничен.