Многу се нервирам со играчи со исклучиво една нога, поготово напаѓачи, поготово во 2020та година, поготово во Милан. Значи мислев дека Сусо замина, нема да глеам подместувања више, еве ти го Ребич. Трча одлично, експлозивен е, знае и да влезе и да додае и све, ама колку време губи за да се намести на лева тоа е страшно нешто. Вчера најмалку две чисти имаше што мораше побрзо да ги реши.
Вчера не не уништи неиграњето на Ибра, не уништи неиграњето на Бенасер уствари. Страшно е колку многу фали креација и колку фалат вертикални топки према напред во оваа средина на Милан, па баш затоа Бенасер изгледа и делува незаменливо. Не е тој страшен играч, бар засега, ама е тип на играч каков што нема во Милан моментално. Бонавентура увек, ама буквално УВЕК има непотребен потег појше, пимплање непотребно и губење моментум, никад со топката не носи вистинска одлука коа треба да додае или да шутне, никад! За Кеси и неговите креациски капацитети не ми се збори. Хакан беше океј вчера, тој знае да дае такви попречни топки и тоа почесто треба да го праи, исто и Пакета. Баш затоа тие две ситуации со страшни додавања беа толку опасни шанси, затоа што на Милан очајно му требаат такви додавања, храбри, према напред. Макар и да грешат. Не можам да ги глеам више како се додаваат наназад до Донарума и коа има и коа нема потреба.
И втора работа која страшно ме нервира: избегавањето на дуел игра! Стварно не знам кој им дава онакви насоки или едноставно е резултат на немањето топки, жар и самодоверба, ама во 85% од случаите на висока топка нашиве се тргаат настрана или се подместуваат и очекуваат противников да згреши случајно, магично и овие да ја земат топката. Претерано млако играме, ко на тренинг, ко шупци што се плашат да не си ја растурат фризурата. Вчера единствено Ребич влегуваше во дуел, Тео редовно тоа го праи, од напаѓачите и средњаците - никој друг. Дури ни во 85+ минути коа мораше да се запне појше, дури и тогаш као да фалеше жар. Не знам, ваљда треба да има појше играчи со жар на терен за да ги натераат и другиве така да играат, појма неам. Леао не осваја топки никад. Само ако лагано му дојде топката, само тогаш е во негов посед, никад не тргнува да ја освои. А добар играч е, може многу да расте ако се работи со него.
Калабрија. Не сакам име да му спомнам, а не можам ни да го избегнам копилето. Коа видов вчера дека тој и Бонавентура ќе хараат блиску еден до друг, знаев дека нема курца од таа работа. Моментот коа се залета да чисти со глава и лошо процени, па го прескокна топката и се створи контра за Верона (ако некој најде гиф би му бил вечно благодарен) треба да се стаи во сите учебници за фудбал за тоа како изгледа глуп играч. Нормално, со таа фацата мутава негова што изглеа увек замислен, загледан во далечината со чиниш фокусиран и намуртен лик, мислиш игра финале на Светско првентсво и сеа готово коа ќе влезе на терен, партали ќе напраи, утакмица живота ќе има. И увек нешто прета со тоа рачињата, увек соиграчите му се криви коа ќе згреши, де не покриле као што треба, де не му се откриле навреме, де мора тој да им покрива грешки, де не го пратат доволно коа со поглед им дава ишарет на каде да трчаат коа изведува аут, а тој толку видливо и лошо го праи тоа што јас од дома имам време да одам и да украдам топка, да му ебам имбецилот да му изнаебам. Милан одамна немал полош и поглуп играч од Калабрија, мајке ми. Дидак Виља и Леандро Грими беа бољи од него. Кевин Констант беше бог отац. Све да му ебам некадерно.