Овие почанаја да паѓат од спрејот, изгледа магичен е одма станаја на нозе.
Бонучи - Огбона неможи да успеј како пар во одбраната, се убо за шансата али Бонучи беше изгубен во свемирот, Огбона како мирно си ја гледаше топката заедно со Пирло шо ја шутна Дармиан.
Во првото го критикував Пирло и покрај голот, во но второто заедно со Стураро беа најдобри на теренот - секоја чест.
Уште 3тата статива ко ја чукнавме знаев дека нема да постигниме гол, едноставно немавме среќа ма да натпревар не се игра последните 15 минути, да изигравме вака првите 15 од второто или првото ќе победевме.
Трагикомедија натпреварот и воопшто не сум ни нервозен ни лут туку баш напротив се изнасмејав ( освен кога пцуев по штакориве кој лежеја и паѓаја како лисја во есен од тивкото ветерче шо дува )